Μοναδικές φωτογραφίες του Γιώργου Καρδαρά
Από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα μπορεί κανείς να συναντήσει μοναστήρια μικρά ή μεγαλύτερα σε κεντρικά σημεία ή πιο απομονωμένα. Εκκλησάκια σε απότομους γκρεμούς και δίπλα στη θάλασσα. Μοναστήρια σε απότομες πλαγιές και στις κορυφές λόφων. Ακόμη και αν είναι πολύ μικρά ή απομονωμένα, μόλις τα επισκεφθείς, νιώθεις μια μοναδική κατάνυξη.
Η Φωτμού, λοιπόν, είναι ένα μικρό και αρκετά παλιό μοναστήρι που σχεδόν ακουμπά στη λίμνη Τριχωνίδα. Αποτελεί ένα θρησκευτικό μνημείο το οποίο θα είσαι πολύ τυχερός αν μπορέσεις να επισκεφθείς μια φορά στη ζωή σου. Το μικρό και έρημο πλέον μοναστήρι, θα το συναντήσεις βόρεια της λίμνης Τριχωνίδας και σε πολύ κοντινή απόσταση από το Πετροχώρι Θέρμου.
Ένα πανέμορφο και ειδυλλιακό μέρος που θυμίζει από ψηλά αλπικό τοπίο. Μια τοποθεσία μοναδικής ομορφιάς που προκαλεί γαλήνη και σε κάνει να νιώθεις πολύ μακριά από τα προβλήματα και την ένταση της καθημερινότητας.
Κατασκευάστηκε τον 16ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όπως βέβαια συνέβη και με άλλα μοναστήρια σε όλη την Ελλάδα, αποτέλεσε καταφύγιο για τους Έλληνες. Και ένας μέρος παρηγοριάς και προσευχής. Γιατί όμως ονομάζεται έτσι αυτό το μοναστήρι και τι σημαίνει αυτό το παράξενο όνομα; Τα ονόματα των μοναστηριών είναι είτε αφιερωμένα σε κάποιο άγιο είτε σε κάποιο τάμα.
Θεωρείται ότι αποτελεί μια παρετυμολογία ως εξής: «Φωτεινός → Φωτ’νός → Φωτμός → Φωτμού». Το όνομα αυτό θεωρείται ότι σχετίζεται με το φως εκ της θέσης του ή με το όνομα κάποιου Φωτεινού ή με ανάλογο τοπωνύμιο. Ωστόσο στην κτητορική επιγραφή που υπάρχει εκεί, αναγράφεται ότι η Μονή αφιερώνεται στην Περίβλεπτο Θεοτόκο. Τιμάται το Γενέσιο της Παναγίας, στις 8 Σεπτεμβρίου.
Επιπλέον λέγεται ότι στην αρχή το μικρό μοναστήρι ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο. Πλέον στον Άγιο Γεώργιο είναι αφιερωμένο και το μικρό ξωκλήσι στα βορειοανατολικά του Μοναστηριού το οποίο θεωρείται ότι ήταν ένα μικρό μετόχι του.