Καλύβια μια… “ακμαία κωμόπολη”
Μια ενδιαφέρουσα περιγραφή για τα Καλύβια Αγρινίου αντλήσαμε από ένα παλιό δημοσίευμα με ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1910, που διαβάσαμε σε αγρινιώτικη εβδομαδιαία εφημερίδα που κυκλοφορούσε εκείνη την εποχή, με την επωνυμία “Παναιτώλιον” και σε αυτή περιέχονται ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την γενικότερη εικόνα ανάπτυξης και προόδου που είχε το χωριό μας!
Επίσης, το εν λόγω ιστορικό δημοσίευμα κάνει ιδιαίτερες αναφορές στην δυναμική πληθυσμιακή αύξηση που σημειώνονταν στα Καλύβια στις αρχές του 20ου αιώνα, την ανάπτυξη της καλλιέργειας των σιτηρών και του αραβόσιτου, ενώ ταυτόχρονα στηλίτευε τις σοβαρές διοικητικές παραλείψεις των δημοτικών και δημοσίων αρχών σε θέματα που είχαν να κάνουν με την συντήρηση κτιρίων, όπως το Δημοτικό Σχολείο και ο Στρατώνας που υπήρχαν τότε στην περιοχή και είχαν αφεθεί στην εγκατάλειψη…
Η εβδομαδιαία εφημερίδα “Παναιτώλιον” τυπώνονταν στο Αγρίνιο, είχε ιδιοκτήτη τον Διονύσιο Καραγιάννη, Διευθυντή και Συντάκτη, τον Ι.Ζ. Οικονομόπουλο και το ψηφιακό αντίγραφο προέρχεται από το αρχεία της Παπαχαραλάμπειου Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΒΙΑ
«Τα Καλύβια ένα από τα γεωργικώτερα χωριά του Δήμου μας, από χρόνο σε χρόνο μεταβάλονται.
Γίνονται πολυπληθέστερα και μετ΄ ού πολύ θα αμφισβητήσωσι δικαιώματα μιας γονίμου και ακμαίας κωμοπόλεως.
Παράγουσι θαυμάσια σιτηρά ο δε αραβόσιτος των Καλυβίων είναι κάτι τι έκτακτον εις γεύσιν και χρωματισμόν.
Το ψωμί του κίτρινον, κροκοειδές τόσον πολύ, ώστε τον άπειρον οφθαλμό τον εξαπατά εις σημείον να τον θεωρεί ως γλύκισμα και όχι μπομπότα!
Αλλ΄ έχουν και αξιώσες ανθρωπινοτέρας Δημοτικής και Δημόσιας Διοικήσεως τα Καλύβια.
Διότι έν ώ έχουσι Δημοτικά κτίρια Δημοτικό και Στρατώνα, έργα και αυτά του αειμνήστου Μπέλλου (δημάρχου) ταύτα σήμερον κατερειπώθησαν και το μεν Σχολικόν έγενε σταύλος αδέσποτος ο δε στρατών οικτρόν ερείπιον, από το οποίον ηρπάγησαν και αύται αι θύραι!
Ενώ επισκευαζόμενα καταλήλλως, όχι μόνο θα εξασφαλίζουν είς τον Δήμον σημαντικήν και προσοδοφόρον περιουσία, αλλά και τα παιδάκια θα εστεγάζοντο εις ανθρώπινον οίκημα και όχι είς το σημερινόνπου ο Θεός κ. Παπαντωνίου να το κάμη σχολείον!
Τι είνε δε αυτό το Σχολείον από άποψιν υγιεινής και καθαριότητος τού ευτυχούς τούτου χωριού, οι ιδώντες ας είπωσιν.
Ο κ. Δήμαρχος όμως, ο οποίος γνωρίζομεν ότι έχει προ πολλού μελετήσει το ζήτημα της επισκευής των Δημοτικών τούτων κτιρίων, ελπίζομεν ότι ευκαιρίας τυχούσης δεν θα βραδύνη να προβή είς τούτο, χάριν και των Καλυβιωτών και του Δήμου.
Ηκούσαμεν πολλά παράπονα παρά διαφόρων κατοίκων δια την κακή διεξαγωγήν της ταχυδρομ. Υπηρεσίας. Ο Διευθύνων ταύτην υπάλληλος ας φροντίσει του λοιπού να παύσουν παρόμοια παράπονα ίνα μη και ημείς επανέλθωμεν αυστηρότερα.
Χάρις είς τους αγώνας του “Παναιτωλίου” ηυτήχησαν επιτέλους και τα Καλλύβια να αποκτήσωσιν Αστυνομ. Σταθμόν όστις μεγάλως εξυπηρετεί αυτόθι την δημοσίαν τάξιν».
Επιμέλεια κειμένου: Γιώργος Αν. Πανταζόπουλος
Πηγή: Παπαχαραλάμπειος Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου (vivl-nafpakt.ait.sch.gr)
Ψηφιακό αντίγραφο Εφημερίδας “Παναιτώλιον” (αρ. φύλλου 173-282 ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1910).
– Η φωτογραφία προέρχεται από το αρχείο της οικογένειας Γιάννη Αν. Μεσογίτη
– Ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την προσφορά της την κ. Γίτσα Πανταζή-Ναστούλη (agriniomemories.blogspot.gr)
