H φοβερή ιστορία του άστεγου που ενέπνευσε την Balenciaga
Από το 2011 μέχρι το 2013, ο χώρος της μόδας μίλαγε για έναν φοβερά στυλάτο άστεγο. Μετά, τον ξέχασαν.
Ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο, στην Ουκρανία του 2011. Για δύο χρόνια, η ιστορία ενός περιπλανώμενου άντρα απασχόλησε κάποια άτομα που κανένα κοινό δεν είχαν μαζί του και όταν εκείνος χάθηκε, οι ίδιοι άνθρωποι που τον αποθέωναν δεν τον έψαξαν ποτέ και βρήκαν άλλες ασχολίες.
Το όνομα του πρωταγωνιστή της ιστορίας, Slavik. Ένας άστεγος Ρομά που περιπλανιόταν στους δρόμους του Λβιβ. Η ιδιαίτερη στυλιστική παρουσία του έκανε τον φωτογράφο Yurko Dyachyshyn να τον κοιτάξει, την ίδια ώρα που άλλος κόσμος απλώς έβλεπε.
Ο Slavik τριγύριζε στην πόλη συνήθως μόνος. Σπάνια κυκλοφορούσε με άλλους μοναχικούς εξερευνητές των δρόμων, σε αναζήτηση ζωής. Το τέλος κάθε ημέρας τον έβρισκε σε ένα κρυφό καταφύγιο. Η προσωπική του ντουλάπα, ή κάτι που μοιάζει με αυτή, ήταν το σπίτι μέσα στο σπίτι του.
Συγκέντρωνε διάφορα ρούχα που πετούσαν κάποιοι άλλοι σε άκυρα σημεία επειδή απλώς βαρέθηκαν να τα βλέπουν ξεχασμένα. Ο Slavik είχε τον τρόπο να τα κάνει δικά του και τα συνδύαζε μαζί με άλλα που έφταναν στα χέρια του από δωρεές.
Η σύνθεση των διαφορετικών outfits εντυπωσίασαν τον Yurko και έτσι άρχισε να καταγράφει με τον φακό του τις ενδυματολογικές επιλογές του Slavik για δύο χρόνια. Ένα φωτογραφικό πρότζεκτ που πήρε το όνομα “Slavik’s Fashion”, με τις εικόνες του Ουκρανού φωτογράφου να προσεγγίζουν αρκετό κόσμο της μόδας και να δημιουργούν μια νέα κουλτούρα, που γεννήθηκε στο δρόμο και έφτασε μέχρι τις πασαρέλες.
Η επιρροή του Slavik δεν περιορίστηκε σε άλλο ένα trend στα social media, με την ωμή αισθητική του να φτάνει σε κορυφαίους οίκους μόδας όπως οι Balenciaga και Vetements, οι συλλογές των οποίων σκιαγραφούσαν το ανεπιτήδευτο στυλ του ακροβατώντας ανάμεσα στο streetwear και την υψηλή ραπτική.
Ο κόσμος της μόδας λάτρευε τις εμφανίσεις του, τα περιοδικά της Vogue και του Esquire τύπωναν την εικόνα του και το όνομα του έγινε αναφορά στον χώρο, με μεγάλους σχεδιαστές να αποθεώνουν την αυθεντικότητά του.
Η δική τους αποθέωση όμως, δεν φάνηκε να ήταν και τόσο αυθεντική. Ο ίδιος κόσμος που μετέτρεψε τον Slavik σε αυτό που ονομάζουμε “fashion icon”, δεν γύρναγε καν το βλέμμα στις σκιές αστεγίας της πόλης. Το ενδιαφέρον τους έφτανε μέχρι εκεί, στις καθημερινές μεταμορφώσεις ενός άγνωστου άντρα και στο ιδιαίτερο στυλ του.
Για τις εταιρείες μόδας, ο Slavik ήταν απλά ένα προϊόν. Άρχισαν να ενσωματώνουν τις ιδέες του σε καμπάνιες εκατομμυρίων και τις μετέτρεπαν σε νέες “τάσεις”, χωρίς να αναφέρουν καν τον άνθρωπο πίσω από αυτές.
Δεν υπήρχε ποτέ η πρόθεση να τον ενσωματώσουν, παρά μόνο να κλέψουν ό,τι περισσότερο μπορούν από αυτόν. Ο Slavik δεν είχε ποτέ πολλά και δεν γνώριζε τι συνέβαινε. Εκείνος ξύπναγε και επέλεγε διαφορετικά outfits με ρούχα από τα σκουπίδια και εκείνοι χρησιμοποιούσαν τις στυλιστικές του επιλογές και τις έκαναν δικές τους.
Η ζωή δεν είναι σινεμά και η ιστορία του Slavik θα είχε αργά ή γρήγορα, ημερομηνία λήξης. Τα ίχνη του τύπου που επαναπροσδιόρισε τη street style μόδα, έσβησαν το 2013. Ο άνθρωπος που ενέπνευσε αμέτρητα σχέδια που μάλλον δεν έμαθε ποτέ, χάθηκε και κανείς δεν τον έψαξε.
Δώδεκα χρόνια μετά, η τύχη του παραμένει άγνωστη. Η κληρονομιά που άφησε πίσω στον χώρο της μόδας συνεχίζει να εμπνέει σχεδιαστές, οι οποίοι ακόμα και σήμερα τον αναφέρουν ψιθυριστά ως παράδειγμα σε κλειστές συζητήσεις για “fashion icons” και την ίδια ώρα βγαίνουν μπροστά για να πάρουν τα credits. Το τι απέγινε όμως ο Slavik, μάλλον δεν εμπνέει κανέναν από όλους αυτούς.
