Δύο ακόμη λόγοι που λέμε «δόξα τω Θεώ που άνοιξαν καφέ και μπαρ»…
Όπως σε όλη τη χώρα έτσι και στην Αιτωλοακαρνανία και το Αγρίνιο άνοιξαν καφέ και μπαρ, να βγάλουν οι άνθρωποι κανα μεροκάματο να πιει και ο κόσμος το ποτό και τον καφέ του, να ξεφύγει από την κλεισούρα.
Όμως οι λόγοι για να ανοίξουν τα συγκεκριμένα καταστήματα δεν σταματάνε εδώ. Μπορεί να είναι αμφισβητήσιμο αν είναι βιώσιμα τόσα πολλά καφέ και μπαρ, όμως θα προσφέρουν σίγουρα στο περιβάλλον και στην… υγεία των κατοίκων στις γειτονιές, στα πάρκα και στα πιο εξοχικά μέρη της πόλης.
Τι εννοούμε; Μετά δυόμιση μήνες θα μαζευτούν όλοι εκείνοι οι απίθανοι και οι ασυνείδητοι που έπαιρναν τον καφέ ή το τενεκαδάκι από την μπύρα τους σε κάποια πλατεία, σε κάποιο πεζοδρόμιο, πάρκο ή ρεματιά και το… έσφιγγαν όπου έβρισκαν! Που έπαιρναν το κοτόπουλο… take away, το σαβούριαζαν και πέταγαν τα σκουπίδια… away!
Όλοι εκείνοι που έφευγαν από το Πάρκο εδώ στο Αγρίνιο και άφηναν πίσω τους καλαμάκια, ποτήρια κλπ γύρω από τους κάδους κι όλους εκείνους που έκαναν πικ νικ και καλά αλλά με βαλκανικό τρόπο. Όλοι αυτοί θα επιστρέψουν στις παλιές συνήθειες, θα πάνε στα μαγαζιά και εκεί δεν θα μπορούν να φερθούν σαν Ούννοι, διότι και πάλι θα αναλάβουν οι μαγαζάτορες την αγωγή τους.
Αλλά και για άλλον ένα λόγο: θα σταματήσουν επιτέλους να παίζουν Γονίδη (που είναι πιο επίκαιρος από ποτέ, χθες εξήγησε ότι ΔΕΝ αναμένεται νέο κύμα κορωνοϊού!) στα μπαλκόνια τους, να τρώνε έξω μέχρι τις 2 το βράδυ και να κλαίνε τα παιδιά στερεοφωνικά. Θα βγουν καμιά βόλτα να ξελαμπικάρουν και κοιμηθεί και κανένας άνθρωπος που πρέπει να πάει για δουλειά του πρωί.
Άσε τα μικρά, τα λυκειόπαιδια (κάπου και τα γυμνασιόπαιδα…) που θα βγαίνουν μια βόλτα και πάλι στα στέκια και δεν θα περιφέρονται φωνάζοντας στις γειτονιές μέχρι να τα πάρει τηλέφωνο ο γονιός κατά τη μία το βράδυ να φύγουν από το γηπεδάκι!
Τι να λέμε τώρα, δόξα τω Θεώ, ανοίγουν τα καφέ και τα μπαρ να επανέλθουμε στην κανονικότητα, να ησυχάσει και ο χωριάτης που κρύβουμε μέσα μας, αυτός που δεν σέβεται τίποτε και κάθεται καλά μόνο εκεί που υπάρχει ιδιοκτήτης και δεν μας αφήνει να φερόμαστε λες και είμαστε στο τσιφλίκι μας…
η συντακτική επανερχόμενη μονάδα
