Επιστροφή στις νίκες (2-0) μετά από δύο μήνες
Επιτέλους γκολ και νίκη για τον Παναιτωλικό μετά από 2 μήνες ξηρασίας. Επικράτησε εύκολα της Καλλονής με 2-0. Από τις 14/2 είχε να σκοράρει και φυσικά να νικήσει η ομάδα του Αγρίνιου και σήμερα 18/4 το επανέλαβε το ίδιο σκορ. Αν το ζητούμενο πριν τον ματς για τους γηπεδούχους ήταν η βελτίωση της αγωνιστικής τους παρουσίας και η νίκη μπορούν να καυχιούνται ότι επέτυχαν μόνο για το δεύτερο. Η εμφάνιση των <<μπλε>> δεν ξεπέρασε την μετριότητα και αν και προηγήθηκε νωρίς δεν το εκμεταλλεύτηκε και κούρασε με το παιγνίδι της. Το καλό είναι ότι δεν το πλήρωσε μιας και είχε απέναντι της μια ομάδα εντελώς ακίνδυνη επιθετικά.
Ο Χάβος επέλεξε να ξεκινήσει στην αρχική 11αδα του Παναιτωλικού με τους καλυτέρους κατά τεκμήριο παίκτες μιας και η επιστροφή στις νίκες φάνηκε να είναι το βασικό του μέλημα. Μπορεί να το κατάφερε όσον αφορά τους τρεις βαθμούς όμως ταυτόχρονα στέρησε σε ένα βαθμολογικά αδιάφορο ματς να δώσει ευκαιρία στους νεαρούς ποδοσφαιριστές της ομάδας να αγωνιστούν και να δείξουν τελικά αν μπορούν να έχουν μέλλον στην ομάδα. Εκτιμήθηκε ότι πιθανώς μια ή δυο θέσεις παραπάνω στην τελική βαθμολογία είναι πιο σημαντικό από την παρουσία του Μήλιου, του Παπουτσογιαννόπουλου και του Κωνσταντινόπουλου στην 11αδα της ομάδας.
Δυνατά και αποφασιστικά μπήκε στον αγώνα ο Παναιτωλικός και μπόρεσε να προηγηθεί σχετικά νωρίς στο σκορ όταν στο 16΄ο Μαρτίνες με δυνατό σουτ έξω από την περιοχή νίκησε τον Άλεξιτς και έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα του. Αυτό ήταν το αποκορύφωμα της επιθετικότητας των γηπεδούχων που μέχρι τη στιγμή του γκολ είχαν καλές στιγμές με τον Κάπελ (4΄) και Μαρτίνες ( 6΄, 8΄).
Από τη στιγμή του γκολ μέχρι και το τέλος του α΄ ημιχρόνου δεν υπήρξε κάτι αξιοσημείωτο καθώς υπήρξαν πολλά λάθη και το ματς έγινε άναρχο χωρίς προσανατολισμό.
Το θέαμα στην επανάληψη χειροτέρεψε ακόμη πιο πολύ. Την απόδοση της Καλλονής βελτίωσε η είσοδος του Χρήστου Μίνγκα όμως οι φιλοξενούμενοι ήταν εντελώς άστοχοι επιθετικά όποτε βρέθηκαν σε θέση βολής και δεν εκμεταλλεύτηκαν τα πολλά και αβίαστα λάθη της ομάδας του Χάβου.
Το παιγνίδι ήταν υποτονικό και ζωντάνεψε στο τελευταίο δεκάλεπτο όταν αρχικά σε φάση διάρκειας ο Μορένο είχε δοκάρι στο 83΄ και στο 92΄ο νικητής κρίθηκε οριστικά όταν σε αντεπίθεση του Παναιτωλικού ο Λάζαρ προσπάθησε να βγάλει τον Κάπελ σε θέση γκολ όμως τον Ολλανδό πρόλαβε ο Τσιαμπούρης και με προβολή επέτυχε ένα ωραίο αυτογκόλ, παίρνοντας την δόξα από τον επιθετικό της ομάδας του Αγρινίου.
Είναι απόλυτα κατανοητό την περίοδο αυτή να μην υπάρχει ιδιαίτερο κίνητρο στους παίκτες των ομάδων που δεν έχουν βαθμολογικό στόχο. Οι του Παναιτωλικού φυσικά και δεν αποτελούν εξαίρεση. Ακατανόητο είναι όμως νεαροί ποδοσφαιριστές που έχουν διάθεση , όρεξη , αλλά προπάντων κίνητρο για να παίξουν και να διακριθούν να μην τους δίνεται η ευκαιρία.
Στα τμήματα υποδομής του Παναιτωλικού ξοδεύονται αρκετά χρήματα. Τελικά μήπως δεν αξίζει τον κόπο;
Γ.Μ.
