Ένας άγνωστος αρχαίος Πολιτισμός αποκαλύπτεται στο Μουσείο Ακρόπολης
Στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων από 17 Οκτωβρίου 2024 έως 31 Ιανουαρίου 2025
Ένας αρχαίος πολιτισμός, άγνωστος στους πολλούς, αποκαλύπτεται στη νέα περιοδική έκθεση με τίτλο «Θησαυροί της αρχαίας Basilicata – Η αόρατη κληρονομιά», που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου Ακρόπολης από 17 Οκτωβρίου 2024 έως 31 Ιανουαρίου 2025.
«Πρόκειται για τον καρπό συνεργασίας πολλών επιστημόνων που εδώ και χρόνια προσπαθούν να αναδείξουν τον Πολιτισμό μιας περιοχής στη νότια άκρη της Ιταλίας, στο κέντρο του κόλπου του Τάραντα, της Οινωτρίας γης, της σημερινής Basilicata.
Μέσα από αυτή την έκθεση, ο επισκέπτης θα γνωρίσει τον πολιτισμό που συνάντησαν οι Έλληνες από την Πελοπόννησο και τη νησιωτική αρχαία Ελλάδα στα μεγάλα ταξίδια τους για εγκατάσταση στη γη της Ιταλίας και της Σικελίας, κυρίως στο τμήμα αυτό που ονομάστηκε αργότερα Μεγάλη Ελλάδα», δηλώνει ο Καθηγητής Νικόλαος Σταμπολίδης, γενικός διευθυντής του Μουσείου Ακρόπολης.
Η έκθεση, την επιμέλεια της οποίας έχουν ο γενικός διευθυντής των κρατικών Μουσείων της Ιταλίας Μάσιμο Οσάνα και η διευθύντρια των εθνικών Μουσείων της Ματέρα Άννα Μαρία Μάουρο, επικεντρώνεται στον συγκεκριμένο χώρο της Basilicata αναδεικνύοντας τον Πολιτισμό της περιοχής από το τέλος της Εποχής του Χαλκού (11ος αι. π.Χ.) έως και τον 6ο αι. π.Χ. Περιλαμβάνει 312 αντικείμενα που επιλέχθηκαν από Μουσεία της περιοχής.
Πρόκειται για προσωπικά αντικείμενα που προσέφεραν στους τεθνεώντες, οι συγγενείς και οι φίλοι για το μεγάλο ταξίδι τους στον Άδη, συνοδευτικά αντικείμενα που φανερώνουν τις πίστεις και τις δοξασίες τους, τις σχέσεις και τα έθιμά τους, όταν αυτοί ήταν εν ζωή, έργα δηλαδή που αντανακλούν τον πρώιμο πολιτισμό της Basilicata.
Επίσης, αντικείμενα που έφεραν αργότερα μαζί τους οι Έλληνες και τα οποία ωσμώθηκαν κι ενώθηκαν με τα προηγούμενα.
Μεταξύ των τελευταίων είναι ένα αγγείο ανάμειξης (δίνος) του 7ου αι. π.Χ. με παράσταση του Βελλεροφόντη να σκοτώνει τη Χίμαιρα κι ένα περιδέραιο από κεχριμπάρι με περίαπτο που έχει σχήμα κεφαλής με δαιδαλική κόμμωση, αντικείμενα που μαρτυρούν τις επαφές του ντόπιου πληθυσμού και με τον ελληνικό Πολιτισμό.
Η έκθεση διαρθρώνεται σε δυο ενότητες. Η πρώτη καλύπτει χρονολογικά την Εποχή του Σιδήρου, από τον 11ο έως τον 8ο αι. π.Χ. και η δεύτερη εστιάζει στην Πρωτοαρχαϊκή και στην Αρχαϊκή Περίοδο.
Η παρουσία κεραμεικής του 8ου, 7ου και 6ου αι. π.Χ. είναι αξιοσημείωτη. Από αυτή τη φάση ξεχωρίζουν ομάδες αντικειμένων από διάφορες περιοχές της Basilicata, όπως λ.χ. από το Chiaromonte, περιοχή όπου φαίνεται να «συναντώνται» διαφορετικά σύνολα ανθρώπων, τα τέσσερα έθνη που αναφέρονται από τον Στράβωνα και οι οικισμοί – πόλεις που αναπτύσσονται στην ευρύτερη περιοχή.
Ακόμα και από την περιοχή του Alianello, όπως και αργότερα του Μεταποντίου, τα ευρήματα των ταφών παραπέμπουν σε περισσότερο περίπλοκες ερμηνείες.
Όχι μόνο τα κεραμεικά ευρήματα εισηγμένης κεραμεικής ή οι απομιμήσεις τους από την Κόρινθο, τις Κυκλάδες (Πάρος, Νάξος), το Ανατολικό Αιγαίο και τις ακτές της Μικράς Ασίας, π.χ. από τη Μίλητο, αλλά και μεταλλικά κοσμήματα, όπως φρυγικές πόρπες, και έπιπλα μεικτών τεχνικών.
Η χρήση των πολύτιμων μετάλλων, όπως ο χαλκός, το ασήμι ή ο χρυσός, αλλά και άλλα πολύτιμα υλικά, όπως το κεχριμπάρι και το ελεφαντόδοντο, παραπέμπουν σε τεχνικές που είναι γνωστές από τον Όμηρο.
Αντίστοιχα, η παρουσία κεραμεικών που σχετίζονται με την προετοιμασία και την πόση του οίνου ή ακόμα και κτερίσματα που παραπέμπουν σε γυναικείες δραστηριότητες όπως η υφαντική, σχετίζονται επίσης με ανάλογες ομηρικές περιγραφές.
Ο πλούτος των αντικειμένων της έκθεσης είναι δηλωτικός της σημασίας της, καθώς θα καταλαμβάνει όλο τον χώρο της αίθουσας των περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου Ακρόπολης. Πρόκειται για μια ακόμα απόδειξη των δημιουργικών σχέσεων μεταξύ του Μουσείου Ακρόπολης και των Μουσείων της Ιταλίας.