Η «Υγεία» είναι πρόβλημα βαθειά ταξικό-πολιτικό και όχι οικονομικό
Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Υγειονομικών (Α.Σ.Υ.) για το νοσοκομείο Αγρινίου και τη δημόσια υγεία:
Πολύ μελάνι ξοδεύεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και τον υπουργό Υγείας, προκειμένου να παρατείνουν τις ψεύτικες προσδοκίες στους υγειονομικούς και το λαό. Για να πείσουν ότι τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων και των ασθενών βρίσκονται τάχα σε πορεία επίλυσης με τα μέτρα που παίρνει.
Στην ίδια κατεύθυνση άλλωστε και η δήλωση του διοικητή του Νοσοκομείου Αγρινίου όπως και παραγόντων της 6ης ΔΥΠΕ, που βεβαιώνουν για τις δήθεν «αγαθές» προθέσεις της κυβέρνησης.
Ας μην σταθούμε στις αποδεκτές από όλους διαπιστώσεις, στα «συν» και «πλην» των έτσι κι αλλιώς λειψών προϋπολογισμών των Νοσοκομείων, ούτε στους τρόπους που οι εκπρόσωποι των αστικών κυβερνήσεων προσπαθούν να μπαλώσουν τις ελλείψεις, αλλά στην ωμή πραγματικότητα:
Πώς γίνεται, παρά τα μέτρα που έπαιρναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή του ΣΥΡΙΖΑ – πάντα για …το καλό του λαού – εργαζόμενοι και ασθενείς να βρίσκονται σε όλο και χειρότερη θέση; Να υποβαθμίζονται οι μονάδες υγείας, να υπολειτουργούν ή και να καταργούνται τμήματα, να μειώνεται το υγειονομικό προσωπικό, να μειώνονται οι μισθοί, να ανατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις και οι ασθενείς να βάζουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη – εάν και όσοι μπορούν – για να «βρουν την υγειά τους»;
ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΧΕΙ «ΣΥΝΕΧΕΙΑ» ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ «ΚΥΒΕΡΝΩΣΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ»
Κι όμως γίνεται, αφού και η σημερινή κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις, πίνει νερό στο όνομα της ΕΕ, της ανάπτυξης με πρωταγωνιστές τους επιχειρηματικούς ομίλους, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους. Κερδοφορία που ήρθε μέσα από το τσάκισμα των μισθών δημόσιων και ιδιωτικών υπαλλήλων στον κλάδο, μέσα από τη συντριβή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Ας δούμε ορισμένες πλευρές:
1) Ακρογωνιαίος λίθος της αστικής στρατηγικής είναι ότι το δικαίωμα του λαού σε σύγχρονες, δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας αποτελεί κόστος – εμπόδιο για την κερδοφορία των μονοπωλίων. Γι’ αυτό το αστικό κράτος, που έχει «συνέχεια» και επί της «κυβερνώσας αριστεράς», πρέπει να βρίσκει τρόπους να το μειώνει προκειμένου να εξασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητά τους.
Στην πολιτική αυτή δε χωράνε παροχές για την υγεία του λαού, προσλήψεις προσωπικού, εξοπλισμός των δημόσιων νοσοκομείων και πολύ περισσότερο υπηρεσίες Υγείας που θα είναι πραγματικά δωρεάν για τους ασθενείς.
Αυτή είναι η βάση που όλοι μαζί, ΕΕ, αστικές κυβερνήσεις, αστοί επιστήμονες συμφωνούν, και υποστηρίζουν την εφαρμογή πολιτικών συνεχούς δραστικής μείωσης των κρατικών δαπανών για παροχές Υγείας – Πρόνοιας και Φαρμάκου, κρύβοντας αυτήν τη συμφωνία τους πίσω από δήθεν «φιλολαϊκές κορόνες», για να έχει μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στις λαϊκές μάζες.
2) Η βάση της αρχής «κόστους – οφέλους» καθορίζει την στελέχωση και οργάνωση της λειτουργίας των κρατικών μονάδων Υγείας. Αυτό σημαίνει σταθερή και ραγδαία μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων Υγείας και προώθηση της λειτουργίας τους σαν «οικονομικά αυτοτελών μονάδων», δηλαδή όλο και πιο πολύ η λειτουργία τους να γίνεται με όρους επιχείρησης, που από τη μια προσπαθεί να μειώνει τα έξοδά της και από την άλλη να αυξάνει τα έσοδά της.
Όταν δηλαδή μιλάει η κυβέρνηση για Δημόσιο Σύστημα Υγείας, εννοεί το εμπορευματοποιημένο σύστημα τύπου «νοσοκομείο Σαντορίνης ΑΕ». Όταν μιλάει για «δωρεάν» Υγεία, εννοεί τα γκισέ πληρωμών για εξετάσεις, νοσηλεία, θεραπείες, τα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία, την αύξηση των εισφορών στον κλάδο Υγείας, εξαιρώντας ένα μικρό τμήμα των εξαθλιωμένων, που ζουν σε ακραία φτώχεια και που δεν έχουν πλέον απολύτως τίποτα για να τους πάρει.
3) Ο ρόλος του ιδιωτικού τομέα Υγείας προβάλλεται σαν αναντικατάστατος και κομβικής σημασίας, από τη σκοπιά της «καθοριστικής συμβολής του στη βελτίωση του κρατικού τομέα Υγείας λόγω του ανταγωνισμού», αφήνοντας έτσι να εννοείται ότι ωφελείται ο ίδιος ο λαός και οι ανάγκες του τελικά από την επιχειρηματική δράση και στο χώρο της Υγείας, ενώ ουσιαστικά το μόνο που υπηρετείται είναι η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Η ίδια η ζωή το επιβεβαιώνει!
Για παράδειγμα, η γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα Υγείας, ακόμα από τη δεκαετία του 1980, όχι απλά δεν βελτίωσε την κατάσταση στο χώρο της Δημόσιας Υγείας, αντίθετα ενισχύθηκε και πάτησε ακριβώς πάνω στο έδαφος των υπαρκτών προβλημάτων και ελλείψεων του δημόσιου τομέα, που χρόνο με το χρόνο οξύνονταν.
Μιλώντας η κυβέρνηση δε για την «δίκαιη» ανάπτυξη, εννοεί μεροκάματα και δικαιώματα που κατρακυλάνε στα τάρταρα σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, όπως ο όμιλος «Υγεία», το «Ιατρικό» και καθορίζουν την τιμή της εργατικής δύναμης σε όλο τον κλάδο, μέσα από κρατικά όργανα και μηχανισμούς (Βουλή, ΟΜΕΔ κ.ά.).
ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ
ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΘΡΑΥΣΗ
Ασφαλισμένοι, ανασφάλιστοι, ακόμα και άποροι, πληρώνουν το μακρύ κατάλογο φαρμάκων, εργαστηριακών και διαγνωστικών εξετάσεων, υγειονομικού υλικού, που εξαιρούνται από τον κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ και από το κράτος,. Πληρώνουν, επίσης, συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη.
Αλλά και πολλά από αυτά που αποζημιώνονται, οι ασθενείς εξαναγκάζονται από τις μακροχρόνιες λίστες αναμονής να τα πληρώνουν στις ιδιωτικές επιχειρήσεις της Υγείας.
Στον κρατικό προϋπολογισμό του 2017, η χρηματοδότηση για νοσοκομεία – ΠΕΔΥ θα παραμείνει στα χαμηλά επίπεδα των προηγούμενων χρόνων, γεγονός που συνεπάγεται την επιδείνωση ή στην «καλύτερη» περίπτωση διατήρηση της σημερινής άθλιας κατάστασης.
Στο ζήτημα των προσλήψεων, η κυβέρνηση ακολουθεί πιστά τη στρατηγική επιλογή της ΕΕ για κατάργηση της μόνιμης σταθερής εργασίας με πλήρη δικαιώματα, τη διεύρυνση της ελαστικής μορφής απασχόλησης (επικουρικούς, «μπλοκάκια», συμβασιούχους, πρακτικάριους, εργολαβικούς), της ακόμα πιο «φτηνής» εργασίας. Οι συνολικά 5.000 συνάδελφοι που θα έρθουν σε βάθος χρόνου, δεν επαρκούν να καλύψουν ούτε τις συνταξιοδοτήσεις που ήδη έχουμε!
Κι αυτοί που αναγγέλλει η κυβέρνηση ότι θα έρθουν, στην πλειοψηφία τους δεν θα έρθουν για να μείνουν… Πρόκειται για επικουρικό – προσωρινό προσωπικό, που πληρώνεται από τα έσοδα των νοσοκομείων κι όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό και οι 4.000 «ωφελούμενοι» – λες και χρωστάνε χάρη στην κυβέρνηση – από τον ΟΑΕΔ, με 12μηνη απασχόληση, που θα πληρώνονται με μισθό – «χαρτζιλίκι».
Έτσι, η κυβέρνηση επεκτείνει την αθλιότητα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, «τη φτηνή απασχόληση», υλοποιώντας την κατεύθυνση της ΕΕ για παραπέρα μείωση του εργατικού κόστους. Στερεί αυτό που πραγματικά είναι αναγκαίο: Τη μονιμοποίηση εδώ και τώρα όλων όσοι εργάζονται με ελαστικές μορφές απασχόλησης, τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη σύγχρονα δικαιώματα.
Πρόκειται για καθαρά ταξική επιλογή της κυβέρνησης, για να υπηρετήσει την ανάπτυξη που υπηρετεί τα κέρδη των ομίλων. Με κριτήριο την ανάπτυξη αυτή, όπως ο ασφαλισμένος πρέπει να «στοιχίζει πιο φτηνά» στο κράτος και στα ασφαλιστικά ταμεία, το ίδιο και ο εργαζόμενος στις υγειονομικές μονάδες.
ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΟΥΣ
Επομένως οι ανικανοποίητες σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στην Υγεία είναι πρόβλημα ταξικό – πολιτικό και όχι οικονομικό. Γι’ αυτό και τα σχέδια της κυβέρνησης για την Υγεία πρέπει να απορριφτούν ως μέρος συνολικά της ταξικής αντιλαϊκής πολιτικής.
Η εγγύηση για τη ζωή μας και για την υγεία του λαού είναι στα δικά μας χέρια. Στον ανυποχώρητο οργανωμένο αγώνα μας, μαζί με τα Εργατικά Κέντρα, τα σωματεία, τους συλλόγους αυτοαπασχολούμενων, μικρομεσαίων αγροτών, τους συλλόγους γυναικών και νεολαίας, που παλεύουν σε σύγκρουση και ρήξη με τους εκμεταλλευτές μας και όσους τους στηρίζουν.
Οι υγειονομικοί, να αξιοποιήσουν, την τεράστια πείρα που απόκτησαν από τους αγώνες που αναπτύχθηκαν όλη την προηγούμενη περίοδο. Να κατευθύνουν την πάλη τους στην προοπτική της ανάπτυξης που θα έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και στην Υγεία, με αξιοποίηση της τεράστιας προόδου της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Να πάρουν την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα στα δικά τους χέρια, ξεπερνώντας τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που υπηρετούν διαχρονικά τη γραμμή που εγκλωβίζει τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση, τροφοδοτεί το «ρεαλισμό» του δήθεν εφικτού, οδηγεί στην αναπαραγωγή των μειωμένων απαιτήσεων και «ρίχνουν νερό στο μύλο» της κυβέρνησης και των κυβερνητικών εναλλαγών.
Αυτό το έργο το έχουμε δει πολλές φορές και ήρθε η ώρα να κλείσουμε την πόρτα που οδηγεί προς τα πίσω. Κανένας συμβιβασμός με ό,τι απώλειες έχουμε! Δεν χαρίζουμε τίποτα. Διεκδικούμε όλα όσα μας ανήκουν με κριτήριο τις ανάγκες μας. Λέμε ένα τεράστιο ΟΧΙ στην καπιταλιστική ανάπτυξη που πτωχεύει το λαό για τα κέρδη της πλουτοκρατίας.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΓΙΑ:
- Να διεκδικήσουμε την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τα δικαιώματά μας, ο κλεμμένος ιδρώτας και το αίμα μας δεν είναι περασμένα, ξεχασμένα.
- Ν’ απαιτήσουμε την κατάργηση του νέου μισθολογίου και της αντιδραστικής αξιολόγησης στο δημόσιο, την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, την κάλυψη των απωλειών των δημοσίων υπαλλήλων.
- Να διεκδικήσουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς με κριτήριο τις τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
- Να διεκδικήσουμε την επαναφορά των κομμένων συντάξεων και επιδομάτων.
- Να διεκδικήσουμε την προστασία των ανέργων με αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
- Να μπει φρένο στη φοροληστεία των εργαζομένων.
- Να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές.
Το αίτημα για αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν, ενιαία και σύγχρονη Υγεία – Πρόνοια ανταποκρίνεται πλήρως στην εποχή μας, στην εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, στις πραγματικές ανάγκες όλων αυτών που παράγουν τον τεράστιο πλούτο, του οποίου θα γίνουν αφέντες.
- Να καταργηθούν όλες οι πληρωμές στον κλάδο Υγείας – Πρόνοιας – Φαρμάκου, τόσο στα γκισέ όσο και στις εισφορές εργαζομένων και συνταξιούχων στα ασφαλιστικά ταμεία.
- Να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση στην Υγεία.
Διεκδικούμε την πλήρη ανάπτυξη ενός κρατικού και απολύτως δωρεάν συστήματος υγείας και ΠΦΥ, με Κέντρα Υγείας με πλήρη στελέχωση με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και οικογενειακούς γιατρούς, με υγειονομικούς όλων των κλάδων και σύγχρονο εξοπλισμό που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών όλο το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου.
Κλείνοντας, και όσον αφορά την κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Αγρινίου σχετικά με την «επάρκεια» πιστώσεων-υλικών-προσωπικού, για πληροφορίες τα τοπικά στελέχη της κυβέρνησης μπορούν να απευθυνθούν στους «αψευδείς μάρτυρες»: Ασθενείς και υγειονομικούς.
