Η παραβατικότητα ως κοινωνικό φαινόμενο

Διαβάστε την εισήγηση που πραγματοποίησε την Παρασκευή 24 Μαΐου στην ημερίδα για την παραβατικότητα που έγινε  στο Παπαστράτειο Μέγαρο της ΓΕΑ, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ακαρνανίας κ. Ανδρέας Αποστολόπουλος.

Ο κ. Αποστολόπουλος, στην ημερίδα που οργάνωσε η τοπική Επιτροπή της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών, σε συνεργασία με την Αστυνομική Διεύθυνση, ανέλυσε το θέμα:  «Η παραβατικότητα ως κοινωνικό φαινόμενο στην σημερινή κοινωνία. Μέγεθος, αίτια και τρόποι αντιμετώπισης του φαινομένου από τους φορείς.»

Ακολουθεί η εισήγηση:

«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας,

Ξεκινώντας την εισήγησή μου θα ήθελα να αναφερθώ στους λόγους που μας οδήγησαν στην απόφαση της διοργάνωσης αυτής της ημερίδας. Ως Αστυνομικοί γινόμαστε καθημερινώς μάρτυρες παραβατικών συμπεριφορών. Τα τελευταία χρόνια η παραβατικότητα παρουσιάζει ποσοτική και ποιοτική αλλαγή. Τους λόγους αλλά και τους  τρόπους αντιμετώπισης αυτού του φαινομένου, θα τους αναλύσουμε στην σημερινή μας ημερίδα. Η δουλειά μας ως αστυνομικοί καθώς αντιλαμβάνεστε, είναι να αποτρέπουμε στο μέτρο του δυνατού τέτοιου είδους συμπεριφορές, αλλά και να τις αντιμετωπίζουμε όταν αυτές εκδηλώνονται.

Κεντρική μας ιδέα λοιπόν ήταν ότι η διοργάνωση μιας ημερίδας όπου θα καλούνταν να συμμετέχουν οι κοινωνικοί φορείς, αλλά και μέλη της κοινωνίας μας, προκειμένου να  συζητήσουμε για την παραβατικότητα, τα αίτια, αλλά και τρόπους αντιμετώπισής της, οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλουν στην καλύτερη αντιμετώπιση του φαινομένου.

Έτσι καλέσαμε όλους αυτούς τους έγκριτους επιστήμονες που θα μας αναλύσουν το φαινόμενο της παραβατικότητας , ο καθένας από την πλευρά του. Η κυρία Κατάκη με την κυρία Ανδρεοπούλου θα μας αναλύσουν τις ψυχοκοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις του φαινομένου. Ο κύριος Καλογεράς θα μας αναπτύξει το φαινόμενο της παραβατικότητας  στα ελληνικά σχολεία. Ο κύριος Γιαννακάς ως τέως δικαστικός λειτουργός θα μας αναλύσει το φαινόμενο από την πλευρά της αντιμετώπισής  του από την ελληνική δικαιοσύνη, και όλοι μαζί θα συζητήσουμε για τις ψυχοκοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις των παραβατικών συμπεριφορών .

Όμως τι είναι η παραβατικότητα; Τι είναι παραβατική συμπεριφορά; Ποιοι είναι αρμόδιοι  για τον έλεγχο τέτοιων συμπεριφορών, και γενικότερα για τον έλεγχο και την αντιμετώπιση του φαινομένου; Είναι μόνο οι δικαστικές και οι αστυνομικές αρχές ή αυτό είναι κάτι που μας αφορά όλους;

Η έννοια του όρου παραβατικότητα και παραβατική συμπεριφορά, ανάλογα με το ποια επιστήμη αλλά και ποια κοινωνία καλείται να την ορίσει, δεν είναι η ίδια. Έτσι για έναν νομικό επιστήμονα η έννοια αυτή ορίζεται ως η  συμπεριφορά εκείνη που παραβιάζει τους θεσπισμένους κανόνες δικαίου.  Δηλαδή τους νόμους του κράτους. Για την  συμπεριφορά αυτή, ορίζεται από τους κανόνες δικαίου και αντίστοιχη ποινή ώστε να αποτρέπονται οι παραβάτες να προβούν εκ νέου σε παραβίαση των κανόνων αυτών.

Για έναν κοινωνικό επιστήμονα  η έννοια έχει να κάνει με τις αποκλίνουσες συμπεριφορές οι οποίες δεν είναι αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο στο οποίο αυτές λαμβάνουν χώρα.

Ως κοινωνικό σύνολο τώρα , ορίζεται  ένα σύνολο ατόμων τοπικά, χρονικά, αξιακά και  πολιτισμικά προσδιορισμένο.  Ενώ εντός ενός κοινωνικού συνόλου, δύναται να υπάρχουν επιμέρους κοινωνικές ομάδες οι οποίες προσδιορίζονται  από κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μεταξύ τους, όπως τόπος καταγωγής, ηλικία, εθνικότητα, κ.α.

Τα αναφέρω αυτά για να μπορέσουμε καλύτερα να κατανοήσουμε πως διαφορετικές κοινωνικές ομάδες εντός μιας κοινωνίας αναφοράς, που στην περίπτωσή μας θεωρούμε την κοινωνία της  Ελλάδας, έχουν διαφορετικές αντιλήψεις για την παραβατικότητα.

Συμπερασματικά ,λοιπόν , μπορούμε να πούμε ότι οι γραπτοί κανόνες δικαίου, οι νόμοι δηλαδή, έπονται των άγραφων κανόνων που ισχύουν σε κάθε κοινωνία και που τίθενται από το κοινωνικό σύνολο.  Οι γραπτοί κανόνες δικαίου έρχονται να ορίσουν  τις αποκλίνουσες αυτές συμπεριφορές, οι οποίες είναι ήδη κατακριτέες από την κοινωνία στην οποία λαμβάνουν χώρα. Τέτοιοι κανόνες ορίζουν επίσης  τον τρόπο και τα μέσα του κοινωνικού ελέγχου. Δηλαδή τον τρόπο πρόληψης και αντιμετώπισης τέτοιων συμπεριφορών. Έτσι στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας ,παραδείγματος χάριν,  η οπλοκατοχή ή η χρήση εκρηκτικών υλών ή βεγγαλικών , μπορεί να μην είναι αποδεκτή, γι’ αυτό και το κράτος έχει θεσπίσει κανόνα δικαίου που την απαγορεύει,  αλλά όμως σε διάφορες τοπικές κοινωνίες είτε υπο μορφή εθίμου είτε σε διάφορες εκδηλώσεις , έχει γίνει η  χρήση  αποδεκτή , από το μεγαλύτερο μέρος της, γι’ αυτό και συνεχίζει να υφίσταται.

Η παραβατικότητα τώρα είναι μια ευρεία έννοια, η οποία στερείται ατομικού χαρακτήρα και περιλαμβάνει όλες εκείνες τις συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται νομικά αποκλίνουσες . Είτε αυτές είναι βίαιες, είτε είναι εγκληματικές είτε απλώς  αντικοινωνικές. Οι συμπεριφορές αυτές μπορεί να παίρνουν διάφορες μορφές, να στέφονται εναντίον προσώπων, ασκώντας βία σωματική ή ψυχολογική. Εναντίον αγαθών και δικαιωμάτων, με κλοπές ληστείες, καταπάτηση περιουσίας, φθορές και ένα σωρό άλλα. Εναντίον των αρχών με άρνηση συμμόρφωσης προς τις υποδείξεις τους ή δημιουργώντας προβλήματα στις αρχές ώστε να μη μπορούν να εκτελέσουν το καθήκον τους. Μπορεί να στρέφονται ενάντια στο περιβάλλον, επιβαρύνοντάς το ή καταστρέφοντάς το, και χίλιες δυο άλλες μορφές.

Η παραβατική συμπεριφορά  τώρα  επειδή έχει ατομικό χαρακτήρα, δύναται να εμφανισθεί ή να μην εμφανισθεί στην διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Η παραβατικότητα όμως επειδή όπως αναφέραμε είναι κοινωνικό φαινόμενο, υπήρχε και πάντα θα υπάρχει, ανεξάρτητα αν εμείς έχουμε έρθει αντιμέτωποι με παραβατικές συμπεριφορές ή όχι.

Η παραβατικότητα εκτός από κοινωνικό φαινόμενο όμως, αποτελεί μείζον κοινωνικό πρόβλημα καθώς δεν έχει να κάνει μόνο με όσους έρχονται αντιμέτωποι με παραβατικές συμπεριφορές, αλλά με όλη την κοινωνία. Το ψυχολογικό συναίσθημα που δημιουργείται στα μέλη της κοινωνίας ότι οι ίδιοι θα καταστούν θύματα παραβατικής συμπεριφοράς επηρεάζει την ίδια την  κοινωνική τους συμπεριφορά, αλλά και την ατομική τους. Έτσι κάποιος που ξέρει ότι στον τόπο του γίνονται πολλές διαρρήξεις π.χ, θα αποφεύγει τις μακροχρόνιες απουσίες απ’ το σπίτι, θα ελέγχει πολύ περισσότερο το ποιος του χτυπά το κουδούνι, δεν θα μπορεί να είναι ήσυχος όταν λείπει και υπάρχουν πράγματα αξίας στο σπίτι του.  Μια γυναίκα η οποία ζει σε μια απομακρυσμένη περιοχή και η οποία το βράδυ γίνεται στέκι ατόμων με παραβατικές συμπεριφορές,  θα ζει μονίμως με την αίσθηση του φόβου μήπως καταστεί και αυτή  θύμα παραβατικής συμπεριφοράς. Έτσι ή θα αναγκαστεί να μετακομίσει, ή δεν θα επιλέγει να κυκλοφορεί σε  εκείνο το σημείο τα βράδια ιδίως όταν είναι μόνη της.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω τον σημαντικό ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν τα  ΜΜΕ όσον αφορά και την προβολή και καταγραφή παραβατικών συμπεριφορών,  αλλά και σε πολλές περιπτώσεις την καίρια συμβολή τους στην αντιμετώπισή τους .  Στην σημερινή εποχή την κύρια πηγή ενημέρωσης αποτελούν τα ΜΜΕ  ( ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ INTERNET, ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ) . Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η προβολή ενός θέματος ενεργοποίησε προς την θετική κατεύθυνση τις αρμόδιες Υπηρεσίες, είτε της Αστυνομίας είτε άλλων Αρχών , για την αντιμετώπιση εγκληματικών ενεργειών  ή άλλων συμβάντων και παράλληλα ενημέρωσαν την  κοινή γνώμη προκειμένου να ληφθούν μέτρα προφύλαξης από εγκληματικές ενέργειες σε κάποια περιοχή .

Ποιοι άλλοι παράγοντες όμως επηρεάζουν το μέγεθος της  παραβατικότητας; Αν και πιστεύω ότι πολύ καλύτερα από μένα, θα μας αναπτύξουν αυτούς τους παράγοντες οι ειδικοί καλεσμένοι μας, επιγραμματικά θα αναφέρω μερικούς από αυτούς που εκτιμώ ότι έχουν συμβάλει σημαντικά στην μεγέθυνση του   φαινομένου, στην σημερινή ελληνική κοινωνία.

1. Η οικονομική κρίση που διανύουμε στην χώρα μας και η συνακόλουθη υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου .
2. Η κοινωνική κρίση που προϋπήρχε της οικονομικής και επιβάρυνε της συνέπειες της.
3. Η ανεργία η οποία έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις στις μέρες μας , κυρίως στου νέους .
4. Η κρίση στην οικογένεια. Ο θεσμός της οικογένειας στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες περνά κρίση, καθώς μεταβάλλονται οι αξίες,  τα πρότυπα και οι δεσμοί που αναπτύσσονταν στο παρελθόν μεταξύ της οικογένειας. Οι δεσμοί αυτοί  πλέον δεν έχουν την συνοχή  που είχαν παλιότερα, με αποτέλεσμα να διαρρηγνύονται πολύ πιο εύκολα.
5. Η αθρόα είσοδος οικονομικών μεταναστών στην χώρα μας από διάφορα μέρη του κόσμου που πλήττονται από πολέμους ή από συνθήκες φτώχειας και τριτοκοσμικής διαβίωσης.
6. Η έλλειψη ενιαίας πολιτικής , κυρίως ,  ευρωπαϊκής στο τεράστιο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης και η επι χρόνια απουσία χώρων υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών στην χώρα μας .

Αναλυτικότερα θα μπορούσαμε αναπτύξουμε κάποια από αυτά στην συνέχεια .

Ας έρθουμε όμως στο μέγεθος του προβλήματος της παραβατικότητας στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία  που είναι και η αφορμή της σημερινής μας εκδήλωσης.

Καταρχάς θα πρέπει να αναφέρω ότι την παραβατικότητα δεν υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να την καταγράφει στο σύνολό της. Υπάρχουν μηχανισμοί που καταγράφουν παραβατικές συμπεριφορές οι οποίες φτάνουν σε γνώση τους. Τέτοιοι μηχανισμοί είναι οι αστυνομικές αρχές, οι δικαστικές αρχές, αλλά και διάφοροι άλλοι κοινωνικοί φορείς και οργανώσεις. Ως τέτοιους είδους οργανισμούς αναφέρω το παρατηρητήριο για την ενδοσχολική βία που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά και άλλες οργανώσεις για την προστασία των καταναλωτών, για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας κ.α.

Για την καλύτερη κατανόηση του φαινομένου λοιπόν, μπορούμε να διακρίνουμε την παραβατικότητα σε δύο κατηγορίες.

1. Στην εμφανή παραβατικότητα που είναι η παραβατικότητα εκείνη που καταγράφεται από τις αρχές και τα στατιστικά στοιχεία.
2. Στην αφανή παραβατικότητα. Αυτή δηλαδή που δεν καταγράφεται πουθενά, και δεν εμφανίζεται στις στατιστικές. Ο αριθμός αυτός της παραβατικότητας ονομάζεται και σκοτεινός αριθμός της παραβατικότητας και το μέγεθός του είναι άγνωστο.

Γι’ αυτό τον λόγο, δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία της Ελληνικής αστυνομίας αλλά ούτε και των δικαστικών αρχών. Μόνο ενδεικτικά θα μπορούσαμε να αναφερθούμε σε αυτά και για συγκεκριμένες παραβατικές συμπεριφορές που κυρίως χαρακτηρίζονται ως εγκληματικές.

Ο καθένας από μας όμως μπορεί να κρίνει από την καθημερινότητά του το πόσο τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το φαινόμενο της παραβατικότητας. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να μην αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος στην σημερινή κοινωνία. Όλοι μας γινόμαστε καθημερινά ολοένα και περισσότερο μάρτυρες ή ακόμη και θύματα τέτοιων συμπεριφορών.

Ιδίως εμείς που ασκούμε το επάγγελμα του αστυνομικού περισσότερο απ’ τον καθένα αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλο και περισσότερες περιπτώσεις τέτοιων συμπεριφορών.

Συγκρίνοντας τα στατιστικά στοιχεία των τελευταίων ετών, με εκείνα της περιόδου από το 1980  και μετά. Σε παραβατικές συμπεριφορές που έχουν να κάνουν με πράξεις κακουργηματικού ή πλημμεληματικού χαρακτήρα. Διαπιστώνεται μια θεαματική αλματώδη αύξηση των καταγεγραμμένων αυτών αδικημάτων.

Η αύξηση αυτή δεν δικαιολογείται ούτε από την ετήσια αύξηση του πληθυσμού των κατοίκων της χώρας μας, αλλά ούτε και με τις αλλαγές που έχουν επέλθει στο νομοθετικό πλαίσιο της χώρας, χαρακτηρίζοντας κάποιες πράξεις ως παραβατικές ενώ μέχρι τότε δεν ήταν.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκαλεί η αύξηση του κακουργήματος της ληστείας, και η αποκέντρωση που παρουσιάζει το φαινόμενο αυτό προς την περιφέρεια. Οι ληστείες σε τράπεζες , χρηματαποστολές, αλλά και καταστήματα, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί ιδίως στην περιφέρεια. Χαρακτηριστικό γεγονός είναι ότι οι ληστείες αυτές κατά κανόνα γίνονται με ιδιαίτερα θρασύ και αδίστακτο τρόπο.  Οι δράστες συνήθως φέρουν  βαρύ οπλισμό τον οποίο δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν για την επίτευξη του σκοπού τους, αδιαφορώντας ακόμα και για την ανθρώπινη ζωή.

Έξαρση όμως παρουσιάζουν και άλλου είδους αδικήματα που εμπεριέχουν το στοιχείο της βίας ή μπορεί να στρέφονται κατά της περιουσίας (ανθρωποκτονίες, κλοπές, απάτες κ.α). Επίσης τα αδικήματα που έχουν σχέση με την διακίνηση την εμπορία, αλλά και την χρήση διαφόρων  ουσιών.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επίσης μια αυξητική τάση του ηλεκτρονικού, του οικονομικού, αλλά και του οργανωμένου εγκλήματος.

Ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δραστών τώρα προκύπτουν δύο (2) διαπιστώσεις.

1. Ως προς την ηλικία τους προκύπτει ότι όλο και περισσότερα άτομα ηλικίας από 13 έως 19 ετών,   γίνονται δράστες παραβατικών συμπεριφορών, κάτι που σημαίνει ότι έχουμε μια συνεχή αύξηση της παραβατικότητας των ανηλίκων αλλά και συνολικά των νέων ανθρώπων.
2. Ως προς το μορφωτικό τους επίπεδο παρατηρείται μια αύξηση των  παραβατών  οι οποία έχουν μέση παιδεία. Μια εξήγηση της τάσης αυτής θα μπορούσε να είναι ότι η οικονομική κρίση πλήττει κυρίως την μεσαία τάξη του πληθυσμού, η οποία δυσκολεύεται πλέον να προσαρμοσθεί στις νέες συνθήκες οικονομικής δυσπραγίας.

Ένα άλλο ποιοτικό χαρακτηριστικό της παραβατικότητας έχει να κάνει με το κατά πόσο αυτή οφείλεται σε δραστηριότητα των αλλοδαπών κατοίκων της χώρας μας, νόμιμων και παράνομων μεταναστών,  και κατά πόσο σε δραστηριότητα των ημεδαπών κατοίκων. Η δραστηριότητα των αλλοδαπών σύμφωνα με τις στατιστικές σε ότι έχει να κάνει με σοβαρά αδικήματα όπως ληστείες, ανθρωποκτονίες, κλοπές ενδέχεται να ξεπερνά το 20% .

Η εικόνα περί εγκληματικότητας των αλλοδαπών δημιουργείται από την δραστηριότητα ορισμένων εξ αυτών οι οποίοι συνδέονται με εγκληματικές οργανώσεις και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, που ασχολούνται κυρίως με την διακίνηση ναρκωτικών ουσιών, όπλων, διακίνηση και εκμετάλλευση γυναικών, διακίνηση λαθρομεταναστών κ.α.

Η αύξηση αυτή της παραβατικότητας παρουσιάζεται πολύ πιο έντονη στα αστικά κέντρα καθώς η ανωνυμία των πόλεων, ή ευκολία διαφυγής και ο δυσκολότερος εντοπισμός των παραβατών, καθιστά πιο πρόσφορο έδαφος για τέτοιου είδους συμπεριφορές.

Οι αστυνομικές αρχές, ένα πολύ μεγάλο μέρος τους συνεχίζει να απασχολείται σε δευτερεύουσες εργασίες, έξω από τα αμιγώς αστυνομικά καθήκοντα.  Πολλές φορές , η ανεπάρκεια ελεγκτικών μηχανισμών εκ μέρους άλλων δημοσίων Υπηρεσιών , έχει ως αποτέλεσμα να ανατίθενται επιπλέον καθήκοντα και υποχρεώσεις στην Ελληνική Αστυνομία , με αποτέλεσμα το προσωπικό μας , να μην ασχολείται με την πραγματική αστυνόμευση . Ένα μεγάλο μέρος των αστυνομικών απασχολείται με επιτελικές, υποστηρικτικές, διεκπεραιωτικές και γενικά Υπηρεσίες Γραφείου ,  ενώ  ένα άλλο μέρος με την φρούρηση ευπαθών στόχων . Προκύπτει , έτσι, η αναγκαιότητα για άμεση αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών μας και ανακατανομή του ανθρώπινου δυναμικού με στόχο την ενδυνάμωση της αστυνόμευσης και ενίσχυση  της παρουσίας του αστυνομικού στο δρόμο,  δίπλα στον πολίτη .

Οι δικαστικοί από την πλευρά τους έχουν κατακλυσθεί από φόρτο ποινικών υποθέσεων και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η εκδίκαση και οι τελεσίδικες αποφάσεις που εκδίδονται ,  απαιτούν στις περισσότερες των περιπτώσεων , μελέτη και επεξεργασία σε χρόνο μακράν  και πέραν του ωραρίου εργασίας  τους . Παρ`όλη , όμως , την προσπάθεια που καταβάλλεται , παρατηρείται καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης με αποτέλεσμα  το γεγονός αυτό , να μην επιδρά θετικά στην αντιμετώπιση της παραβατικότητας .

Επίσης , να επισημάνω ως μία(1) ακόμη παράμετρο,  το σοβαρότατο πρόβλημα συμφόρησης των φυλακών που αντιμετωπίζουν οι σωφρονιστικές αρχές της χώρας .

Η παραβατικότητα τώρα στην περιοχή μας,  έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά , κυρίως , εξαιτίας του γεγονότος ότι ο νομός μας συνθέτει τόσο αστικό και ημιαστικό,  όσο και αγροτικό  και ορεινό περιβάλλον .

Ως εκ τούτου , τα προβλήματα που εκδηλώνονται,  έχουν σχέση με τις επικρατούσες τοπικές συνθήκες . Ενδεικτικά τα αδικήματα που απασχολούν είναι  κλοπές – διαρρήξεις οικιών –αποθηκών , κλοπές  δικύκλων , κλοπές μεταλλικών αντικειμένων ,

ζωοκλοπές, διακίνηση – χρήση ναρκωτικών και  λαθρομετανάστευση. Αυτά μαζί με τον υψηλό δείκτη τροχαίων ατυχημάτων και τα θέματα ποιότητας ζωής – προστασίας του περιβάλλοντος , αποτελούν αντικείμενο καθημερινής προσπάθειας όλων των υπηρεσιών που με ειδικές  δράσεις και σχεδιασμό επιδιώκουν την επίτευξη των στόχων που κάθε χρόνο τίθενται σε τοπικό αλλά  και σε κεντρικό επίπεδο από το Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας . Το βασικό ζήτημα και συνάμα ελπιδοφόρο μήνυμα αποτελεί το γεγονός,  ότι ζητήματα μείζονος παραβατικότητας δεν υφίστανται για την περιοχή μας και αυτά που αναδεικνύονται , γίνεται προσπάθεια για άμεση αντιμετώπιση είτε με την δραστηριοποίηση Ομάδων όπως η ΟΠΚΕ – ΟΕΠΤΑ – ΔΙ.ΑΣ και συγκρότηση μεικτών συνεργείων και στοχευμένες δράσεις τόσο στην πόλη του Αγρινίου , όσο και στην περιφέρεια.

Επιμέρους περιστατικά παραβατικότητας  που απηχούν έντονα και δυσάρεστα στην τοπική κοινωνία , επίσης τυγχάνουν άμεσης αντιμετώπισης και αυξημένου ενδιαφέροντος εκ μέρους μας .

Θα ήθελα ξεχωριστά να αναφερθώ στην περίπτωση του προχθεσινού εγκλήματος του δεκαεπτάχρονου που σκότωσε την μητέρα του, όχι σχολιάζοντάς το, αλλά αναφέροντάς το ως αφορμή προβληματισμού όλων μας. Των αρχών, των κοινωνικών φορέων, αλλά ιδίως των απλών πολιτών που μετέχουν σε αυτή την εκδήλωση. Ας αναρωτηθούμε όλοι το πώς και το γιατί μπορεί να συμβαίνουν τέτοια γεγονότα στην κοινωνία μας. Κατά πόσο η συμπεριφορά μας, η δραστηριότητά μας, ή η μη δραστηριότητά μας, συμβάλουν στην ανοχή και την αύξηση του φαινομένου της παραβατικότητας, και της εκδήλωσης βίαιων συμπεριφορών. Είτε αυτές εκδηλώνονται μέσα στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, στα παιδιά μας και στις σχέσεις μεταξύ μας. Είτε αυτές εκδηλώνονται εκτός του σπιτιού στην κοινωνία.

Η παραβατικότητα είναι όπως μια μεταδοτική ασθένεια, όσο δεν την αντιμετωπίζουμε οργανωμένα και συνολικά, αυτή θα εξαπλώνεται και θα παίρνει διαστάσεις επιδημίας.

Η αντιμετώπιση του φαινομένου σε μια κοινωνία που συνεχώς εξελίσσεται και μεταλλάσσετε με τόσο γρήγορους ρυθμούς δεν είναι και τόσο εύκολη και απαιτεί συνδυασμό μέτρων και δεδομένων που επηρεάζουν το φαινόμενο.

Η αστυνομία μόνη της είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το φαινόμενο συνολικά. Η εφαρμογή από την αστυνομία περισσότερων κατασταλτικών μέτρων για την καταπολέμηση του φαινομένου, μόνο αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να φέρει. Εξ’ άλλου τέτοιου είδους μέθοδοι αντιμετώπισης, έχουν καταδικασθεί σε όλες τις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες. Οι δυνάμεις που διαθέτει η αστυνομία για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας, είναι εκ των πραγμάτων πολύ περιορισμένες. Οφείλει όμως στο μέτρο που της αναλογεί να προβεί στην μελέτη και τον σχεδιασμό σύγχρονων κοινωνικών δράσεων και δεδομένων, προκειμένου να καλύψει την ανάγκη της κοινωνίας για ασφαλή διαβίωση. Κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια καθίσταται ζητούμενο.

Η αναδιάρθρωση της Ελληνικής αστυνομίας που προετοιμάζεται, για όλη την Ελλάδα, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την καλύτερη αστυνόμευση.

Η σχεδίαση δράσεων με την συμμετοχή της αστυνομίας και όλων των κοινωνικών φορέων του τόπου μας για την καταπολέμηση του φαινομένου, κρίνεται απαραίτητη.

Οι φορείς κοινωνικοποίησης ( το σχολείο, η εκκλησία, η οικογένεια) θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν την στάση τους απέναντι στο φαινόμενο της παραβατικότητας , λαμβάνοντας σχετικές πρωτοβουλίες και δράσεις.

Επίσης πολιτιστικοί σύλλογοι, οργανώσεις και άλλοι ιδιωτικοί φορείς όπως  οι επιχειρήσεις, θα πρέπει να στηρίζουν και να επιδιώκουν πρωτοβουλίες όπως η σημερινή. Το πρόβλημα της παραβατικότητας μας αγγίζει όλους αστυνομικούς και πολίτες, μικρούς και μεγάλους, πλούσιους και φτωχούς.

Τέλος και θα κλείσω με αυτό, θέλω να πω σε όλους  όσους ασκούμε δημόσιο λειτούργημα, είτε είμαστε αστυνομικοί είτε δικαστικοί είτε εκπαιδευτικοί, είτε οτιδήποτε άλλο, μέσα σε αυτή την αίθουσα αλλά, και σε όσους θα μας ακούσουν από τα ΜΜΕ ,

το να ασκείς δημόσιο λειτούργημα δεν αποτελεί εξουσία, αλλά υπηρεσία στον πολίτη. Εάν όλοι μας το κατανοήσουμε αυτό, θα αλλάξουν πολλά πράγματα στις σχέσεις μεταξύ των υπηρεσιών και των πολιτών.

Θα ήθελα  τέλος να συγχαρώ και να ευχαριστήσω όλους τους παράγοντες που βοήθησαν στην πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης.

Τον πρόεδρο της τοπικής διοίκησης της Διεθνούς Ένωσης Αστυνομικών, κύριο Κούτσικο Άγγελο.

Τον πρόεδρο της Γυμναστικής Εταιρίας Αγρινίου κύριο Θετάκη Χρήστο.

Όλους τους χορηγούς της εκδήλωσης οι οποίοι αναγράφονται και στην αφίσα.

Τους αστυνομικούς που εργάσθηκαν αφιερώνοντας πολλές ώρες από τον ελάχιστο προσωπικό τους χρόνο για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Τέτοιες πρωτοβουλίες αναδεικνύουν την κοινωνική ευαισθησία όλων αυτών, αλλά και το υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στο ρόλο που έχουν αναλάβει. Πράγμα που είναι σπάνιο στις μέρες μας, αλλά απαραίτητο για την αντιμετώπιση τόσο σοβαρών ζητημάτων όπως αυτό της παραβατικότητας.

Σας ευχαριστώ.»