Ο Μυκηναϊκός θολωτός τάφος στην Κεχρινιά Βάλτου

Η ΛΣΤ΄ ΕΠΚΑ, ήταν η περιφερειακή Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού στην αρμοδιότητα της οποίας υπάγονταν οι νομοί Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας και μετά τη συνένωση της το 2014 με την 22η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, δημιούργησε την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας – Λευκάδας, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Η ΛΣΤ’ ΕΠΚΑ , πραγματοποίησε κατά τα έτη 2004-2010 μεγάλο αριθμό σωστικών ανασκαφών, οι οποίες καλύπτουν ένα ευρύτατο γεωγραφικό και χρονολογικό φάσμα, από τα προϊστορικά έως τα ρωμαϊκά χρόνια.
Οι σημαντικότερες από τις ανασκαφές αυτές πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο μεγάλων και μικρών δημόσιων έργων, αλλά και ιδιωτικών, προσφέροντας νέα δεδομένα για την περιοχή.

Στην Κεχρινιά Βάλτου ερευνήθηκε Μυκηναϊκός θολωτός τάφος στη θέση «Μέγα Βουνί». Η διάμετρος του θαλάμου του είναι 3,40 και το σωζόμενο ύψος της θόλου 1,65 μ., διατηρώντας 20 δακτυλίους, που διαμορφώνονται σε κανονικές οριζόντιες σειρές (εικ. 1-2).

Ο δρόμος, μήκ. 3,50 μ., καλύπτεται από οριζόντιες πλακοδοκούς. Μορφολογικά εντάσσεται στην ομάδα τάφων της βορειοδυτικής Ελλάδας με μικρές σχετικά διαστάσεις και δρόμο που οδηγεί στο θάλαμο χωρίς ειδική διαμόρφωση (στόμιο και πρόσοψη). Στο εσωτερικό του ήταν εντελώς διαταραγμένος.

Περισυλλέχθηκε πληθώρα κεραμικής που ανήκει στην υστερο – ελλαδική IIIΑ1-ΙΙΙΑ2 (14ος αι. π.Χ.), ενώ δεν λείπει και η τοπική χειροποίητη (εικ. 3), η οποία υποδηλώνει επαφές με άλλες περιοχές του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου (Ήπειρος, Ιόνια νησιά).

Το εύρημα της Κεχρινιάς όχι μόνον επεκτείνει τα γεωγραφικά όρια της περιφέρειας του μυκηναϊκού κόσμου στην ενδοχώρα της βορειοδυτικής Ελλάδας, αλλά παράλληλα προσθέτει έναν ακόμα θολωτό τάφο στους ήδη γνωστούς της Αιτωλοακαρνανίας, που αριθμούν με βεβαιότητα τους έντεκα.