Δημήτρης Ζουλιώτης : Θα ήθελα σαν γηγενής να παίξω πολλά χρόνια στον Παναιτωλικό

Συμπλήρωσε προχθές τα 30 του χρόνια (12/6/1984) και παίζει ποδόσφαιρο σε επαγγελματικό επίπεδο συνεχώς χωρίς διακοπή από τα 16. Ο Δημήτρης Ζουλιώτης που πριν μερικές μέρες πανηγύρισε την 1^η θέση και την άνοδο στη Σούπερ Λίγκα με την ομάδα της Νίκης Βόλου κάθε άλλο παρά περνά απαρατήρητος από τους ανθρώπους του χώρου του ποδοσφαίρου. Αποτελεί σχεδόν σε κάθε μεταγραφική περίοδο στόχο αρκετών ομάδων που παρακολουθούν την πορεία του.

Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από τον ΠΑΟ Καλυβίων και σε ηλικία 15 ετών (καλοκαίρι 2001) βρέθηκε στον Παναιτωλικό που μαστίζονταν από αρκετά προβλήματα.  Καθιερώθηκε σχεδόν αμέσως και στην πρώτη του σεζόν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο έκανε 23 συμμετοχές. Η επόμενη σεζόν τον βρίσκει στην Κρήτη και στον ΟΦΗ΄94 που μετείχε στο πρωτάθλημα της Δ΄ εθνικής. Επανέρχεται στον Παναιτωλικό το καλοκαίρι του 2003 και παραμένει στην ομάδα του Αγρινίου τρεις περιόδους έχοντας συνολικά 95 συμμετοχές και σκοράροντας 5 φορές.

Στη συνέχεια χαράζει τη δική του πορεία στο χώρο του ποδοσφαίρου αγωνιζόμενος σε Εθν. Αστέρα, Αιολικό, Κόρινθο, Ηρακλή Ψαχνών και τη Νίκη Βόλου. Τα στατιστικά του είναι εξαιρετικά μιας και έχει 339 συμμετοχές και 23 γκολ στις εθνικές κατηγορίες. Το «Γεγονός» μίλησε με τον Αιτωλοακαρνάνα ποδοσφαιριστή για την πορεία του στο χώρο.

Πιστεύω ότι είσαι από τους τυχερούς Έλληνες που έχουν κάνει επάγγελμα αυτό που πραγματικά αγαπούν.

Πράγματι είμαι από τους τυχερούς που κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα. Στις μέρες μας αυτό γίνεται πολύ δύσκολα. Όμως και αυτό έχει τις δυσκολίες του. Από μικρός στερούμαι πολλά πράγματα για να είμαι στο χώρο του ποδόσφαιρου γιατί ο αθλητισμός θέλει πολλές θυσίες.

Οι χρονιές σου είναι σχεδόν όλες γεμάτες. Όμως με εξαίρεση τον Ηρακλή Ψαχνών και αρχικά τον Παναιτωλικό δύσκολα παραμένεις στην ίδια ομάδα. Το επιδιώκεις ή απλά τυχαίνει;

Συχνά επιδιώκω να αποχωρώ στο τέλος της περιόδου από τις ομάδες. Όμως όταν υπάρχουν οι συνθήκες που με ικανοποιούν θέλω να παραμείνω. Θα ήθελα σαν γηγενής να παίξω πολλά χρόνια στον Παναιτωλικό. Πολύ καλές συνθήκες βρήκα και στον Ηρακλή Ψαχνών και έμεινα τρία χρόνια. Γενικά όμως θέλω ν’ αλλάζω παραστάσεις κάθε χρονιά και προσπαθώ αυτό να το κάνω.

Έχεις μονιμοποιηθεί σαν ένα κλασικό δεξί μπακ. Η θέση αυτή ήταν εκείνη που ήθελες να παίζεις από την αρχή της καριέρας σου ή πρόεκυψε και εκεί καθιερώθηκες;

Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο και στον ΠΑΟ Καλυβίων και με τον Παναιτωλικό σαν δεξί χαφ. Με την πάροδο του χρόνου όμως και πριν 7 χρόνια καθιερώθηκα σαν δεξί μπακ και πιστεύω ότι η θέση αυτή μου ταιριάζει απόλυτα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.

Ήταν για σένα ιδιαίτερα τα ματς που έπαιξες κόντρα στον Παναιτωλικό με Αιολικό και Ηρακλή Ψαχνών;

Ήταν όντως πολύ ιδιαίτερα. Ειδικά στο πρώτο μου ματς με τον Αιολικό κόντρα στον Παναιτωλικό όταν μπήκα στον αγωνιστικό χώρο κοίταξα τι χρώμα φανέλα φορώ. Ήταν για μένα ένα συναίσθημα πρωτόγνωρο και απερίγραπτο εκείνη τη στιγμή.

 Ήταν η φετινή χρονιά η καλύτερή σου στο ποδόσφαιρο που συνδυάστηκε και με επιτυχία της ομάδας σου;

Αναμφίβολα ήταν φοβερή χρονιά και σίγουρα η καλύτερη για μένα. Έπαιξα 36 ματς και στο τέλος πήραμε την 1^η θέση πιστεύω δίκαια. Πανηγυρίσαμε την άνοδο στη Σούπερ Λίγκα. Η Νίκη Βόλου είναι μια ομάδα αρκετά ταλαιπωρημένη, όμως περήφανη που έχει φοβερό κόσμο. Έχει μεγάλη δυναμική και είμαι τυχερός που αγωνίστηκα σε αυτή την ομάδα. Δεν ξέρω τώρα τι μπορεί να γίνει με την αδειοδότησή της και ποιον τελικά τιμωρεί αυτή η απόφαση, όμως σίγουρα θέλω να ξαναπαίξω στη Νίκη.

Πολλά ακούμε για τα ματς Ολυμπιακός – Νίκη στο Βόλο. Εσύ έπαιξες φέτος σε δυο τέτοιους αγώνες. Ήταν όντως ξεχωριστά αυτά τα παιγνίδια;

Πραγματικά ήταν από τα παιγνίδια που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Επιτύχαμε ένα μεγάλο διπλό μέσα στην έδρα του Ολυμπιακού κάτι που είχε να συμβεί πολλά χρόνια. Όλη η Μαγνησία ζει για αυτά τα ματς και είναι κάτι πρωτόγνωρο όσα ζούμε πριν από τους αγώνες αυτούς. Εγώ προσωπικά από τη στιγμή που έπαιξα στη Νίκη δεν θα άλλαζα φανέλα στο Βόλο.  Καταλαβαίνεις αμέσως τη διαφορά όταν όλοι οι οπαδοί της ομάδας κυρίως απόγονοι των  προσφύγων σε αγκαλιάζουν καθημερινά. Το έκανε ο συμπαίκτης μου ο Ανιέτε αλλά οι ξένοι ποδοσφαιριστές είναι διαφορετικοί στη νοοτροπία και είναι καθαρά επαγγελματίες. Εμείς έχουμε ακόμη λίγο το συναίσθημα.

Ακούμε και διαβάζουμε αρκετά, όχι και τα καλύτερα, για το πρωτάθλημα της Φούτμπολ Λιγκ. Πόσο εσάς αυτά σας επηρεάζουν αγωνιστικά;

Εμένα προσωπικά με αφήνουν αδιάφορο. Κοιτάζω τη δουλειά μου, την ομάδα μου και δεν ασχολούμαι καθόλου.

Στα χρόνια της διαδρομής σου στο ποδόσφαιρο τι σου έκανε τη χειρότερη εντύπωση και τι θα άλλαζες, αν είχες τη δυνατότητα;

Περισσότερο κακή εντύπωση μου έκανε η ανοργανωσιά που υπάρχει στο ποδόσφαιρο και οι συχνές αλλαγές που γίνονται στα πρωταθλήματα. Πέρσι για παράδειγμα είχαμε ένα φοβερό πρωτάθλημα στη Φούτμπολ Λιγκ σε ένα όμιλο που κατά γενική ομολογία ήταν το καλύτερο που έγινε ποτέ. Φέτος αυτό το άλλαξαν έγιναν δυο όμιλοι και το πρωτάθλημα έχασε τη δυναμική του. Πιστεύω ότι κατάλαβαν το λάθος τους και σε βάθος χρόνου θέλουν να λειτουργήσει η κατηγορία με έναν όμιλο.

Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης σου και ποιος αντίπαλος σε έχει δυσκολέψει περισσότερο;

Είμαι αρκετά τυχερός που είχα συμπαίκτες πολύ καλούς ποδοσφαιριστές όλα αυτά τα χρόνια. Δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιον γιατί σίγουρα θα αδικήσω ορισμένους. Όσον αφορά τον πιο επικίνδυνο αντίπαλο είναι ο Καμαρά που τον αντιμετώπισα δυο φορές και πραγματικά είναι ένας πολύ γρήγορος ποδοσφαιριστής , ντριπλάρει και με τα δυο πόδια και πρέπει να είσαι 100% συγκεντρωμένος για να τον αντιμετωπίσεις.

Πιστεύεις ότι ήρθες σε λάθος εποχή στον Παναιτωλικό με αρκετά προβλήματα τότε και θα μπορούσες να έχεις καλύτερη εξέλιξη;

Έπαιξα στον Παναιτωλικό συνολικά τέσσερα χρόνια. Ήταν πραγματικά δύσκολες συνθήκες, αλλά παρόλα αυτά είχαμε επιτυχίες. Ανεβήκαμε από τη Δ΄ εθνική στη Γ΄ και καταφέραμε να μείνουμε στην κατηγορία κάτω από άσχημες συνθήκες. Ήμασταν οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές από την περιοχή και προσπαθήσαμε πολύ. Έφυγα από τον Παναιτωλικό σε ηλικία 22 ετών γιατί για ορισμένους ανθρώπους δεν είχα θέση στην ομάδα.

 

Ποιος είναι ο καλύτερος προπονητής που συνεργάστηκες;

Αρκετοί προπονητές με βοήθησαν σημαντικά. Θυμάμαι και στον Παναιτωλικό ο κος Κουτσογιάννης και ο Βασίλης ο Ξανθόπουλος και ο Χρήστος Βασιλείου πίστεψαν σε μένα και μου έδωσαν ευκαιρίες σε τόσο μικρή ηλικία. Στη συνέχεια και ο Γρηγορίου και ο Τζαναβάρας και ο Βαζάκας μου έδωσαν πολλά πράγματα. Καθένας είχε τη δική του φιλοσοφία στο ποδόσφαιρο και αν μπορούσες να πάρεις το καλύτερο που σου πρόσφερε ο καθένας βελτιωνόσουν σημαντικά στην εξέλιξή σου σαν ποδοσφαιριστής.

Τι σου μένει τελικά από αυτή την πολυετή πορεία σου στο ποδόσφαιρο;

Είναι ένας χώρος που έρχεσαι σε άμεση επαφή με πολλούς ανθρώπους. Αποκτάς φιλίες, γνωριμίες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και έξω από αυτήν. Αυτό σε βοηθά να έχεις καλύτερη κοινωνική ζωή.

Ξέρεις την ομάδα την επόμενη περίοδο;

Με αυτά που έγιναν στη Νίκη η οποία δεν πήρε αδειοδότηση όλοι στεναχωρηθήκαμε. Έφυγαν πολλά παιδιά τη στιγμή που η ομάδα είχε βρει τον κορμό της. Σίγουρα δεν θα είμαι στη Νίκη και δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το μέλλον της. Επειδή υπάρχει το θέμα των μη αδειοδοτήσεων των ομάδων σε Σούπερ Λίγκα και Φούτμπολ Λιγκ θα είναι ένα εφιαλτικό καλοκαίρι που αρκετοί ποδοσφαιριστές θα μείνουν άνεργοι. Όσο για μένα υπάρχουν 2-3 προτάσεις όμως ακόμη δεν μπορώ να πω με σιγουριά κάτι.

Γ.Μ.

  εφημερίδα “Γεγονός”