Γ. Λουρίδας: Ο σκηνοθέτης που ξεκινά διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ στο Αγρίνιο (video)
Eνας νέος σκηνοθέτης, που διατηρεί άσβεστη τη φλόγα της δημιουργίας, πρωταγωνιστεί στην περιοχή του Αγρινίου
Ο λόγος για τον κ. Γιώργο Λουριδά ο οποίος επέλεξε τον τόπο του Αγρινίου προκειμένου να γυρίσει και την νέα του ταινία.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στον δημοσιογράφο της ιστοσελίδας μας, τόνισε την αγάπη του για τον συγκεκριμένο τόπο, ενώ εξέφρασε την ελπίδα του να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον στη χώρα μας που θα δίνει την δυνατότητα στον επαγγελματία, που δραστηριοποιείται στον χώρο του κινηματογράφου, να δημιουργεί απερίσπαστα το δικό του έργο.
Αναλυτικά η συνέντευξη
Αρχικά, θα ήθελα να πείτε στους αναγνώστες μας ποιος είναι ο σκηνοθέτης Γιώργος Λουριδάς. Πόσο δύσκολα και απαιτητικά ήταν τα πρώτα σας χρόνια στον χώρο και πώς γεννήθηκε η ιδέα να ασχοληθείτε με την σκηνοθεσία;
Ήθελα από μικρό παιδί να ασχοληθώ με τον κινηματογράφο. Θυμάμαι την δεκαετία του 90’ ότι μόλις σε ηλικία 6 ετών σκεφτόμασταν με παιδικό μου φίλο να κάνουμε την πρώτη μας ταινία. Επηρεαζόμενοι κυρίως από τον Tim Burton και τις ταινίες Batman της εποχής.
Όταν ξεκινάς σε αυτό τον χώρο πρέπει να έχεις στο μυαλό σου ότι θα δημιουργήσεις μόνος σου τις συνθήκες για να εργαστείς αλλά και τις ευκαιρίες. Δεν φρόντισαν δυστυχώς οι παλαιότεροι να υπάρχουν οι σωστές συνθήκες, όταν ο κινηματογράφος ήρθε και στην χώρα μας, και τώρα καλούμαστε εμείς να το αλλάξουμε αυτό για τα επόμενα παιδιά που θα’ ρθουν.
Δεύτερη ταινία γυρισμένη στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου. Στηρίζετε τον τόπο σας σε κάθε ευκαιρία;
Να πω ότι δεν είμαι από το Αγρίνιο και προτού έρθω στην περιοχή δεν είχα καμία σχέση με τον τόπο. Ουσιαστικά δεν μένω καν στο Αγρίνιο. Δημιούργησα στην πόλη μια ομάδα σεμιναρίων σε σχέση με τον κινηματογράφο, πριν από ένα χρόνο, και από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν μια μαγική τροπή.
Γνώρισα ανθρώπους που δεν περίμενα ποτέ να γνωρίσω. Συνάντησα την λέξη γενναιοδωρία απλόχερη παντού, όπου και αν βρισκόμουν. Αποφάσισα μέσα μου ότι θα βοηθήσω να προβληθεί αυτός ο τόπος με όλες μου τις δυνάμεις γιατί οι άνθρωποι εδώ το αξίζουν.
«Ο πηλός και η κοπέλα» είναι μία ταινία που γυρίστηκε εν μέσω κορονοϊού. Φοβηθήκατε ποτέ αυτό το εγχείρημα;
Στο σινεμά καλείσαι πάντα να κάνεις το απίθανο – δυνατό. Ο κινηματογράφος είναι για άτομα προετοιμασμένα στις δύσκολες αποστολές!
Δεν φοβάμαι όμως καμία συνθήκη. Αν ξεκινήσεις με τον φόβο, χάθηκες.
Μέσα από την εμπειρία μαθαίνεις σιγά, σιγά όλες τις διαδικασίες που καλείσαι να ξεπεράσεις.
Το μόνο κακό είναι ότι όταν δεν υπάρχουν (και στην χώρα μας για το 90% των ανθρώπων που κάνουν σινεμά δεν υπάρχουν) οι κατάλληλες συνθήκες να εργαστείς για εσένα και τους συνεργάτες σου, αυτό σε κουράζει και σου κλέβει πολλή από την δημιουργική σου ενέργεια στην πορεία.
Τι πραγματεύεται η ταινία και ποια ήταν η πηγή έμπνευσης προκειμένου να υλοποιηθεί;
Η ταινία πραγματεύεται κάτι πολύ ανθρώπινο, την σχέση ενός ζευγαριού στην πιο δύσκολή τους στιγμή. Χάνουν το παιδί τους και αυτό μοιάζει να είναι ένα γεγονός που δεν θα ξεπεράσουν. Ο γάμος τους μπαίνει σε μια έντονη κρίση.
Με ενδιαφέρει πολύ ο θάνατος αλλά και η έννοια της διαχρονικότητας σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις.
Ποιος ο στόχος της ταινίας; Ποια τα βραχυπρόθεσμα και ποια τα μακροπρόθεσμα σχέδιά σας; Θα ταξιδέψει και στο εξωτερικό η ταινία;
Ο στόχος είναι να πάει παντού. Να λάβει όσος περισσότερος κόσμος γίνεται το μήνυμα και να μοιραστεί μαζί μας τα συναισθήματα που άφησε στον καθένα η ταινία.
Ποιοι είναι οι συντελεστές της ταινίας; Στηριχθήκατε σε νέα πρόσωπα ή συνεργαστήκατε και με άτομα που διαθέτουν μεγαλύτερη εμπειρία στον χώρο της υποκριτικής;
Η υποκριτική μας ομάδα απαρτιζόταν εξίσου από έμπειρους ηθοποιούς αλλά και από ταλαντούχα παιδιά που τώρα ξεκινούν την πορεία τους στον χώρο.
Είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος που είχαμε μαζί μας τους:
Σόλωνα Τσούνη, Πέτρα Μαυρίδη, Φιόνα Κατοίκου και Χριστίνα Γαλανοπούλου. Καθώς και τους Βλάση Μιζάλο – Χριστόφορο Καμμένο, σε μια σκηνή έκπληξη, που τελικά κόπηκε από το τελικό μοντάζ της ταινίας αλλά θα συμπεριληφθεί στις special κομμένες σκηνές.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους συντελεστές, στο κομμάτι της παραγωγής, η μουσική επένδυση της ταινίας είναι πρωτότυπη και ανήκει στον συνθέτη Χρήστο Ντανάκα.
Στην διεύθυνση φωτογραφίας βρέθηκε η Lizette Araceli Vargas από το Μεξικό και στα φώτα ο Κωνσταντίνος Καρνέτατζης.
Ο Χρήστος Κοντοδήμας ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση της παραγωγής. Στον ήχο ήταν ο Δημήτρης Χρόνης και βοηθός του η Μέλισσα Σελεβίστα. Βοηθός σκηνοθέτη η Μαρία Ιωσηφίδη. Στο makeup οι Έλλη Χριστοδούλου, Γκέλλυ Παπαϊωάννου και φωτογράφος στο σέτ ήταν η Αρετή Κατσούλα.
Τα αγάλματα που θα δείτε στην ταινία είναι του Βασίλη Παπασάϊκα. Οι ζωγραφιές της ταινίας φιλοτεχνήθηκαν από την Αρχοντούλα Αλεξανδροπούλου, την Χαραλαμπία-Μαρία Κομπορόζου, την Χριστίνα Γαλανοπούλου και τον Χαράλαμπο Καραγιάννη.
Σε μία εποχή που η κυβέρνηση έχει εξαφανίσει τον πολιτισμό, μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας μας στον χώρο κατασκευών αλουμινίου, η ALUXAL, στάθηκε αρωγός στην προσπάθειά σας. Υπήρξε στήριξη από τους τοπικούς επιχειρηματίες;
Υπήρξαν και μικρότερες στηρίξεις από πολλούς επιχειρηματίες της περιοχής. Ιδιαιτέρως θέλω να αναφερθώ στον Κωνσταντίνο και την Έρη Σαμψώνα με τους οποία μας συνδέει πλέον μια ιδιαίτερη φιλία. Με βοήθησαν, πέραν του οικονομικού, με ποικίλους τρόπους να φέρω εις πέρας την παραγωγή.
Από κει και πέρα αν δεν υπήρχε η στήριξη της ALUXAL και του Μιχάλη Καραχάλιου η ταινία σίγουρα δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί.
Ομολογώ πως είναι η πρώτη μου φορά που συναντώ έναν τόσο ανοιχτό άνθρωπο που θέλει χωρίς δεύτερη σκέψη να βοηθήσει και να στηρίξει μια προσπάθεια που γίνεται στην πόλη του για την προβολή της περιοχής του. Αν υπάρξουν περισσότεροι τέτοιοι επιχειρηματίες το Αγρίνιο το περιμένει ένα λαμπρό μέλλον.
Τέλος, θα ήθελα να πληροφορήσετε τους αναγνώστες μας πότε αναμένεται να προβληθεί η ταινία και σε ποιες πόλεις; Μιας και το διαδίκτυο τον τελευταίο χρόνο έχει εισβάλλει πιο έντονα στην καθημερινότητά μας, θα υπάρξει και προβολή διαφορετικού τύπου;
Αναμένονται πολλές προβολές με την έναρξη των φεστιβάλ από το καλοκαίρι.
Συνέντευξη: Λάμπρος Κατσαρός
