Η σκηνή του Maestro που γράφτηκε 15-20 φορές δεν είναι αυτή που νομίζεις
Μια σκηνή του δεύτερου κύκλου της σειράς Maestro δυσκόλεψε αρκετά τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη
«Στόχος μου ήταν να κάνω μια σειρά που θα παιχτεί σε πλατφόρμα και αν είναι δυνατόν παγκόσμια. Τελικά ήταν το Netflix», ανέφερε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης, μιλώντας στο MEGA Stories.
Το πέτυχε αν μη τι άλλο, μιας και τις τελευταίες μέρες, η δεύτερη σεζόν της σειράς Maestro είναι διαθέσιμη στην επιτυχημένη πλατφόρμα. «Ανοίγει ένα παράθυρο, η δουλειά μου παίζεται σε 180 χώρες. Δεν έχει αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά μου, έχει προστεθεί μεγαλύτερο άγχος, γιατί ξέρω ότι φτιάχνω κάτι που θα το δουν εκατομμύρια άνθρωποι», ανέφερε.
Συζητώντας με τη Δώρα Αναγνωστοπούλου για το συστατικό που κατά την άποψή του έκανε το Maestro να ξεχωρίσει, απάντησε: «Πολλή δουλειά, πολύ τρέξιμο, 24/7. Το άλλο είναι η τύχη, η συγκυρία, ήταν η σωστή στιγμή, οι σωστοί άνθρωποι που βρέθηκαν στον δρόμο μου. Και εγώ που το κυνηγούσα και ήμουν από πάνω όλη την ώρα. Όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από αυτό. Δεν ήταν όλα ρόδινα. Ήταν πολύ κουραστικά, πολύ πιεστικά για μένα. Ήταν αχαρτογράφητα νερά. Αν δεν ήταν το Mega και πρόεδρος του καναλιού και οι άνθρωποι, όλο αυτό το πράγμα δεν θα μπορούσε να γίνει. Ήταν μια σειρά με ένα πολύ μεγάλο budget εξαρχής».
Γενικώς, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης δεν έχει κρύψει ποτέ πως είναι στοχοπροσηλωμένος. Αυτή τη φορά δήλωσε «σπασικλάκι», τονίζοντας πως όταν τα γυρίσματα τελειώνουν, δεν βγαίνει, μα επιστρέφει για να μελετήσει για την επόμενη μέρα.
«Δεν ακολουθώ την παρέα στις εξόδους πολύ-πολύ, είμαι λίγο το σπασικλάκι. Όταν τελειώνει το γύρισμα, θέλω να γυρίσω σπίτι να μελετήσω για την επόμενη μέρα, να πάω στο γύρισμα τελείως διαβασμένος. Τα Σαββατοκύριακα κυρίως κοιμάμαι, γιατί όλη τη βδομάδα είμαστε στην τσίτα και θέλω να ξεκουραστώ. Είμαι γύρισμα, μοντάζ, παράδοση επεισοδίων, γράψιμο, γύρισμα, ξανά μοντάζ», περίγραψε. «Όλα λειτουργούν συμπληρωματικά και στο Maestro ήταν μια πολύ ωραία στιγμή, γιατί όλα άρχισαν να συμπληρώνουν το ένα το άλλο πολύ γλυκά. Είμαι πολύ τυχερός που καθένας από αυτή την ομάδα πήρε τον ρόλο του και τον πήγε τρία επίπεδα πιο ψηλά από ό,τι εγώ είχα φανταστεί».
Η σκηνή του Maestro που ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης έγραψε 15-20 φορές
«Στο πρώτο επεισόδιο, το Mother, ήξερα ότι θα έγραφα για τη μητέρα. Η μεγάλη δυσκολία που είχα σε αυτό το επεισόδιο ήταν όταν έπρεπε να γράψω τις σκηνές της ψυχοθεραπείας που κάνει η Στεφανία Γουλιώτη έγκυος, ήταν το πρώτο πράγμα που έγραψα. Το έγραψα πάνω από 15-20 φορές γιατί, από ένα σημείο και μετά, έπρεπε να κάνει ερωτήσεις η ψυχοθεραπεύτρια, οπότε έπρεπε να γράψω μια συνεδρία ψυχοθεραπείας», είπε. «Δυσκολεύτηκα πολύ. Πήγαινα, καθόμουν με έναν ψυχοθεραπευτή, του διάβαζα τι έχω γράψει, έκανα τις ερωτήσεις, μετά τις προσάρμοζα, έπρεπε να μη φεύγω από την πλοκή. Ήταν περίπλοκο και μου πήρε πολύ καιρό».
Μετά το Maestro τι;
Προφανώς και έχει ήδη σκεφτεί τι θα κάνει μετά το Maestro. «Έχει ήδη γεννηθεί η ιδέα, υπάρχει εκεί. Ταινία ναι. Θα ήταν λάθος να ξαναμπώ στη διαδικασία να αφηγηθώ και νομίζω ο κινηματογράφος έχει ξαναξεκινήσει. Νομίζω ότι είναι αυτό που πάντα λάτρευα και αγαπούσα», ανέφερε.
Και συνέχισε: «Δεν με αφορά πού θα είναι όταν γράφω κάτι. Με αφορά να γράψω κάτι που με αφορά εμένα. Τώρα με το Maestro που έχει πάει καλά έξω έχουν ανοίξει κάποιες πόρτες και ίσως κάποια πράγματα που είναι πιο εφικτά για εμένα σε σχέση με το πώς θέλω να κάνω τη δουλειά μου. Πάντα θέλω ένα κομμάτι της βάσης μου να είναι στην Ελλάδα και αν μπορώ να το μοιράζω και πριν ξεκινήσει το Maestro ανάμεσα σε Ελλάδα και εξωτερικό, με χαρά».
Βάνα Κράβαρη
