Άποψη

« Η κληρονομία της εκπαίδευσης»

Αρθρο της Έλενας Μάντζιου Κοτρολού με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Αναδεικνύοντας το νόημα της Παγκόσμιας Ημέρας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, η οποία γιορτάζεται στις 18 Απριλίου, το θέμα που επιλέχθηκε για αυτήν τη χρονιά είναι «Η πολιτιστική κληρονομιά της εκπαίδευσης». Εστιάζοντας, φέτος, στα μνημεία που ανά τους αιώνες έχουν σχέση με την εκπαίδευση, ο εορτασμός φιλοδοξεί να συμβάλλει στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας απέναντι στα μνημεία αυτά και, ταυτόχρονα, να προωθήσει και να ενισχύσει την προστασία και την ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.


Σε αυτήν την κατηγορία μνημείων ανήκουν βιβλιοθήκες, πανεπιστήμια, σχολεία, ακαδημίες, μοναστήρια ή και ανοιχτοί χώροι, που αποτελούν σημαντικά τμήματα της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, λόγω της ιστορικής και καλλιτεχνικής τους αξίας, αλλά και της κοινωνικής και θεσμικής τους συνεισφοράς στον τομέα της εκπαίδευσης. Ιδιαίτερα σήμερα που η Εκπαίδευση στη χώρα μας δοκιμάζεται σε όλες τις βαθμίδες της, τραβάει το δικό της Γολγοθά…

Κάθε γενιά θεωρεί ως αυτονόητο καθήκον της να καθοδηγήσει την άλλη, να την ενημερώσει για την κοινωνική και πολιτιστική κληρονομιά πουπαρέλαβε και να την μεταβάλει σε φορέα κοινωνικής και πολιτικήςδημιουργίας. Είναι γεγονός ότι ακόμη και στις πιο πρωτόγονες κοινωνίες, ταώριμα μέλη της κοινωνικής ομάδας προσπαθούν να επιδράσουν στα νεότερα, να τους μεταδώσουν τη γλώσσα τους, την Ιστορία τους, τις τεχνικές τους γνώσεις, τις αξίες τους, τις ιδέες τους, τον τρόπο ζωής τους, να τους παραδώσουν τα Μνημεία τους.

Όσο πιο ώριμη κι εξελιγμένη είναι μια κοινωνία, τόσο πιο οργανωμένακαι μελετημένα γίνεται αυτή η προσπάθεια επίδρασης. Θέτονταιπροκαθορισμένοι στόχοι που εξυπηρετούν κάποιες ανάγκες, επιλέγονται ήδημιουργούνται φορείς που θα επιχειρήσουν την επίτευξη αυτών των στόχων, προγραμματίζεται συγκεκριμένη μεθοδολογία, εξευρίσκεται υλική υποδομή, δηλαδή τελικά μπαίνουν σε ενέργεια μια σειρά από δραστηριότητεςσυντονισμένες μεταξύ τους και σε λογική συνάφεια με το επιδιωκόμενοαποτέλεσμα. Το σύνολο των δραστηριοτήτων αυτών απαρτίζει τους θεσμούςτης Εκπαίδευσης.

Η εκπαίδευση σκοπεύει σε διπλό στόχο : από τη μια να αναπτύξει στονεκπαιδευόμενο ικανότητες τέτοιες, που να του επιτρέπουν να ταξινομήσεισυστηματικά τις όποιες πολιτιστικές ή τεχνικές γνώσεις απόκτησε μέχρι τώραμε τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης και να πάρει κριτική στάση απέναντίτους και από την άλλη να τον ενημερώσει ότι η εικόνα του κόσμου που μέχριτώρα είχε σχηματίσει είναι περιορισμένη και να τον πείσει ότι πρέπει ναψάξει ενεργά για πηγές που θα βαθαίνουν την προοπτική και θακαλυτερεύουν την ποιότητα αυτής της εικόνας. Αναλαμβάνει τη βαριά ευθύνηνα ξυπνήσει, να καλλιεργήσει και ν’ αναπτύξει όλες τις σωματικές, ψυχικέςκαι πνευματικές δυνάμεις και όλες τις προδιαθέσεις που από τη γέννησή τουφέρει ο άνθρωπος και να τον μεταβάλει από ένα, έστω και προικισμένοδημιούργημα, σε κορωνίδα της Δημιουργίας.

Είναι προφανές ότι η Εκπαίδευση συμβάλλει καθοριστικά στην ομαλήδιαδοχή της γενιάς που φεύγει από τη γενιά που έρχεται. Κυρίως αυτήσυγκρατεί την εσωτερική ενότητα του λαού, διατηρεί και ανανεώνει τονκοινωνικό μηχανισμό και γίνεται έτσι η σπονδυλική στήλη κάθε οργανωμένηςκοινωνίας. Η ευθύνη της εκπαίδευσης είναι δικαίωμα αλλά και καθήκον της Πολιτείας Η εκπαίδευση εξυπηρετεί προκαθορισμένους σκοπούς, μεταβλητούς καιδιαχρονικούς.

Οι μεταβλητοί εξαρτώνται από την πολιτικοοικονομικήδομή της κοινωνίας, από την πολιτιστική της παράδοση και τους ιδιαίτερουςστόχους της συγκεκριμένης χρονικής, πολιτικής και πολιτιστικής στιγμής. Οι διαχρονικοί διακρίνονται σε μορφωτικούς, κοινωνικούς και πολιτιστικούς.

Κάθε κοινωνία έχει τη δική της πολιτιστική ταυτότητα, το δικό της πνευματικό πολιτισμό. Με βασικό σκοπό της Εκπαίδευσης να περάσει αυτή την πολιτιστική κληρονομιά στη νεότερη γενιά και την προσπάθεια για τη διατήρηση της πολιτιστικής παράδοσης, τα ήθη και τα έθιμα του λαού, καθώς και τις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις (εκθέσεις έργων τέχνης, διεθνείς ολυμπιάδες, πολιτιστικές ανταλλαγές), επηρεάζεται αποφασιστικά η διαμόρφωση των σκοπών της Εκπαίδευσης κάθε χώρας.

Η Πολιτιστική Κληρονομιά αποτελεί κοινωνικό αγαθό. Ανήκει σε όλους…

Στην παγκόσμια κοινότητα και σε καθένα από εμάς ξεχωριστά!

Κατά συνέπεια μοιραζόμαστε όλοι και την ευθύνη για την προστασία της και υποχρέωση για την ανάδειξή της. Σε κάποιους, όμως, αναλογεί μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.Σε εκείνους που τα ίχνη των προγόνων τους χάνονται στα βάθη του χρόνου και τα έργα τους αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητα τους. Σε εκείνους που κατοικούν σε τόπους από όπου πέρασαν άλλοι λαοί και άλλοι πολιτισμοί άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους. Σε αυτά στηριζόμαστε και από αυτά διδασκόμαστε, ώστε να προσθέσουμε και το δικό μας λιθαράκι στον πολιτισμό του 21ου αιώνα…

Έλενα Μάντζιου-Κοτρολού

Εκπαιδευτικός

Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Ν.Δ

 

Advertisements

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO
ocean new optimize Τοπική Διαφήμιση
tsiknas600x338 Τοπική Διαφήμιση

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Διαβάστε Επίσης

Back to top button