Χριστίνα Σταρακά: “Μνημόσυνο ή Ιστορική Ευκαιρία για Ανασυγκρότηση”

“3 Σεπτεμβρίου 2020 Μνημόσυνο ή Ιστορική Ευκαιρία για Ανασυγκρότηση

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1974, πρίν 46 χρόνια, ο Ανδρέας Παπανδρέου ανήγγειλε την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα διαβάζοντας ένα κείμενο εξαιρετικής πολιτικής διακήρυξης”

Τα παραπάνω τονίζει σε ανάρτησή της η επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Αγρινίου, Χριστίνα Σταρακά, για τα 46 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ.

Ειδικότερα, στην ανάρτησή της αναφέρει:

“Το κείμενο εκείνο, που διάβασε με τη γνώριμη, σταθερή και αποφασιστική φωνή του ο Ανδρέας Παπανδρέου, διατηρεί την ιστορικότητά του. Όχι, βέβαια για τη δωρική, απλή και συνεκτική γλώσσα του.

Η ιστορικότητά του αναδεικνύεται από το διαχρονικό περιεχόμενό του. Και για έναν επιπλέον λόγο. Αποτέλεσε τη δάδα και τη βίβλο για τη δημιουργία
κινηματικών χαρακτηριστικών εκείνου του κόμματος, που τα διατήρησε για αρκετά χρόνια.

Το «Συμβόλαιο με το Λαό» υλοποιήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος του. Οι ελευθερίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου επεκτάθηκαν και απέκτησαν
βάθος. Ιδίως αυτά που έχουν έντονο κοινωνικό περιεχόμενο. Έστω και με παθογένειες. Το αστυνομικό κράτος, έστω και με τα απομεινάρια του,καταργήθηκε. Πολλοί δημοκρατικοί θεσμοί εμπλουτίστηκαν ή και καθιδρύθηκαν για πρώτη φορά. Έστω και εάν ορισμένοι από αυτούς δεν περπάτησαν σύμφωνα με τους καταστατικούς ορισμούς των.
Πάντως, βέβαια, μετέτρεψαν χιλιάδες κατοίκους της χώρας μας σε ενεργούς πολίτες. Τα κόμματα και τα συνδικάτα στα χρόνια της ηγεμονίας του ΠΑΣΟΚ ήσαν μαζικά.
Ακόμη και όταν αρκετοί πολίτες μεταμορφώθηκαν σε πελάτες.

Η τοπική αυτοδιοίκηση απέκτησε τα περισσότερα πολύτιμα συστατικά στοιχεία, που συναποτελούν το οικοδόμημα της τοπικής εξουσίας στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες. Είναι τώρα πια θεσμός δημοκρατίας.

Εταίρος της κεντρικής δημοκρατικής εξουσίας. Και όχι αποκεντρωμένη υπηρεσία δημοσίας καθαριότητας και υγιεινής προστασίας.
Επιτέλους επήλθε Εθνική Συμφιλίωση μετά από τρεις και πάνω δεκαετίες. Δεν έχουμε πια νικητές και νικημένους. Ούτε όψιμους, κατά φαντασία νικητές και
ηττημένους.

Η ισχνή μεσαία τάξη ωρίμασε. Και κοινωνικά. Και οικονομικά. Και πολιτικά.
Από μικρή ομάδα φοβισμένων μικροαστών κατέκτησε, στα χρόνια του ΠΑΣΟΚ, ηγεμονικές διαστάσεις, με εμπλουτισμένη ιδεολογία και αυξημένη
αυτοπεποίθηση.

Οι παθογένειες στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια και την Κοινωνική Ασφάλιση με τίποτα δεν μπορούν να ακυρώσουν ένα τιτάνιο μεταρρυθμιστικό
έργο ανοικοδόμησης ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους.

Μεταφέρθηκε σημαντικός πλούτος από το Κέντρο στην περιφέρεια. Πολλές περιοχές της πατρίδας μας άλλαξαν πρόσωπο. Ή απέκτησαν για πρώτη φορά.
Και, άλλοτε με άνεση, και άλλοτε με οδύνες και αγωνίες το ΠΑΣΟΚ έγινε Ευρωπαϊκό.

Χωρίς πολιτικές αφέλειες. Πάντως, σε κρίσιμες θεσμικές και πολιτικές πρωτοβουλίες της θεσμικά οργανωμένης Ευρώπης, το ΠΑΣΟΚ, ο
Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης αναδείχθηκαν σε μεγάλους συμπρωταγωνιστές. Σε ορισμένες, μάλιστα περιπτώσεις, με έργο και ρόλο πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης.
Σήμερα, λοιπόν, βρίσκεται σε εξέλιξη μια τιτάνια προσπάθεια εγκατάστασης σε ενιαίο χώρο των πολιτικών δυνάμεων, που δεν έχουν απορροφηθεί από
τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε έχουν προστρέξει στη Μητσοτακική Ν.Δ. Δεν πρόκειται για έναν μεσαίο χώρο χωρίς ξεχωριστή πολιτική και ιδεολογική ταυτότητα. Ούτε
πρόκειται για ερανίσματα άλλων πολιτικών χώρων, ή για περιστασιακή συρραφή ξεπερασμένων πολιτικών προτάσεων.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αποφασίσει εάν στις 3 Σεπτεμβρίου 2020 μοιράσαμε ζαχαρωμένα κόλλυβα ενός συναισθηματικού μνημόσυνου, ή αντιθέτως είναι μια Ιστορική Ευκαιρία για Ανασυγκρότηση”.