Γράμμα από έναν εθελοντή πυροσβέστη

Εδώ και πολλά χρόνια άνθρωποι του χωριού μας με κίνδυνο της ζωής μας και χωρίς κανένα προσωπικό όφελος πάρα μόνο την αγάπη μας για τον τόπο μας προσπαθούμε σε οποιαδήποτε φωτιά ξεσπάσει στο χωριό μας και στις γύρω περιοχές  να σπεύσουμε έγκαιρα να βοηθήσουμε σε ότι μπορούμε και σε ότι μας ζητηθεί από την Πυροσβεστική Υπηρεσία Αγρινίου.Προσπαθώντας εδώ και πολλά χρόνια να δημιουργήσουμε μια εθελοντική ομάδα πυρασφάλειας,βρίσκαμε πάντα κλειστές πόρτες και ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονταν.Δια μαγείας μετά την καταστροφική πυρκαγιά του δάσους μας πολλοί έσπευσαν να γίνουν αρωγοί σε αυτήν μας την προσπάθειά.Παιδιά από την Παραβόλα και τις γύρω περιοχές έτρεξαν να συνεισφέρουν να γίνουν ένα κομμάτι αυτής της προσπάθειας.Μας ζητήθηκαν ένα σωρό χαρτιά για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε την προσπάθειά μας.Ιατρικές εξετάσεις από ψυχιάτρους από καρδιολόγους,φορολογικές δηλώσεις ταυτότητες εκπαιδευτικά σεμινάρια…Όλοι μας ήμασταν εκεί…Φυσικά και όλοι οι “άρχοντες” του τόπου μας ήταν πρώτοι στην παράδοση των πυροσβεστικών οχημάτων που έγιναν σε Παραβόλα και Γαβαλου για να δείξουν σε όλους ότι ενδιαφέρονται σε όλη μας την προσπάθεια…Έμειναν όμως όλοι στάσιμοι εκεί..(εκτός τον τοπικό πρόεδρο Παραβόλας που ήταν κοντά μας σε όλη την προσπάθειά μας) Εξοπλισμός που θα μας παρείχαν,μόνιμος πυροσβεστικός σταθμός στο πρώην Δημαρχείο όπως επίσης και κάρτες εθελοντών πυροσβεστών (οι οποίες είναι απαραίτητες για να είμαστε ιατρικά καλυμμένοι σε περίπτωση ατυχήματος),έρχονται ακόμη…Δεν ζητάμε λεφτά.Δεν ζητάμε θέσεις εργασίας..Τα αυτονόητα ζητάμε για να κάνουμε αυτό που εσείς τόσα χρόνια δεν μπορέσατε…Ας μας απαντήσουν οι υπεύθυνοι γιατί έχουν μείνει όλα αυτά στάσιμα;Μήπως περιμένετε εκλογές η μια ακόμη φωτιά στον τόπο μας για να εμφανιστείτε και να επιριψετε ευθύνες που εσείς οι ίδιοι αποποιείται;Τον τόπο μας αγαπάμε όχι εσάς και τις καρέκλες σας…..