Ο Κεμάλ και η δική μας ειρήνη
Είδα με χαρά ότι η Επιτροπή Ειρήνης Αγρινίου καταδίκασε με τον πιο απερίφραστο τρόπο όσα συμβαίνουν στην Τουρκία. Φυσικά καθώς έχει μια πολιτική κλίση-δεν είναι κρυφό άλλωστε- η Επιτροπή έμεινε περισσότερο στην καταδίκη “με αγανάκτηση την εισβολή των δυνάμεων καταστολής στα γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Άγκυρα καθώς και στο Κέντρο Πολιτισμού «Ναζίμ Χικμέτ». Ας γίνω εγώ ο κακός και ας προτείνω να δει κάποιος τις φωτογραφίες από την…επανάσταση στην Τουρκία. Οι πιο πολλοί κρατάνε την ερυθρά ημισέληνο(εδώ θα τους έλεγαν εθνικιστές) και ακόμα πιο πολλοί φωτογραφίες του Κεμάλ. Κοινώς, ναι, υπάρχουν από όλο το φάσμα…επαναστατημένοι αλλά κυρίως είναι οπαδοί του κοσμικού κράτους. Άνθρωποι δηλαδή που θέλουν πιο πολλή…Δύση.
Αυτό το έχουν καταλάβει πια, όλο και πιο πολλοί Έλληνες και αποφεύγουν να κάνουν προβολή των δικών μας πόθων στους Τούρκους. Και τα πανό και οι ανάλογες στηρίξεις είναι κάπως περιορισμένα, άλλωστε, το βλέπουν όλοι.
Το ότι είναι “αγωνιζόμενοι ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση και ισοπέδωση των εργατικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και τη συμμετοχή της χώρας τους στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και των συμμάχων τους” μάλλον δεν προκύπτει. Άλλωστε με τρεις νεκρούς, 7 μέρες στο δρόμο, 50 πόλεις στο πόδι το γεγονός ότι δεν έχει πέσει ΜΙΑ μολότοφ και δεν έχει γίνει ΟΥΤΕ ΜΙΑ λεηλασία δείχνει ότι για άλλο ξεσηκώνονται οι Τούρκοι και όχι για ότι θα θέλαμε εμείς…Τολμώ να πω…
ο Μαντουμαδόρος
