Χάθηκε η λογική και ανθούν οι «υποψηφιότητες»…

Γράφει ο Παντελής Καρατσόλης  Δημοτικός Σύμβουλος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου

Πριν από σχεδόν τρεις μήνες, υποστήριξα με άρθρο μου στα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης την αναγκαιότητα της υπέρβασης για όλους όσοι ασχολούμαστε με τα τοπικά δημοτικά πράγματα.

Τόνιζα δε πως «καλούμαστε να ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ και ότι συνηθίσαμε να κάνουμε τα τελευταία πολλά χρόνια, αν μας ενδιαφέρει πραγματικά ο τόπος μας. Αν η φιλοδοξία μας δεν εξαντλείται απλά στην κατοχή μιας δημοτικής καρέκλας, της πλειοψηφίας ή της μειοψηφίας».

Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο από τότε ή για να ακριβολογώ μόνο ένα.

Η προσπάθεια της ενότητας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που σιγά – σιγά παίρνει σάρκα και οστά και στην οποία συμμετέχω τόσο εγώ όσο και όλα τα μέλη της δημοτικής παράταξης «Αλλαγή Πορείας».

Όλα τ’ άλλα κινούνται «αμέριμνα» στον αστερισμό των ατομικών – εγωιστικών μικροφιλοδοξιών και των κομματικών σκοπιμοτήτων, μέσα στα βαλτόνερα της στασιμότητας, της παρακμής και της γενικευμένης διαφθοράς στο δήμο μας.

Μοιάζει να έχει χαθεί η κοινή λογική. Οι «Υποψήφιοι Δήμαρχοι Μεσολογγίου» πληθαίνουν σε τέτοιο βαθμό που μόνο το γέλιο προκαλούν.

Είτε δεν βλέπουν τι γίνεται τριγύρω είτε κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους και κάνουν πως δεν βλέπουν, γιατί  πραγματικά ο μοναδικός σκοπός για τον οποίο νοιάζονται είναι η πάρτη τους και το συμφέρον των λιγοστών «δικών τους παιδιών». Ένας παλιός αυτοδιοικητικός παράγοντας μεγάλης ηλικίας σήμερα, πρόσφατα μου  περιέγραψε με το δικό του γλαφυρό τρόπο την κατάσταση.

 «Το έχετε χαμένο το μυαλό σας εκεί στο Μεσολόγγι», μου είπε.

Και όντως κάποιοι το «έχουν χαμένο» σε τέτοιο βαθμό, που τελευταία δεν μας φθάνει η πληθώρα των «υποψηφίων δημάρχων» που κατοικούν εδώ αλλά δεχόμαστε και «εισαγωγές». Πάνε και έρχονται οι ψίθυροι και τα κατευθυνόμενα δημοσιεύματα για τουλάχιστον δύο περιπτώσεις. Ενδεχομένως όσο πλησιάζει ο χρόνος των εκλογών να υπάρξουν και άλλες…

Η πρώτη από αυτές εξ Αγρινίου. Γνωστός πολιτικός παράγοντας με πλούσια προϊστορία στο χώρο της ΝΔ. Εκείνοι που διαχέουν σήμερα την υποψηφιότητα του στο δήμο Μεσολογγίου, είναι προφανές πως δεν την σέβονται. Τους αρκεί για «να κάνουν τη δουλειά τους».

Η δεύτερη εκ του «Μαξίμου» και του χώρου του ΣΥΡΙΖΑ. Κυβερνητικός αξιωματούχος, νέος ηλικιακά και με μηδαμινή σχέση με την αυτοδιοίκηση. Το άξιο κριτικής στην περίπτωση αυτή δεν είναι τόσο το πρόσωπο όσο η πολιτική επιλογή.

Πως είναι δυνατόν το κυβερνών κόμμα να έχει την αντίληψη των «πλατιών συμμαχιών» στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά στην περίπτωση μας να προβάλλεται μια στενά κομματική επιλογή; Και γιατί προβάλλεται αυτή τώρα, όταν βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία πολιτικής ενότητας ευρύτερων δυνάμεων στο δήμο μας;

Η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι η ίδια με αυτή της πρώτης περίπτωσης. Ήτοι, αρκεί σε κάποιους για «να κάνουν τη δουλειά τους».

Από όσα ανέφερα είναι προφανές πως η αντίθεση μου δεν βρίσκεται στα συγκεκριμένα πρόσωπα. Απεναντίας και εξ όσων υποστήριξα, μάλλον τους σέβομαι περισσότερο από εκείνους που τους προβάλλουν. Η αντίθεση μου βρίσκεται στις πολιτικές επιλογές συγκεκριμένων «πολιτικών ελίτ» της τοπικής μας κοινωνίας, οι οποίες προκειμένου να εξασφαλίσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντα τους δεν έχουν κανένα πρόβλημα να γελοιοποιήσουν πρόσωπα και διαδικασίες και κυρίως να βουλιάξουν ένα ιστορικό δήμο στην ανυποληψία και στη συναλλαγή.

Το ζήσαμε το 2014 και τα αποτελέσματα τα γευόμαστε σήμερα.

Όσοι έχουμε στοιχειωδώς «μυαλό», δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συμβεί ξανά.