Παναιτωλικος

O Μάκης Χάβος μιλάει για όλα

 

xabos1

Η άνοδος, το ρόστερ και η εμπειρία δίπλα στον Κλοπ

Λίγες μέρες πριν το επίσημο το ξεκίνημα της προετοιμασίας της νέας αγωνιστικής περιόδου που θα βρει τον Παναιτωλικό στα σαλόνια της Super League, το ¨Γεγονός» μίλησε   με τον αρχιτέκτονα της ανόδου, τον προπονητή Μάκη Χάβο. Η κουβέντα  περιείχε αναφορές σε πολλά. Φλας μπακ στη διαδρομή μέχρι την άνοδο, το τώρα και την επόμενη μέρα του Παναιτωλικού.


Σεμνός και ταπεινός όπως πάντα και με μεγάλη αυτοπεποίθηση και πίστη τόσο στον εαυτό του όσο και στις δυνατότητες της ομάδας, ο Μ. Χάβος  άνοιξε την καρδιά του μιλώντας για όλα σε μια συνέντευξη που στο τελείωμά της το στίγμα που άφησε ήταν ξεκάθαρο: Μιλάς με Χάβο, γεμίζεις ποδόσφαιρο!

Συνέντευξη στον Περικλή Καπούλα

Σας καλούν στο τηλέφωνο απ’ τον Παναιτωλικό και σας λένε, έλα στην ομάδα. Σε θέλουμε. Την κατάσταση που επικρατεί εκείνη τη στιγμή στην ομάδα τη γνωρίζετε. Κόντρα διοίκησης- οργανωμένων, λίγος κόσμος στο γήπεδο, η ομάδα βολοδέρνει κάπου στη δέκατη-δωδέκατη θέση της βαθμολογίας… Το σκέφτεστε καθόλου πριν πείτε το ναι;

Όχι. Καθόλου δεν το σκέφτηκα. Με το που έγινε το τηλεφώνημα δέχθηκα αμέσως να έρθω γιατί ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ με τον Παναιτωλικό. Δε φοβήθηκα ούτε τη θέση που είχε η ομάδα ούτε το στόχο που ήταν η άνοδος. Και τα δύσκολα μου αρέσουν και είχε πολλά παιχνίδια ακόμη μέχρι τη λήξη της σεζόν.

Παρ’ όλα αυτά, ερχόμενος, κάνατε μια κακή αρχή μιας και στο ντεμπούτο σου η ομάδα ηττήθηκε από τα Ψαχνά στο Αγρίνιο. Αν και ήσασταν δυο μέρες στο Αγρίνιο, ψυχολογικά δεν ήταν και το καλύτερο ξεκίνημα…

Σίγουρα δεν ήταν το καλύτερο ξεκίνημα. Δεν περίμενα να δω αυτά που ήθελα στον αγωνιστικό χώρο. Μετά από δύο-τρεις μέρες παρουσίας μου δεν μπορούσα να αλλάξω πολλά πράγματα αλλά αμέσως μετά εκείνο το παιχνίδι έπρεπε να σηκώσουμε τα μανίκια μας, να στρωθούμε στη δουλειά και το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνω εγώ σαν προπονητής ήταν να αλλάξω την ψυχολογία της ομάδας.

Η συνέχεια ήταν πολύ καλή. Η ομάδα άρχισε σιγά σιγά να ανακάμπτει. Έκανε αυτό το τρελό σερί με κάποιες –λίγες- ενδιάμεσες γκέλες. Θυμίζω Καλλιθέα, Γάζωρο, Καβάλα, Νίκη Βόλου… Απογοητευτήκατε κάποια στιγμή μετά από άτυχο αποτέλεσμα; Είπατε ποτέ μέσα σας, το χάνουμε το τρένο; Θυμάμαι για παράδειγμα ότι είχατε στεναχωρηθεί πολύ μετά την ισοπαλία στο Γάζωρο…

Όχι, δεν απογοητεύτηκα καθόλου. Ναι, και στο Γάζωρο και με την Καλλιθέα είχα στεναχωρηθεί… Απλώς για να αλλάξεις κάποια πράγματα και να περάσεις τη φιλοσοφία σου σαν προπονητής και αυτά που θέλεις, χρειάζεται κάποιος χρόνος.

Δε μπορείς απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Οι ομάδες δε χτίζονται ούτε σε μια εβδομάδα ούτε σε ένα μήνα. Εμείς δεν είχαμε τον απαραίτητο χρόνο γιατί τα παιχνίδια ήταν πολλά και συνεχόμενα. Σιγά σιγά όμως ήμουν σίγουρος ότι η δουλειά θα έβγαινε. Όπως σας είπα το ψυχολογικό κομμάτι όσον αφορά τους ποδοσφαιριστές για μένα έπαιξε σημαντικό ρόλο και αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να τους αλλάξω την ψυχολογία και να τους δώσω να καταλάβουν και να πιστέψουν ότι μπορούμε να κάνουμε αυτό που ήταν απ’ την αρχή ο στόχος της ομάδας: Η άνοδος στη Super League.

Μιλήστε μας για τα συναισθήματά σας μετά την ήττα στον Ηρακλή δεδομένης της χρυσής ευκαιρίας που είχε χάσει η ομάδα να καθαρίσει την άνοδο από τότε.

Όλοι στεναχωρηθήκαμε. Περιμέναμε πως θα κερδίσουμε. Είχαμε ήδη 23 παιχνίδια αήττητοι. Όμως στο ποδόσφαιρο πολλές φορές παίζουν  ρόλο και αστάθμητοι παράγοντες. Στο Καυτατζόγλειο όπως θυμάστε την τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος κερδίσαμε και με χαρακτηριστική άνεση. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι σημαντικό ρόλο έπαιξε ότι μείναμε από νωρίς με δέκα παίκτες σε μία περίοδο που ήταν Ιούνιος και όπως καταλαβαίνετε ήταν δύσκολο για μια ομάδα να αγωνίζεται με δέκα παίκτες για εβδομήντα λεπτά. Σε εκείνο το παιχνίδι επίσης ο Ηρακλής εμφανίστηκε με κάποια νέα παιδιά και αυτό επηρέασε αρνητικά την ψυχολογία μας. Δεν είχαμε την πίεση από τον αντίπαλο. Πολλές φορές στο ποδόσφαιρο όταν ο αντίπαλος δε σε πιέζει, σε κοιμίζει.

Δε με ένοιαζε τόσο το αποτέλεσμα της Νίκης Βόλου με τον Ολυμπιακό Βόλου. Με ένοιαζε μόνο να κερδίσουμε εμείς και αυτό είχε πει και τους ποδοσφαιριστές μου. Δικαιώθηκα τελικά γιατί όπως είδατε αν τελικά κερδίζαμε θα είχαμε ανέβει από εκείνο το παιχνίδι.

Πάμε στο ματς του Βόλου. Πήγατε στον αγώνα με σημαντικές απουσίες. Τζούνιορ και αρκετοί ακόμη που ήταν η ραχοκοκαλιά, το καλούπι της ομάδας. Συν τοις άλλοις, εχθρικό το κλίμα, ανακοινώσεις… Επηρέασαν αυτά και κατά πόσο;

Δε διαβάζω εφημερίδες ούτε σάιτ. Δεν είναι η δουλειά μου αυτή. Απλά υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι που με ενημέρωναν. Εμένα η δουλειά μου είναι να προπονώ την ομάδα και να την παρουσιάζω όσο καλύτερη μπορώ στο γήπεδο. Όσον αφορά το παιχνίδι, σίγουρα προσπάθησε ο αντίπαλος να δυναμιτίσει το κλίμα για να μας επηρεάσει. Το πιο θετικό για μένα ήταν ότι έδειξε η ομάδα ότι έχει και βάθος. Η δουλειά που είχε γίνει σε αυτό το τετράμηνο δεν ήταν δουλειά για δέκα ποδοσφαιριστές. Ήταν δουλειά για όλα τα παιδιά και φάνηκε.

Συνδυάσατε πολύ καλό ποδόσφαιρο και αποτελέσματα. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό και τελικά, το να πάρει μια ομάδα θετικό αποτέλεσμα πρέπει να παίζει και καλό ποδόσφαιρο; Είναι αλληλένδετα αυτά τα δύο για εσάς;

Στόχος μου δεν ήταν μόνο η άνοδος. Στόχος μου ήταν ο Παναιτωλικός να παίξει και καλό ποδόσφαιρο. Αυτό είχα πάντα ως στόχο και στις άλλες ομάδες που ήμουν. Όταν παίζεις καλό ποδόσφαιρο θα έρθουν και τα αποτελέσματα. Ο Παναιτωλικός είναι συνδυασμένος με τη δυναμική που έχει, να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο. Όμως αυτό επειδή εγκυμονεί κινδύνους, έπρεπε να έχουμε την ομάδα τόσο καλά προπονημένη ώστε να είναι έτοιμη να ανταποκριθεί και στις τέσσερις φάσεις του παιχνιδιού. Δηλαδή και όταν έχουμε τη μπάλα να ξέρουμε τι να την κάνουμε και όταν την έχει ο αντίπαλος να κλέψουμε τη μπάλα και πόσο γρήγορα θα βγούμε μπροστά και όταν χάσουμε τη μπάλα να έχουμε καλές τοποθετήσεις οι παίκτες που είναι πίσω από τη μπάλα. Όλα αυτά χρειάστηκε όπως σας είπα πάρα πολύς χρόνος και προσπάθεια απ’ όλο το τιμ και τους ανθρώπους του.

Χαίρομαι πάρα πολύ όταν συνδυάζουμε καλό ποδόσφαιρο, αποτελέσματα και νέα παιδιά. Θα είμαι πολύ χαρούμενος όταν κάποια στιγμή φύγω απ’ τον Παναιτωλικό να έχουμε βάλει τις βάσεις να μπορούν να προωθηθούν κάποια νέα παιδιά, να παίξουν στην εθνική ομάδα, να μπορέσουν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό και να είναι κερδισμένος και ο Παναιτωλικός πρώτα απ’ όλα και οι ίδιοι οι παίκτες.

Η ομάδα είχε κάποιους παίκτες με έντονη προσωπικότητα στις τάξεις της. Αναφέρω: Κούσα, Μελισσά, Καμαρά, Σφακιανάκη, Τζούνιορ, Σίσιτς… Πόσο δύσκολο είναι για εσάς και για ένα προπονητή να μπορεί να διαχειριστεί τέτοιες προσωπικότητες στην ομάδα που έχουν πολλές παραστάσεις και σε μεγαλύτερο επίπεδο;

Είχαμε και έχουμε την ευτυχή συγκυρία, τα αποδυτήρια να είναι οικογένεια. Τα παιδιά όλα έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και έχω την εντύπωση πως κάποια από αυτά υπερέβαλαν εαυτούς. Ήταν τόσο μεγάλη η προσπάθεια και ένα μεγάλο προσόν του κάθε προπονητή για εμένα πρέπει να είναι να μπορεί να διαχειριστεί παίκτες με προσωπικότητες. Οι ποδοσφαιριστές είναι όλοι ίσοι, ίδιοι όμως δεν είναι. Όταν έχεις να κάνεις μ’ ένα γκρουπ  25 ατόμων, το πρώτο που έχεις να κάνεις είναι να είσαι τίμιος και δίκαιος. Κάποιος ποδοσφαιριστής που δεν παίζει βασικός πολλές φορές θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο. Είχα βέβαια υποσχεθεί ότι επειδή τα παιχνίδια ήταν πολλά και συνεχόμενα, θα παίξουν όλοι. Αν δε με απατάει η μνήμη μου, δεν πρέπει να έπαιξαν μόνο δυο – τρεις μικροί.

Το σχόλιό σας και για τον κόσμο του Παναιτωλικού.

Η μεγάλη δύναμη για όλους μας. Αντλούμε δύναμη και εγώ προσωπικά χαίρομαι που καταφέραμε να γεμίσουμε το γήπεδο. Έχω την εντύπωση ότι στη Super League, πρώτα ο Θεός, θα δούμε ακόμη καλύτερα πράγματα.

Θα ήθελα να μου μιλήσετε για την εμπειρία σας στο Ντόρτμουντ, δίπλα απ’ τον Γιούργκεν Κλοπ και στο ποδοσφαιρικό θαύμα της Μπορούσια Ντόρτμουντ που κατάφερε και έφτιαξε. Γιατί επιλέξατε τη Ντόρτμουντ και όχι κάποια άλλη ομάδα;

Είχα πάει τη χρονιά που έφυγα από τον ΠΑΟΚ, μετά από έξι μήνες. Η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή που ήμασταν στον ΠΑΟΚ με τον κ. Μιχαηλίδη, συζητούσαμε πάρα πολλά θέματα ποδοσφαιρικά και προπονητικά και κάποια στιγμή όταν του αποκάλυψα κάποιες σκέψεις που είχα (ήθελα να βάλω στην ομάδα τον Αθανασιάδη, τον Κάτσε, το Σταφυλίδη, τον Τσουκαλά), μου είπε: Θες να κάνεις αυτό που κάνει ο Κλοπ στη Ντόρτμουντ…! Από τότε έδειξα ένα ενδιαφέρον γι’ αυτό τον άνθρωπο.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι έκανα προσπάθεια να πάω στο Μουρίνιο έστω για μία εβδομάδα και αφού δεν κατέστη δυνατό προσπάθησα να πάω στο Βενγκέρ στην Άρσεναλ. Η Άρσεναλ είναι η μοναδική ομάδα στον κόσμο που βγάζει τρίτο και τέταρτο παίκτη από πίσω. Δεν μπόρεσα να πάω λόγω του ότι είχαν πολλά παιχνίδια συνεχόμενα μέσα  στην εβδομάδα (και τσάμπιονς λιγκ) και αμέσως μετά η σκέψη μου πήγε στον κ. Κλοπ.

Αυτό που αποκόμισα και όπως μου είπε και ο βοηθός του εκεί είναι ότι από τους χώρους εργασίας τους νοιάζει η λειτουργικότητα. Όσον αφορά τον τρόπο δουλειάς, είχε πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Αν μπορούσα να καθίσω και παραπάνω θα καθόμουν. Ξέχωρα απ’ το προπονητικό κομμάτι αυτό που αποκόμισα ήταν ο σεβασμός που υπήρχε και προς τον Κλοπ και του Κλοπ προς όλους και αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι εκεί, ο παρκαδόρος των αυτοκινήτων είναι παρκαδόρος για τα αυτοκίνητα. Αυτή είναι η δουλειά του. Δεν ασχολείται με τίποτε άλλο. Ο φροντιστής είναι φροντιστής. Ο τεχνικός δ/ντης, τεχνικός δ/ντης και ο καθένας κάνει τη δουλειά και το ρόλο που έχει. Εδώ στην Ελλάδα (και δεν το λέω για τον Παναιτωλικό αλλά γενικά για το ελληνικό ποδόσφαιρο), όλοι είναι προπονητές και νομίζουν ότι ξέρουν! Αλλά γι’ αυτό είναι και ωραίο το ποδόσφαιρο! Νομίζουν όλοι ότι έχουν άποψη και πρέπει να τη σεβόμαστε. Στα κομμάτια τα λειτουργικά όμως στην ομάδα, ο καθένας πρέπει να έχει το ρόλο του.

Επιστρέφοντας την κουβέντα μας στον Παναιτωλικό, και την επόμενη μέρα, η ομάδα μόλις ξεκίνησε την καινούργια χρονιά. Μια γενική εικόνα πείτε μου για τα πλάνα σας και τις μέχρι τώρα προσθήκες.

Έχουμε κάνει ένα πλάνο και προχωράμε καλά. Πριν από τρεις μήνες περίπου με τον κ. Μπελεβώνη (επειδή αισθανόμασταν ότι θα βγούμε στην Α’ Εθνική), είχαμε δουλέψει ένα πλάνο. Για μένα σημαντικό κομμάτι στο χτίσιμο της ομάδας είναι τρία πράγματα: Το πρώτο να δείξουμε σεβασμό στα παιδιά που ανέβασαν την ομάδα. Το δεύτερο ότι οι επιλογές των παικτών που θα πάρουμε πρέπει να είναι πάρα πάρα πολύ προσεκτικές και το τρίτο, να μπορέσουμε μέσα από το ίδιο το κλαμπ να βγάλουμε και εμείς νέα παιδιά ποδοσφαιριστές.

Μιλήσατε για σεβασμό στους παίκτες που ανέβασαν την ομάδα. Πρόσφατα ο Ιωάννου αποχωρώντας από την ομάδα έβγαλε μια πίκρα προσωπικά προς το πρόσωπό σας ότι δεν εκτιμήσατε την προσφορά του. Θα θέλατε να το σχολιάσετε;

Τον Γ. Ιωάννου τον αγαπάω πάρα πολύ. Πίκρα μπορεί να έβγαλε και είναι λογικό. Δε θα πω ότι έφυγε ο Ιωάννου επειδή δεν ήταν καλός ή δε μας βοήθησε. Η ομάδα ανέβηκε κατηγορία και εγώ έπρεπε να κάνω τις επιλογές μου. Έπρεπε με κριτήρια καθαρά προπονητικά να επιλέξω τέσσερα στόπερ και ένα πέμπτο, μικρό. Αν ο Ιωάννου ήταν αριστεροπόδαρος, ίσως να έμενε στην ομάδα. Εγώ πάντως τον αγαπάω πολύ και του εύχομαι καλή επιτυχία.

Πόσο δύσκολο είναι τελικά για το Μ. Χάβο να λέει σε ένα ποδοσφαιριστή, ευχαριστούμε για την προσφορά σου αλλά δεν είσαι στα πλάνα για τη νέα χρονιά;

Το είπα στα παιδιά δυο – τρεις μέρες πριν φύγουν για διακοπές ότι είμαι πάρα πολύ στενοχωρημένος που με κάποια παιδιά δε θα συνεχιστεί η συνεργασία. Όμως εδώ εγώ δεν είμαι για να κάνω χάρες. Στο ποδόσφαιρο χάρες δεν κάνω ούτε στα παιδιά μου. Δε λέω ότι είμαι καλός προπονητής, χάρες δεν κάνω σε κανέναν! Πάνω από τον Παναιτωλικό δε βάζω κανέναν. Ούτε τον εαυτό μου, ούτε κανένα. Άρα έπρεπε να πάρω κάποιες αποφάσεις σε συνεργασία με τη διοίκηση. Εδώ έχουμε μια άριστη συνεργασία με τη διοίκηση γιατί υπάρχει αγάπη μεταξύ μας και όπως σας είπα ήταν μέρες δύσκολες για μένα σαν άνθρωπος αλλά σαν προπονητής έκανα αυτό που θεωρώ εγώ σωστό.

Μιλήσαμε πριν για Καμαρά και Τζούνιορ. Πόσο αισιόδοξοι μπορεί να είμαστε ότι αυτοί οι δυο θα είναι και του χρόνου στην ομάδα (σ.σ.. η συνέντευξη δόθηκε πριν τη συμφωνία με Καμαρά);

Η διοίκηση έκανε μια πρόταση και στους δυο να παραμείνουν. Από εκεί και πέρα εγώ στα οικονομικά κομμάτια δε μπαίνω. Όταν η διοίκηση είναι σε διαπραγμάτευση με τους ποδοσφαιριστές, πρέπει να περιμένουμε.

Μέχρι να φύγει η ομάδα για τα Τρία Πέντε Πηγάδια πιστεύετε θα τους έχετε μαζί σας;

Οι συζητήσεις είναι καθημερινές. Υπάρχει και διαφορά ώρας γιατί βρίσκονται σε μακρινές χώρες. Έπρεπε και να ξεκουραστούν αυτά τα παιδιά. Εγώ είμαι αισιόδοξος ότι όλα θα πάνε καλά.

Κατά πόσο θα είναι ολοκληρωμένο το ρόστερ της ομάδας όταν θα αναχωρήσετε για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας;

Εγώ προσωπικά θα ήθελα να είναι όλοι οι ποδοσφαιριστές μαζί μας. Όμως πολλές φορές υπάρχουν διάφοροι λόγοι τους οποίους πρέπει να τους σεβαστούμε, ή κάποιοι αστάθμητοι παράγοντες μπορεί να εμφανιστούν. Θεωρώ όμως ότι κατά 80-90% τοις εκατό το ρόστερ θα είναι ήδη κλεισμένο.

Ακούγεται έντονα και δεν είναι ψέμα ότι έχετε εκφραστεί με τα καλύτερα λόγια για το νεαρό Παπουτσογιαννόπουλο. Αυτός συζητιέται έντονα ότι θα είναι ο επόμενος παίκτης που θα βγάλει ο Χάβος και ότι τον εμπιστεύεστε πάρα πολύ…!

Κοιτάξτε, ο Παπουτσογιαννόπουλος είναι ένα παιδί με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Έχει ταλέντο και έχω την εντύπωση από αυτά τα λίγα που έχω δει, ότι γεννήθηκε ποδοσφαιριστής!  Άλλο γίνεσαι ποδοσφαιριστής κι άλλο γεννιέσαι! Αν συνεχίσει έτσι όπως είναι, προσγειωμένος, με τη σοβαρότητα και το ήθος που τον διακρίνει και χωρίς να βιαστούμε και να πιεστούμε σαν ομάδα, θα κερδίσουμε ένα ποδοσφαιριστή που σύντομα θα μιλάει όλη η Ελλάδα γι’ αυτόν!

Είστε δηλαδή διατεθειμένος να πάρετε το ρίσκο της απειρίας του παίκτη και να τον ρίξετε στα βαθιά;

Στο ποδόσφαιρο δεν παίζει ρόλο η ηλικία. Τα παραδείγματα των Τζούνιορ και Καμαρά που είναι 36 και 37 και τρέχουν περισσότερο από 25άρηδες είναι χαρακτηριστικά. Έτσι λοιπόν δε φοβάμαι να βάλω και ένα παίκτη που είναι 17 χρονών, όταν όμως μου δείξει ότι είναι έτοιμος να παίξει. Το να είναι ένας ταλέντο, δε μου λέει κάτι. Πρέπει το ταλέντο να είναι έτοιμο να ανταποκριθεί πριν το βάλω στα βαθιά γιατί αν δεν ανταποκριθεί μπορεί να τον χάσουμε.

Ο στόχος του Παναιτωλικού την επόμενη σεζόν είναι η παραμονή και αν ναι τι πρέπει να προσέξει η ομάδα ώστε να μην έχει την ίδια τύχη όπως πριν δυο χρόνια;

Ο στόχος πρέπει να είναι η παραμονή για να πηγαίνουμε βήμα – βήμα. Δουλεύουμε όλο αυτό το διάστημα και για τις μεταγραφές αλλά και για την προετοιμασία που είναι πολύ σημαντικό κομμάτι και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στους παίκτες που θα έρθουν. Η ομάδα χτίζεται από την αρχή. Προετοιμασία, επιλογές παικτών και κλίμα μέσα στην ομάδα. Θα πρέπει να είμαστε μία οικογένεια. Ένας για όλους και όλοι για έναν. Θεωρώ ότι ο Παναιτωλικός δεν έχει να φοβηθεί κανένα αντίπαλο.

Έχετε ήδη αποκτήσει δυο παίκτες από τη Βέροια. Ακούγεται έντονα και το όνομα ενός τρίτου, του Ιωάννου. Υπάρχει και ο Μπελόν που προέρχεται από την πρώην ομάδα σας. Τελικά ο Μ. Χάβος είναι ένας προπονητής της λογικής, αυτούς ξέρω αυτούς εμπιστεύομαι;

Κοιτάξτε, με τον Πόι δεν έχω συνεργαστεί. Το αναφέρω ως παράδειγμα. Όταν όμως είναι ένας παίκτης που τον γνωρίζω και τον είχα είτε για έξι μήνες σε μια ομάδα είτε για ένα χρόνο και ξέρω τα χαρακτηριστικά του, είναι πιο καλό σε αυτό το διάστημα να μπαίνουμε σε αυτή τη λογική. Σε συζήτηση που έχουμε κάνει με τον κ. Μπελεβώνη έχουμε πει πολλά πράγματα σχετικά με το σχεδιασμό της ομάδας και το πλάνο που θα έχουμε. Εδώ έχουμε την πολυτέλεια η διοίκηση να μας παρέχει πάρα πολλά πράγματα και εμείς πρέπει να τα εκμεταλλευτούμε. Όταν λοιπόν μας παρέχει το πρόγραμμα σκάουτινγκ, το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η άμεση παρακολούθηση των παικτών. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα που βάζεις όποιο ποδοσφαιριστή θέλεις να δεις είτε στο κομπιούτερ είτε στην τηλεόραση και τον βλέπεις και αυτό είναι ένα βήμα μετά το βιογραφικό του. Το αμέσως επόμενο βήμα μετά την εικόνα που θα δεις είναι να πάνε οι άνθρωποι της ομάδας να τον δουν και στο τέλος να πάει και ο προπονητής. Θεωρώ πως αυτό είναι πολύ σημαντικό και το έχω πει και στον κ. Μπελεβώνη ότι οι ποδοσφαιριστές που δεν είναι έλληνες και κατάγονται από ξένη χώρα, το τελευταίο κομμάτι που πρέπει να κάνουμε πριν βάλουν την υπογραφή τους, είναι να τους ενημερώσουμε τι είμαστε σαν ομάδα, σαν πόλη και τι θέλουμε από αυτούς. Έτσι μειώνεις το ρίσκο επικινδυνότητας. Μπορεί κάποιος να έρθει και να μην του αρέσει. Άρα είναι καλό για όλους μας για να μην πέφτουμε σε αυτά, να ενημερώνουμε τους ποδοσφαιριστές για τα χαρακτηριστικά μας.

Τελειώνει το ματς στο Βόλο και ο Φ. Κωστούλας ανακοινώνει αμέσως τη συνέχιση της συνεργασίας σας. Πώς νιώσατε εκείνη τη στιγμή; Το θεωρήσατε σαν μια δικαίωση και επιβράβευση των προσπαθειών και των κόπων σας;

Εγώ ήθελα να παραμείνω στην ομάδα. Σίγουρα χάρηκα και όταν ζεις μέσα στα αποδυτήρια και βλέπεις την αγάπη και τη χαρά των ποδοσφαιριστών, εκείνη την ώρα ειλικρινά στο μυαλό που περιτριγύριζαν τα αποδυτήρια. Το να παίξεις στον Παναιτωλικό δεν είναι εύκολο. Όλοι θέλουν να έρθουν γιατί ξέρουν τις συνθήκες. Όμως υπάρχει πίεση. Ποδόσφαιρο χωρίς πίεση δε γίνεται και πρέπει ο παίκτης που έρχεται πρέπει να αξίζει να φοράει τη φανέλα του Παναιτωλικού.

Σίγουρα ένοιωσα και αυτό το αίσθημα της επιβράβευσης. Δεν πέρασε ποτέ άλλωστε απ’ το μυαλό μου ότι μπορεί να φύγω από τον Παναιτωλικό.

Το περιμένατε να σας σηκώσουν στα χέρια οι παίκτες στη φιέστα που έγινε;

Δεν το είχα σκεφτεί αλλά όταν βγαίνανε οι παίκτες πέρασε από το μυαλό μου ότι μπορεί κάτι να σκάρωναν! Έπαιξε μεγάλο ρόλο το κλίμα που είχαμε δημιουργήσει και τα αποδυτήρια που ήταν μια οικογένεια.

Κλείνοντας, πείτε μια τελευταία κουβέντα όσον αφορά τη νέα σεζόν που ξεκινάει σε ένα μήνα:

Εύχομαι υγεία σωματική και πνευματική, ειδικά για τους ποδοσφαιριστές και βήμα – βήμα όλοι μαζί να χτίσουμε τον Παναιτωλικό που ονειρευόμαστε. Το αξίζει και ο Παναιτωλικός σαν ομάδα και ο κόσμος.Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας είναι ότι το ποδόσφαιρο έχει τρία αποτελέσματα. Εγώ, όταν νικάμε ψάχνω να βρω τα λάθη. Όταν χάνουμε, τα βλέπουμε όλοι!

 

Είπε για τους…

Αναφέραμε κάποια ονόματα από τον Παναιτωλικό και καλέσαμε τον Μάκη Χάβο επιγραμματικά να μας τους σκιαγραφήσει:

Φώτης Κωστούλας.

Ηγέτης!

Μάκης Μπελεβώνης (δ/νων σύμβουλος).

Δουλευταράς. Απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ ασχολείται για το καλό του Παναιτωλικού.

Σίλβα Τζούνιορ.

Τεράστια προσωπικότητα. Παίκτης με ήθος και παίκτης που ο προπονητής χαίρεται να δουλεύει μαζί του.

Ανρί Καμαρά.

Για μένα τεράστιος παίκτης. Πιστεύω ότι είναι και προσωπικότητα έντονη. Αγαπάει πολύ τον Παναιτωλικό και τα νέα παιδιά και θα είναι πολύ μεγάλη μου χαρά να τον έχουμε σύντομα κοντά μας.

Στέλιος Σφακιανάκης.

Πάρα πολύ σημαντικός παίκτης για εμάς. Έχει αδαμάντινο χαρακτήρα και ηγετικά προσόντα και χαρίσματα. Δεν είναι του θεαθήναι αλλά της δουλειάς, της πειθαρχίας και του σεβασμού.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΕΓΟΝΟΣ

Advertisements

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO
aluxal web banner new logo Τοπική Διαφήμιση
tsiknas600x338 Τοπική Διαφήμιση

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Διαβάστε Επίσης

Back to top button