Επί Ξηρού ακμής

Ποιους εξυπηρετεί τελικά η απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού?

Την ‘’επαναστατική αριστερά’’ όπως θα ήθελε ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του?

Προφανώς και όχι. Αν κάποιος μελετήσει έστω και βιβλιογραφικά τους συνωμοτικούς κανόνες των τρομοκρατών, και ψηλαφίσει έστω και επιφανειακά την πορεία του Ξηρού θα διαπιστώσει ότι ο εν λόγω ήταν αυτός που πρώτος παραβίασε όλους τους κώδικες συμπεριφοράς των. Υπήρξε λαλίστατος στους ανακριτές, αποδέχτηκε τις δολοφονίες που διέπραξε, αποκάλυψε τον ρόλο του στην οργάνωση, (κάτι που ο υψηλόβαθμος Γιωτόπουλος συνεπής τους κώδικες αρνείται πεισματικά και θα αρνείται μέχρι τέλους) συνεπώς αν δεν βοήθησε τις διωκτικές αρχές στην εξάρθρωση σίγουρα τις βόλεψε αφάνταστα αφού αποτελεί την ζωντανή απόδειξη του σκληρού προσώπου της τρομοκρατίας, ένα κινούμενο αντιπαράδειγμα επαναστατικής συμπεριφοράς. Ότι χειρότερο δλδ για ένα χώρο που ψαρεύει νέους ‘’πελάτες’’..

-Το λαϊκό κίνημα? τα αιτήματα για αναλογική ισότητα και δικαιοσύνη, της χειμαζόμενης κοινωνίας?

Αυτός είναι κατά τον ίδιο ο στόχος. Τα υπαρκτά και καυτά αυτά ζητήματα όμως όταν μπαίνουν στο  στόμα ενός δολοφόνου έστω και αν ο ίδιος θεωρεί εαυτόν ιδεολόγο, μόνο κακό μπορούν να προκαλέσουν. Το να τα βάζει ο Ξηρός με τις τράπεζες και την διαφθορά, δημιουργεί στις κατάλληλες μονταζιέρες την δυνατότητα να στήσουν την εξής προπαγανδιστική αλληλουχία.-ο Ξηρός βρίζει τις τράπεζες και τους διεφθαρμένους πολιτικούς-ο Ξηρός είναι τρομοκράτης-όποιος τα λέει περίπου όπως ο Ξηρός, είναι κάτι σαν τρομοκράτης. Συνεπώς σωπάστε διότι κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε ως τέτοιοι. Μην αντιδράτε ,έχουμε πόλεμο τώρα κατά της τρομοκρατίας….Για το πολιτικό περιβάλλον, που αναζητά εναγωνίως συμψηφισμούς δεν υπάρχει πιο βολικό όπλο για την προπαγανδιστική φαρέτρα του. Άρα ο Ξηρός άθελα του ή μη, βόλεψε αφάνταστα τις γνωστές μονταζιέρες ώστε να ποινικοποιηθεί η αντιδραστικότητα στις βουλές των κυβερνώντων…

Σε όλη αυτήν τη συζήτηση υπάρχει και ένα ακόμη παράπλευρο συμπέρασμα, προκύπτει ένας μεγάλος χαμένος. Η αριστερά, η ριζοπαστική , η ανανεωτική, η δήθεν κοκ η οποία έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα λόγω της αδράνειας  και της ανεπάρκειας της  να συγκροτήσει αυθεντικά, μαζικά κινήματα που θα εγκολπώσουν  παραγωγικά την οργή και θα την μετατρέψουν σε ουσιαστική ανατροπή. Ούτε μια οργανωμένη πορεία διαμαρτυρίας δεν μπόρεσε να οργανώσει, ούτε ένα μαζικό λαϊκό αίτημα δεν μπόρεσε να αναδείξει πλην του γενικόλογου αντιμνημονιακού λόγου. Ενώ η ίδια ενδοσκοπεί αναζητώντας ‘’νέα αφηγήματα’’, έχει αφήσει την κοινωνία έρμαιο των σκληρότερων μέτρων που γνώρισε η χώρα, και τα δυο άκρα, οι εκτελεστές  των μνημονίων από τη μια και οι εξτρεμιστικές οργανώσεις από τη άλλη, είτε λέγονται ΧΑ είτε τρομοκρατία ,κερδίζουν καθημερινά έδαφος στο συλλογικό υποσυνείδητο. Το πολυτελές περιθώριο της αυτοψυχαναλυτικής αριστεράς, δεν ενοχλούσε κανένα όσο βρισκόταν στην αφάνεια. Η κοινωνία όμως πια έχει προσδοκίες από κει και  σήμερα μπορεί να είναι στο πλάι της αύριο μπορεί να βρεθεί μπροστά της. Διότι όπως λέει η γνωστή θυμοσοφία, δεν φταίμε μόνο για ότι κάνουμε αλλά κυρίως για ότι δεν κάναμε…

Josef A.