Άποψη

Άρθρο Μ. Τριανταφύλλου για τη νέα σχολική χρονιά

triantafullou-new

 «Η τυπική ισότητα ευνοεί τους ευνοημένους και αδικεί τους αδικημένους».

                                                                                                        Bourdieu


 “Αρχή πολιτείας απάσης νέων τροφά” έλεγε ο Πυθαγόρας, όμως ή σημερινή κυβέρνηση καθόλου δεν ενστερνίζεται αυτή την άποψη. Η τροφή που επιδιώκει να δώσει στους μαθητές, στους νέους της χώρας μας δεν είναι η γνώση αλλά η θεσμοθέτηση πρόσθετων εμποδίων στην πορεία προς αυτή, προς οποιαδήποτε εκπαιδευτική ανέλιξή τους.

Αρχή σχολικής χρονιάς σήμερα, αγιασμός σε όλα τα σχολεία της χώρας, χιλιάδες παιδιά στα προαύλια των σχολείων, χαμογελαστά αυτή την πρώτη ημέρα, φασαριόζικα, όπως είναι πάντα τα παιδιά.

Αρχή σχολικής χρονιάς με τους εκπαιδευτικούς να ενσαρκώνουν το μόνο ρόλο που τους ταιριάζει, το ρόλο του δασκάλου-μαχητή, που δίπλα-δίπλα με τους μαθητές και τους γονείς κινητοποιούνται και αγωνίζονται για να παρέχεται η εκπαίδευση δωρεάν ως δημόσιο αγαθό, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.

Αρχή σχολικής χρονιάς με ένα φρεσκοψηφισμένο νομοσχέδιο (ψηφίστηκε χθες αργά το βράδυ – 10/11/2013 – από τους πρόθυμους βουλευτές της δικομματικής κυβέρνησης). Είναι ίσως το χειρότερο νομοσχέδιο που αφορά στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση μεταπολιτευτικά, με την έννοια ότι οργανώνει αρτιότερα και υλοποιεί με πολύ σκληρό τρόπο την απομάκρυνση από την εκπαίδευση χιλιάδων μαθητών.

Το νομοσχέδιο μιλάει για “οκνηρούς” μαθητές, ρίχνοντας έτσι την ευθύνη σε όσους δεν μελετούν αρκετά, επομένως κανονιστικά θα απομακρυνθούν από το σχολείο (σ’ αυτό θα βοηθήσει και ο εξεταστικός μαραθώνιος με τα περίπου 40 μαθήματα, που καθιερώνονται ως πανελλαδικώς εξεταζόμενα και στις τρεις τάξεις του Λυκείου, με ταυτόχρονη προσμέτρηση των προφορικών βαθμών κάθε τάξης).

Αλήθεια, πώς θα βοηθηθούν μαθητές που για λόγους οικονομικούς, κοινωνικούς, μαθησιακούς ή άλλους παρουσιάζουν μέτριες ή χαμηλές επιδόσεις; Το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση έχουν απάντηση: θα μείνουν στα πίσω θρανία, στα πίσω έδρανα της ζωής στιγματισμένοι από τη σφραγίδα του “κακού” και του “ανάξιου” μαθητή. Οι “κουμπούρες” μαθητές κατατάσσονται αυτόματα στους χειρώνακτες και αφού “δεν παίρνουν τα γράμματα” μπορούν να ενταχθούν στις “Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης” (ΣΕΚ). Εκεί θα εμπεδώσουν από τ δεκαεπτά τους χρόνια τι σημαίνει χειρώνακτας κακοπληρωμένους εργάτης (στην πραγματικότητα απλήρωτος εργάτης), αφού για να αποφοιτήσουν από μια ΣΕΚ, υποχρεωτικά θα ενταχθούν στην “τάξη μαθητείας” δηλαδή για ένα χρόνο αυτοί ο μαθητές θα δουλέψουν σε κάποια εργασία που θα επιλεγεί από τον ΟΑΕΔ, 28 ώρες τη βδομάδα χωρίς καμιά απολαβή.

Όμως, ας μη γελιόμαστε. Ένα σχολείο που κατηγοριοποιεί είναι και το ίδιο κατηγοριοποιημένο. Έχει και το ίδιο το σχολείο αποδεχθεί και εμπεδώσει μια σειρά από αντιθέσεις ως “ποιότητες” του καλού και του κακού, του έξυπνου και του χαζού και τελικά του πλούσιου και του φτωχού. Δηλαδή και το ίδιο το σχολείο, η εκπαίδευση διέπεται από τις ίδιες αντιθέσεις που εξελίσσονται στην ίδια την κοινωνία. Γιατί η εκπαίδευση αναπαράγει ρόλους και πρότυπα που εξυπηρετούν τους κυρίαρχους στόχους της κυρίαρχης τάξης. Έτσι και το νομοσχέδιο για το “Νέο Λύκειο” και την ΤΕΕ:

  • Υπηρετεί το διαχωρισμό Γενικής και Επαγγελματικής εκπαίδευσης προάγοντας το στερεότυπο χειρώνακτας-διανοούμενος.
  • Υποβαθμίζει τη γενική μόρφωση τόσο στο Γενικό Λύκειο, με την ισχυρή παρουσία των μαθημάτων προσανατολισμού από τη Β’ τάξη σε βάρος των μαθημάτων Γενικής Παιδείας όσο και στην Τεχνολογική εκπαίδευση, με τη μείωση μαθημάτων Γενικής Παιδείας.
  • Μετασχηματίζει το Λύκειο ακόμα πιο δραστικά σε ένα ανταγωνιστικό και βαθμοθηρικό σχολείο (συνεχείς εξετάσεις, δυσκολίες στην προαγωγή από τάξη σε τάξη και στην απόκτηση απολυτηρίου χωρίς μέριμνα για άμβλυνση των ανισοτήτων και παροχή γνώσης ισότιμα στους μαθητές)

Στην πραγματικότητα και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση εντάσσεται σε μια ξεκάθαρη ιδεολογική και πολιτική επιλογή που στοχεύει στην υπονόμευση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και εν τέλει στην πλήρη ιδιωτικοποίησή της. Είναι επιλογή της μνημονιακής συγκυβέρνησης που υπηρετεί την ευρωπαϊκή επιλογή για το “σχολείο του 21ου αιώνα”, όπου επιχειρείται μια σοβαρή μετατόπιση της έμφασης των εκπαιδευτικών συστημάτων των ευρωπαϊκών κρατών από την ολοκληρωμένη γνώση στη δεξιότητα. Αυτό επιτάσσει με απλά λόγια προσαρμογή κάθε εκπαιδευτικού συστήματος στις απαιτήσεις του νεοφιλελευθερισμού, του μεγάλου κεφαλαίου, της ελεύθερης αγοράς. Μόνο που αυτό αντίκειται στα συμφέροντα των εργαζομένων. Μόνο που αυτό δε λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες, τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Μόνο που αυτό δε βοηθά στην οργάνωση της παραγωγικής ανασυγκρότησης, στη διέξοδο της χώρας από την κρίση.

Στον αντίποδα αυτής της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής κάθε εργαζόμενος, εκπαιδευτικός, μαθητής, γονιός, ολόκληρη η κοινωνία έχουν κάθε λόγο να απαιτήσουν να παρέχεται δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση ισότιμα σε όλους.

 

Μαρία Τριανταφύλλου

Βουλευτής Αιτ/νίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Advertisements

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ VIDEO
aluxal web banner new logo Τοπική Διαφήμιση
pap tsalafouti cake 1000x563px Τοπική Διαφήμιση

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Διαβάστε Επίσης

Back to top button