Δεν θέλω να το πιστέψω πως είναι όπως το διάβασα. Δεν μπορεί φοιτητές να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο; Πως μπορεί φοιτητές να λένε “οι φοιτητές καταδικάζουν τακτικές, όπως αυτής της ημερίδας που διοργανώθηκε από τον Σύνδεσμο Αιτωλοακαρνάνων Επιχειρηματιών και το Σύλλογο Αιτωλοακαρνάνων Δημοσιογράφων, διότι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επεμβαίνουν σε ακαδημαϊκά θέματα»;
Αφήστε την ξύλινη γλώσσα που μας έφαγε την ζωή και είναι αποτέλεσμα των φροντιστηρίων στις γνωστές κομματικές νεολαίες, εκείνες που γαλούχησαν γενιές και γενιές στην παλαβομάρα και την “ελληνική ιδιαιτερότητα”. Ας πάμε στην ουσία.
Είναι αλήθεια ότι και σε μας οι προτάσεις των επιχειρηματιών και των δημοσιογράφων από την Αθήνα μας φάνηκαν ανερμάτιστες και μάλλον επηρμένες. Δεν ξέρουμε αν θα φτάναμε να βάλουμε σε ανακοίνωση την έκφραση “των γελοιότατων”, μάλλον εννοώντας “των γελοιοτήτων”…
Αλλά τι σχέση έχει αυτό; Σοβαρά πιστεύουν οι φοιτητές ότι δεν έχουν δικαίωμα να λένε την γνώμη τους επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, εργάτες, πλούσιοι, φτωχοί, παπάδες και διάβολοι σε μια τοπική κοινωνία; Ότι είναι κακό να προσπαθήσουν να επηρεάσουν όπως μπορούν; Ότι δεν μπορούν να επιδιώξουν συνάντηση με υπουργό για θέμα Πανεπιστημίου; Προσοχή, δεν λέμε να πάρουν κάποια απόφαση! Αλλά, τελικά, η “ακαδημαϊκή κοινότητα” είναι μέσα σε μια επιδοτούμενη(ναι, πλημμελώς λόγω χρεοκοπίας πια)γυάλα όπου δεν ακούει τίποτε από την κοινωνία έξω για να αποφύγει τους “ιδιώτες”, τα “συμφέροντα”, τα “σουβλάκια και τα ενοικιαστήρια”; Αυτό λέγεται ιδρυματισμός.
Ρε παιδιά, μήπως εκεί μέσα στο- άλλοτε επίσημο και άλλοτε ανεπίσημο- άσυλό σας, αντί να μαθαίνετε επιστήμες και ελευθερίες, τελικά μαθαίνετε φασισμούς; Μήπως απλά δεν τους αναγνωρίζετε γιατί σας πλασάρονται με “δημοκρατική” ή “ανθρωπιστική” προβιά;
η συντακτική μονάδα ιδρυματισμού
