Αρχιεπίσκοπος σε Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας: Να αμβλύνεις τους τοπικισμούς
«Οφείλεις εκ της θέσεως να φροντίσεις τον λαό και να δείξεις το πραγματικό και αμέριστο ενδιαφέρον προς όλους.
Να αμβλύνεις τους τοπικισμούς και να αναδείξεις ενότητα. Να καλλιεργήσεις με την βοήθεια του Θεού την κοινή προκοπή όλων με βάση την χριστιανική αγάπη και την αδελφοσύνη» τὀνισε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος κατά την χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού.
Η χειροτονία του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας τελέσθηκε σήμερα το πρωί στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών από τον Αρχιεπίσκοπο. Παρέστησαν Αρχιερείς, πολιτικοί, τοπικές αρχές από την Αιτωλοακαρνανία και τον Βόλο, κλήρος και λαός.
Στον ενθρονιστήριο λόγο του ο μητροπολίτης Αιτωλίας, μεταξύ άλλων, επεσήμανε:
«Ο κάθε επίσκοπος αποτελεί μία συνέχεια στον κρίκο της αλυσίδας της Εκκλησίας, αλλά και μία καινούργια αρχή. Είναι αυτός που αιτείται την χάρη και λαμβάνει το δώρημα της αγάπης του Θεού και Πατρός, και του Κυρίου Ιησού Χριστού, εν Αγίω Πνεύματι. Και καλείται να ζήσει την διακονία του ως σταυρό και ανάσταση.
Διότι ο επίσκοπος λησμονεί τον εαυτό του, καθώς στο πρόσωπό του η εν τόπω Εκκλησία, στην οποία καθίσταται πατέρας και ποιμένας, αγωνίζεται να εκπληρώσει την αποστολή που της δόθηκε: να είναι ενωμένη με την σύμπασα Εκκλησία και να μαρτυρεί την αλήθεια και την παράδοσή της».
Σε άλλο σημείο τόνισε ότι «Ο επίσκοπος είναι ο εγγυητής της ορθοδόξου παραδόσεως. Η παράδοση διαφυλάσσεται στην Εκκλησία και αποτελεί τη βάση, για να αναζωογονείται η ύπαρξή μας, για να μπορούμε να εξερχόμαστε στο σήμερα και να διαλεγόμαστε μαζί του. Δεν αρνούμεθα και δεν αφιστάμεθα της παραδόσεως, διότι «Ιησούς Χριστός, χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. 13,8).
Παράλληλα, ζούμε το σήμερα, όχι με πικρία ή φόβο για ο,τι περιορίστηκε ή χάθηκε, αλλά με την επίγνωση της κλήσεώς μας να εργαστούμε εν χρόνω και εν κόσμω, «καθά συνέταξε ημίν Κύριος» (Ματθ. 27, 10)».
Αναφέρθηκε, επίσης, στην περιφέρεια της τοπικής Εκκλησίας υπογραμμίζοντας ότι «Η φυσική ομορφιά θαυμαστή και πολυποίκιλη, από τη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο με τη σπάνια πανίδα, και από τα Ακαρνανικά Όρη μέχρι τον ποταμό Αχελώο.
Η ιστορικότητά του χαμένη στα βάθη των αιώνων, από την πολιορκία της Τροίας και τη μυθική Αργώ, όπου Αιτωλοί και Ακαρνάνες έδιναν το στίγμα της ιστορικής παρουσίας τους, μέχρι τα ποτισμένα με ελληνικό αίμα χώματα επί Τουρκοκρατίας και, προπαντός, μέχρι το ιερό Μεσολόγγι, που με την Έξοδό του έγινε παγκόσμιο σύμβολο ηρωισμού και αντίστασης σε κάθε μορφή βαρβαρότητας και ανελευθερίας. Ιδιαιτέρως η πόλη του Αγρινίου, λίκνο της δημοκρατίας από την αρχαιότητα, γενέτειρα αργότερα μεγάλων μορφών που αναδείχθηκαν στην παιδεία, στη σπουδή, στα γράμματα, στην τέχνη, και κατεστάθησαν μεγάλοι ευεργέτες του γένους τους.
Πόλη που φιλοξένησε με σπλάγχνα οικτιρμών τους αδελφούς πρόσφυγες της Μικρασίας, και πλουτίστηκε έτι και έτι από αυτούς με την αγάπη για τον Θεό, το φιλοπρόοδο ήθος, την απλότητα που γίνεται αρχοντιά και ευλογημένη δημιουργία». Μίλησε, ακόμη, για τους τοπικούς αγίους, τον ιερομάρτυρα άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, τον άγιος Ευγένιο, αλλά και τον όσιος Βάρβαρο τον Πενταπολίτη, καθώς και τον άγιο Ιωάννη τον εν Βραχωρίω.
Παράλληλα, μίλησε για τον Επίσκοπος Ρωγών Ἰωσήφ, επικεφαλής τη αντίστασης των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» του Μεσολογγίου, αλλά και για τον σύγχρονο άγιο Καλλίνικο, μητορπολίτη Εδέσσης.
Μνημόνευσε τους μακαριστούς προκατόχους του και επεσήμανε ότι με άγιο πόθο και πατρική αγάπη περιμε΄νει την ώρα που θα κοινωνήσει με τους ταπεινούς και αφανείς εργάτες του ευλογημένου αυτού Γεωργίου του Χριστού, τους ευλαβεστάτους ιερείς, τους μοναχούς, τις μοναχές.
Μίλησε για τους σημαντικούς σταθμούς της ζωής του και για την διακονία του και ευχαρίστησε τον μητροπολίτη Δημητριάδος για την αγάπη του και την στήριξή του, καθώς και τον Αρχιεπίσκοπο τονίζοντας:
«Τα λόγια δεν είναι ικανά να εκφράσουν τη βαθειά και ισόβια ευγνωμοσύνη μου για την αγάπη Σας, την οποία γεύθηκα «εν πλησμονή»· αγάπη γνήσια πατρική, που υπεραμύνεται των δικαίων της Εκκλησίας, που λαχταρά και κάνει το παν για να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο, που γνωρίζει να συγχωρεί, που αφουγκράζεται τις ανάγκες των παιδιών της και παλεύει και αγωνίζεται γι’ αυτά.
Ένδειξη μόνο, μέσα στις πολλές, για του λόγου μου το αληθές, είναι η θεσμοθέτηση από την πολιτεία, χάρη στις δικές Σας άοκνες προσπάθειες, των οργανικών θέσεων των ιερέων σε όλη την ελληνική επικράτεια, για την οποία και εγώ προσωπικά και – είμαι βέβαιος – και όλος ο Ιερός Κλήρος σας ευγνωμονεί!
Οιακοστρόφος στους δύσκολους καιρούς μας της κιβωτού της Εκκλησίας της Ελλάδος, δίνοντας μαρτυρία Χριστού ισχυρή, εργαζόμενος για την δόξα Του και την προαγωγή του Σώματός Του ταπεινά και αθόρυβα, μέσα σε μια ευλογημένη πολλές φορές σιωπή που ιερουργεί το μυστήριο της ενότητας, με μια αμετάθετη σταθερότητα που χαρίζει ασφάλεια σε όλους μας, θα αποτελείτε πάντα για μένα ένα οδοδείκτη αυθεντικής πορείας, ένα πρότυπο προς μίμηση.
Ταπεινά υπόσχομαι να ακολουθήσω το φωτεινό Σας παράδειγμα ως γνήσιος υιός φιλοστόργου Πατρός. Η παντοτινή μνημόνευση του Σεπτού Ονόματός Σας σε κάθε Θεία Λειτουργία θα είναι η έκφραση της υιικής αφοσίωσης και της ειλικρινούς αγάπης μου προς Εσάς και δι’ Υμών στην αγία Εκκλησία του Χριστού». Ευχαρίστησε όλους τους Αρχιερείς και όλους τους παρευρισκόμενους.
Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε στην ιστορία της ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας τονίζοντας ότι έχει πλούσια ιστορία και πολιτισμό από την αρχαιότητα έως και σήμερα, ενώ σημειώνει ότι αρχαίοι ιστορικοί όπως ο Θουκυδίδης και ο Παυσανίας μας πληροφορούν για τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε η περιοχή στην αρχαιότητα.
Στην νεότερη ιστορία είναι γνωστή η συμβολή της κατα τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821. Μίλησε για την μορφολογία των περιοχών υπογραμμίζοντας πως και μόνο η έκταση της μπορεί να προκαλεί την αίσθηση της αυτάρκειας.
«Η Εκκλησία τον τελευταίο καιρό μερίμνησε ιδιαίτερα για αυτήν την μητρόπολη και θα συνεχίσει να μεριμνά»σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος και συμπλήρωσε: «Στην επαρχία υπάρχουν δύο σπουδαίες πόλεις. Το Μεσολόγγι που είναι συνὠνυμο του ηρωισμού και σύμβολο της αυτοθυσίας και το Αγρίνιο που είναι συνώνυμο της σύγχρονης ανάπτυξης της περιοχής».
Επεσήμανε, ακόμη, ότι υπάρχουν προβλήματα στην καθημερινότητα που ταλαιπωρούν τον άνθρωπο και τόνισε ότι πολλοί φορείς ασχολούνται με την ανακούφιση των ανθρώπων αλλά δε μπορούν να δώσουν το νόημα της ζωής.
Αναφέρθηκε στην κρίση που επικρατεί και σε μια άλλη θρησκευτικότητα που φαίνεται να αμφισβητεί τον εκκλησιαστικό τρόπο ζωής. «Η ευθύνη μας είναι μεγάλη απέναντι στους χριστιανούς και ως προς τον κάθε άνθρωπο.
Η αποστολή μας είναι να τους δώσουμε κριτήρια εκκλησιολογικά, να τους βοηθήσουμε να διακρίνουν την αλήθεια από το ψεύδος, το ουσιώδες από το επουσιώδες, την αληθινή πίστη από την αίρεση, το εκκλησιαστικό φρόνημα από το κοσμικό. Χωρίς αυτά τα κριτήρια υπάρχει ο κίνδυνος να δηλώνουμε σήμερα ορθόδοξοι, αλλά στον τρόπο ζωής μας να υιοθετούμε παραδόσεις και στοιχεία αντιεκκλησιαστικά.
Η ανάληψη αυτής της διακονίας από σένα που είσαι νέος, γεμάτος ενέργεια άνθρωπος, είναι μία πρόκληση για να δούμε αν ολα αυτα πού συζητάμε μπορούν να εφαρμοστούν και να αποδώσουν καρπούς. Ο λαός των περιοχών που καλείσαι να διαποιμάνεις διακρίνεται από ιδιαίτερο σεβασμό για την Εκκλησία.
Οφείλεις εκ της θέσεως να τον φροντίσεις και να δείξεις το πραγματικό και αμέριστο ενδιαφέρον προς όλους. Να αμβλύνεις τους τοπικισμούς και να αναδείξεις ενότητα. Να καλλιεργήσεις με την βοήθεια του Θεού την κοινή προκοπή όλων με βάση την χριστιανική αγάπη και την αδελφοσύνη» κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος.
Φωτό: Χρήστος Μπόνης / Εκκλησία Ελλάδος
Πηγή: orthodoxtimes.gr
