Αϋπνία από σκυλάκι!

Τέτοιος δεν είναι ο φίλος του Μαντού που έχει ρέψει εδώ και καμιά βδομάδα από την αϋπνία. Μένει στο κέντρο σε μια καινούρια πολυκατοικία και θεωρητικά δεν τον αγγίζουν οι θόρυβοι που είναι χαμηλά. Έλα όμως που απέναντί του ένα σκυλάκι μένει ώρες ατελείωτες μόνο στο μπαλκόνι…

Η κυρία του εκεί πάνω ψηλά σου λέει μια χαρά είναι το ζωντανό, φαΐ του αφήνω, νερό του αφήνω, ε για τη μοναξιά κάτι θα κάνουμε όταν θα επιστρέψω. Έλα όμως που αργεί… Και από το απόγευμα μέχρι να γυρίσει η κυρία μένουν 4 τετράγωνα άϋπνα από το σκυλάκι που γαβγίζει. Διότι σκυλάκι είναι θα γαβγίζει. Αν ήταν μαθηματικός θα έλυνε εξισώσεις. Δε φταίει αυτό που νομίζει η κυρία του ότι φιλόζωος είσαι άμα έχεις μεγάλη βεράντα…

“Τι να κάνω”; Με ρώτησε ο φίλος. “Θα παλαβώσω”, συμπλήρωσε. “Να πας με το νόμο” του απάντησα. Ο νόμος λέει ότι τα κατοικίδια πρέπει να είναι μέσα στο σπίτι και όχι στη βεράντα. Άδικο; Μπορεί τώρα με τη ζέστη. Αλλά όχι όσο άδικο είναι το αφεντικό που νομίζει ότι η βεράντα του είναι κήπος ή αγρόκτημα να παίζει το ζωντανό. Ας το αφήσει σε κλιματισμό. Ας το δώσει σε κάποιον που να το αφήνει ελεύθερο. Αλλά στη βεράντα ή στην ταράτσα δεν μπορεί να το έχει δεμένο ή λυτό και μόνο του. Το ζώο…

Υ.Γ. Θέλω να σημειώσω ότι έτσι την πάτησαν πολλοί που πήγαν και πήραν σπίτια στις Αγια-Μαρίνες και στα Δυο-Τρία Ρέματα και τα βράδια έχουν συναυλία όταν περάσει κανένας μπερμπάντης αδέσποτος…

ο Μαντουμαδόρος