"Η πολιτική βία είναι πάντα φασιστική"
Όταν γινόταν σκοτωμός στην Ελλάδα κανα-δυο χρόνια πριν κάποιοι άνθρωποι προερχόμενοι από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, τον αναρχικό χώρο αλλά και γενικά το κομμάτι το πιο … ελευθεριάζον της ελληνικής κοινωνίας έβγαλαν ένα βιβλίο που λεγόταν “Η πολιτική βία είναι πάντα φασιστική”. Κοροβέσης, Ρόμβος, Μαραγκάκης, Κάιν, Ηλιόπουλος, Πολλάτος, Μπακόπουλος, Ταρχάν και άλλοι πολλοί έγραψαν από ένα κείμενο εξηγώντας γιατί το να δέρνεις είναι πάντα φασιστικό. Η εμπειρία ανθρώπων σαν τον Κάιν του απέφερε μάλιστα και έναν ακόμα ξυλοδαρμό από “τάγματα εφόδου” που έχουν πάντα δίκιο.
Το βιβλίο είναι από τις εκδόσεις Διάπυρον και το θυμήθηκα χτες που κάποιοι μπήκαν σε ένα κομμωτήριο και χτύπησαν κάποιον στο κεφάλι και αλλού. Είναι λέει φασίστας, ενώ εκείνοι που τον χτύπησαν είναι μαχητές της ελευθερίας. “Έτσι για να δει πως είναι να φοβάσαι να κυκλοφορήσεις” είναι το επιχείρημα. Καλό, αλλά είναι σαν να το λέει χρυσαυγίτης…
Α, και να μην το ξεχάσω: Χτες το Eλεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο «Εμπρός» στου Ψυρρή αποφάσισε να απαγορευθεί το βράδυ της Παρασκευής να ανέβει εκεί η τελευταία παράσταση του έργου «Ιερή πόρνη» του συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιάννη Σολδάτου! Γιατί είναι λέει συστημικός! Που να φανταζόμασταν ότι τελικά οι ανοιχτοί χώροι απαγορεύουν κιόλας! Να σημειωθεί ότι μόνο η ΔΗΜΑΡ έβγαλε ανακοίνωση ότι “σε μια δημοκρατία, καμία παράσταση δεν μπορεί να απαγορεύεται, κανένα βιβλίο δεν πρέπει να καίγεται. Η λογοκρισία είναι μία και μοναδική. Δεν έχει χρώμα: είναι πάντα μαύρη”…
ο Μαντουμαδόρος
