Η ξακουστή γιορτή του Μαχαλά της ορεινής Τριχωνίδας (φωτο)
Η πανήγυρη του Αγίου Θεοδώρου στο ομώνυμο χωριό της ορεινής Τριχωνίδας (άλλως Μαχαλάς) έχει γίνει πια ξακουστή.
Την έκανε περίφημη ο πανσέβαστος πατήρ Αντώνιος Βαζούρας, που ‘χτισε το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, ‘τοιμαζει τα της γιορτής με περίσσια επιμέλεια κι αρχοντιά κάθε Φλεβάρη κι Ιούνη και έλκει όλον αυτόν τον κόσμο που καταφθάνει απ’ όλα τα μέρη της Αιτωλίας, της Ναυπακτίας κι αλλού.
Πράγματι, όποιος ανεβαίνει τ’ αγριόμορφα παρθενικά βουνά, μπαίνει στις λεηλατημένες λαγκαδιές -πως τις ξεγύμνωσε έτσι το απατηλό όνειρο της επηρμένης μεγαλούπολης- και ανεμοδέρνεται απ’ τα ξεφυσήματα του Άννινου, το κάνει με έναν και μόνον προορισμό: το χωριό του παπα – Αντώνη που γιορτάζει…
Έτσι και σήμερα, αχάραγα ξεκινήσαμε για τους Αγίους Θεοδώρους. Ο Άννινος δεν έκλεισε μάτι απόψε• χιονίστηκε, να μείνει ξάγρυπνος και να μας κερνάει αυτήν την κορυφαία γεύση καταβολής όταν τρύπωνε απ’ την μύτη μας το κρύο του, μεμειγμένο με τα κρύα κενοτάφια της πάλαι ποτέ ζωής του. Για το χωριό ανηφόρισε μετά των πρεσβυτέρων και ο Επίσκοπος, ο Ευκαρπίας Ιερόθεος, να λαμπρύνει με την παρουσία του τη γιορτή και να ιερουργήσει στη Θεία Ευχαριστία.
Μιας κι είχε γύρω στον μείον ένα βαθμό Κελσίου, ο όρθρος και η Λειτουργία δεν θα γίνονταν στο εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, αλλά στον μεγάλο ναό του χωριού, την Κοίμηση της Θεοτόκου, που είχε αναφτεί από νωρίς η ξυλόσομπα. Γύρω απ’ τον Επίσκοπο ήταν άλλοι εφτά ιερείς, ενώ κατέφθασαν άνθρωποι από όλες της γύρω περιοχές: απ’ το Αχλαδόκαστρο δύο μέλη της εκκλησιαστικής επιτροπής, το Διασσελάκι, το Θέρμο, τη Μακρυνού αλλά και από το Αγρίνιο, ο διοικητής της Τροχαίας Αγρινίου κ. Αλέξιος Αντωνίου.
Μετά την απόλυση της Θείας Λειτουργίας, το γιορτινό τραπέζι ήδη στρώνονταν στο Σχολείο του χωριού, όπου καθήσαμε όλοι. Η φιλοξενία κι η αρχοντική αγάπη του πατρός Αντωνίου είχε φροντίσει να γεμίσουν τα τραπέζια με ψητά κρέατα, λουκάνικα, πίτες λογιών – λογιών, τυριά, σαλάτες, γλυκά, κόκκινο κρασί.
Ο κατήφορος είναι αναπόφευκτος και η γιορτή υψώνεται απ’ το καθημερινό ίσωμα. Ίσως, βέβαια, να μη λογίζει τέρμα η γιορτή, αν καταφέρεις και γίνεις πολίτης του υψηλού χωριού, με τα ισοπεδωμένα βουνά φιλαυτίας, του χωριού του παπα – Αντώνη…
Φώτιος Τσαρούχης
