Ένα μπακάλικο στη Λευκάδα κάνει ντελίβερι μέχρι και με… καΐκι
Πέντε αδέρφια κρατούν την οικογενειακή επιχείρηση και στηρίζουν τον τόπο τους! Ο Στέφανος, η Χριστιάννα, ο Νίκος, η Κατερίνα και η Κασσιανή γεννήθηκαν στην Νικιάνα.
Ένα ειδυλλιακό ψαροχώρι στην ανατολική πλευρά του νησιού σε κοντινή απόσταση από το Νυδρί.
Εκεί βρίσκεται και η μικρή οικογενειακή επιχείρησή τους.
«Η καραντίνα αύξησε τη ζήτηση μέσω ντελίβερι»!
Η περίοδος της καραντίνας ήταν για την οικογένεια Μανωλίτση μία περίοδος με πολλή δουλειά, αλλά και ιδιαίτερες απαιτήσεις από τους πελάτες, οι οποίοι επέλεγαν να δίνουν τις παραγγελίες τους τηλεφωνικά, φοβούμενοι τον κορονοϊό.
«Με την καραντίνα η δουλειά μας αυξήθηκε σε ποσοστό περίπου 20%. Μας τηλεφωνούσαν οι πελάτες και ζητούσαν να πάμε τις παραγγελίες στο σπίτι. Αρχικά πηγαίναμε σε βίλες που βρίσκονται σε πιο απομακρυσμένες περιοχές και φορτώναμε τις σακούλες στο αγροτικό. Ο κόσμος ήταν φοβισμένος και έκανε μεγάλες παραγγελίες. Γεμίζαμε την καρότσα και εξυπηρετούσαμε όλο τον κόσμο», μας λέει η Κατερίνα Μανωλίτση οδηγός του αγροτικού.
«Με το πατίνι οι μικρές παραγγελίες”
Το ηλεκτρικό πατίνι είναι του Στέφανου. Εξυπηρετεί τους πάντες ακόμη και για μία μικρή παραγγελία.
«Είχαμε μοιράσει φυλλάδια και διαφημίζαμε ότι κάνουμε ντελίβερι για όλα τα προϊόντα. Κάποια στιγμή ο κόσμος μας έπαιρνε τηλέφωνο, ακόμη και για ένα πακέτο τσιγάρα. Τότε σκέφτηκα να αγοράσω ένα ηλεκτρικό πατίνι για τις κοντινές αποστάσεις και τις μικρές παραγγελίες. Πολλές φορές με βλέπουν στο δρόμο με το πατίνι και μου παραγγέλνουν από μακριά. Έχει πλάκα! Είναι μικρή κοινωνία γνωριζόμαστε με τα μικρά μας ονόματα» , μας λέει ο Στέφανος Μανωλίτσης.
Ο καπετάν-Νικόλας και το καϊκι του
Ο Νίκος, επαγγελματίας ψαράς είναι ο καπετάνιος στο καϊκι. Μόλις τελειώνει το ψάρεμα, αναλαμβάνει το ντελίβερι στο μαγαζί. Εξυπηρετεί ιστιοπλοϊκά και άλλα σκάφη που δεν δένουν στο λιμάνι ή αγκυροβολούν στο νησί για λίγες ώρες.
«Υπάρχουν μεγάλα σκάφη, όπως τα ιστιοπλοϊκά, που δεν δένουν στο λιμάνι της Νικιάνας. Από στόμα σε στόμα μαθαίνουν ότι εμείς μπορούμε να τους εξυπηρετήσουμε και έτσι αγοράζουν τα πράγματα που χρειάζονται, ενώ βρίσκονται εν πλω. Θυμάμαι ότι στην καραντίνα ήταν ένα ιστιοφόρο, που δε μπορούσε να πιάσει λιμάνι. Οι άνθρωποι, μας έστελναν μηνύματα και τους πήγαινα με το καϊκι τα απαιραίτητα», λέει ο Νίκος Μανωλίτσης.
Η γυναίκα ποδοσφαιριστής με τη βέσπα
Η Χριστιάννα έχει δύο αγάπες. Τη βέσπα και το ποδόσφαιρο! Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Κρήτης και παίζει μπάλα στον Αστέρα Ρεθύμνου, αφού όπως λέει το μικρόβιο το είχε από μικρή. Ταξιδεύει από τη Λευκάδα στην Κρήτη όποτε χρειαστεί. Στο νησί κυκλοφορεί με τη βέσπα της και όπως περιγράφει η ίδια τραβάει τα βλέματα επισκεπτών και κατοίκων.
«Σπούδασα στην Κρήτη στο τμήμα Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος. Όσο σπούδαζα έπαιζα ποδόσφαιρο στην ομάδα γυναικών της Α εθνικής και συνεχίζω μέχρι και σήμερα. Αγαπώ πολύ τη δουλειά μας, στηρίζω τον τόπο μου και βοηθάω τα αδέρφια μου στο μαγαζί, όσο περισσότερο μπορώ. Με τη βέσπα μου, κυκλοφορώ σε όλο το νησί, όπου χρειαστεί για να μεταφέρω τις παραγγελίες. Έχουμε σταθερή πελατεία! Μας εμπιστεύονται για την ποιότητα των προϊόντων μας, ενώ γνωρίζουν ότι τηρούμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ατομικής προστασίας» , τονίζει η Χριστιάννα Μανωλίτση.
Τα καλοκαίρια η ζήτηση αυξάνεται και οι ώρες δουλειάς είναι ατέλειωτες. Ακόμη και η Κασσιανή, η μεγαλύτερη αδερφή της οικογένειας Μανωλίτση, που ζει στην Αθήνα, όταν επισκεπτεται το νησί, πιάνει αμέσως δουλειά στο Μπακαλικάκι της Νικιάνας!
Ενωμένοι σαν μια γροθιά, όλη η οικογένεια βάζει τα δυνατά της και όπως φαίνεται τα καταφέρνει άριστα!
