Γιάννης Νιάφας: Ο τελευταίος των ληστών του Βάλτου

Ο Γιάννης Νιάφας ήταν ένας απο τους λίγους επιζώντες ληστές του Βάλτου.Καταγόταν απο ιστορική οικογένεια του Συντέκνου ο παππούς του ήταν ο χιλίαρχος της επανάστασης Χ.Νίαφας και ο πάτέρας του υπήρξε δήμαρχος Θυάμου.

Βγήκε στο κλαρί για φόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1910 υπήρξε ένας απο τους συντρόφους του Μπεκιάρη ,χωρίς ο ίδιος να είναι εγκληματική μορφή και χωρίς να τον βαραίνουν τρομερά εγκλήματα την δεκαετία του 1930 παραδόθηκε στις αρχές και φυλακίστηκε στην Κέρκυρα.Με την εναρξη της κατοχής το 1941 οι περισσότεροι κατάδικοι αφέθηκαν ελεύθεροι ο Νιάφας επέστρεψε στον Βάλτο και έδρασε σαν οπλαρχηγός του αρχηγείου Βάλτου του ΕΔΕΣ που αρχηγός του ήταν ο γιος της αδελφής του Στυλιανός Χούτας .

Πέθανε σε βαθιά γεράματα έχοντας πάντα σεβασμό και κύρος απο τους συμπατριώτες του .Λίγο πριν τον θανατό του (δεκαετία 70) σε συνάντηση που είχε με ενενήντα πεντάχρονο σήμερα κάτοικο της Φλωριάδας που στο καλύβι του πατέρα του είχε καταφύγιο του είπε:«Είμασταν εβδομηνταδιό στο κλαρί γλυτώσαμε απ το μαχαίρι τρεις σήμερα μονό εγώ ζω».

Στις φωτογραφίες ο Γιάννης Νιάφας στην Αντίσταση – Σβάρνα Πατιόπουλου το 1943 από το αρχείο του Στ. Κωστάκη. Στην δεύτερη, σε μεγαλη ηλικία απο το αρχείο της ανιψιάς του Ζωής.

Πηγή Α. Ζήκας