Απόστολος Κοιμήσης: Η θεσμική αποσύνθεση των πόλεων στο βωμό μικροπολιτικών τυχοδιωκτισμών

Για το αυτοδιοικητικό κίνημα, Απόστολος Κοιμήσης, δήμαρχος Αμφιλοχίας, μέλος Δ.Σ. Κ.Ε.Δ.Ε.

Το ν/σ του Υπ.Εσ., που ετέθη σε δημόσια διαβούλευση την Παρασκευή στις 21:55, υπερέβη τα πλέον ευφάνταστα σενάρια μικροπολιτικών παρακμιακών δολοπλοκιών που θα μπορούσαν να επινοηθούν, περιφρονώντας την τοπική αυτοδιοίκηση, τις ανάγκες των πολιτών και της χώρας.

Και για να τελειώνουμε με τα διαδικαστικά, δύο επισημάνσεις:

Χρόνος Διαβούλευσης: Ο ελάχιστος χρόνος διάρκειας της διαβούλευσης στον επίσημο δικτυακό χώρο διαβουλεύσεων της Ελληνικής Κυβέρνησης www.opengov.gr δεν επαφίεται στην κρίση κανενός Υπουργού. Ορίζεται σε ισχύοντα νόμο, στην παρ.2 του αρ.6 “Διαβούλευση” του ν.4048/2012 και είναι προφανές ότι εν προκειμένω έχει τελεστεί παραβίαση του νόμου, από εκείνους που κατά τη συνταγματική τάξη οφείλουν πρώτοι να τον σέβονται και εφαρμόζουν.
Agriniowebradio.gr: Ενημέρωση και μουσική όπως θα ήθελες ν΄ακούς
Το ανέκδοτο περί εκτενούς ν/σ Κλεισθένης Ι : “Πρόγραμμα Κλεισθένης”, πολυετές, με συνδυαστικά μέτρα πολιτικής, μετά από συνεργασία της τότε ΚΕΔΚΕ (Πρ. Δ. Αβραμόπουλος), της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (Υπ.Εσ. Αλ. Παπαδόπουλος) και της ΕΕΤΑΑ (Πρ. & Δ/νων Σ. ο γράφων) και μάλιστα απολύτως επιτυχημένο, έχει ήδη υλοποιηθεί, όπως έχουμε επισημάνει στους νεόκοπους “μεταρρυθμιστές”, στα πλαίσια του Β´ ΚΠΣ για να στηρίξει την πρώτη ισχυροποίηση των Δήμων και των Κοινοτήτων με το Πρόγραμμα “Ι. Καποδίστριας”.
Το παρόν που επικοινωνιακά πλασάρεται ως πόνημα 324 σελίδων, είναι απλά μια εκτενέστατη αντιγραφή ισχυόντων άρθρων του “Καλλικράτη” (ναι, αυτού που θα καταργούσαν), με βεβιασμένες όμως και νομοτεχνικά προβληματικές προσθήκες, που αν συγκρίνεις με τα ισχύοντα, βλέπεις ότι είναι ίδια, με αλλαγές μεμονωμένων λέξεων εδώ και εκεί, άνευ ουσίας, συν τις άκρως δόλιες και προβληματικές εκλογικές διατάξεις, που δεν έχουν καμία σχέση με την απλή και άδολη αναλογική, που όμως μετά την πολιτική τους μετάλλαξη, την επικαλούνται μόνο από λόγους πολιτικής σκοπιμότητας ή ιδεολογικής νοσταλγίας.

Η ΚΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Ν/Σ
Η κατάσταση όμως δεν είναι μόνο για χωρατά, όπως προδήλως δείχνει.
Οι αλλαγές είναι μεν λίγες, μέσα στο χάος των Σελίδων που δημοσιεύθηκαν, αλλά απόλυτα στοχευμένες και επαρκείς για να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους.
Στοιχισμένες σε συγκεκριμένη κατεύθυνση, υφαίνουν έναν διακριτό ιστό, που επιχειρεί να αποσυνθέσει την υφιστάμενη θεσμική υπόσταση των Δήμων και των Περιφερειών.
Πέραν δε της μικροπολιτικής στόχευσης, δυστυχώς υπερβαίνει τη σφαίρα της πολιτικής. Η σύνταξη και η νοηματική εκφορά, καθιστά εμφανές ότι ο συντάκτης διακατέχεται από έντονη εμπάθεια απέναντι στο θεσμό, στους Δήμους και στους πολίτες, που δημοκρατικά επέλεξαν τους εκπροσώπους τους νυν Αιρετούς.
Οι αλλαγές είναι σαν να έχουν γραφτεί από άνθρωπο που, μετά από χρόνια αυτοδιοικητικών αυτοδιαψεύσεων, επιχαίρει να καταστρέψει, να διαλύσει, να ευτελίσει όσους ο λαός έχει σήμερα επιλέξει ως υπηρέτες του στη λειτουργία της τοπικής δημοκρατίας, αλλά και όσους ο λαός θα τιμήσει με εντολή διακυβέρνησης αύριο.
Βρισκόμαστε ενώπιον επιχείρησης πλήρους θεσμικής αποδόμησης των παρατάξεων και των προσώπων που η λαϊκή βούληση θα χρήσει νικητές στις επόμενες εκλογές, γιατί η θητεία τους με αυτό το τερατούργημα είναι πλήρως υπονομευμένη, από τον εκβιασμό των μειοψηφιών.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΥΘΕΙΑΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ
Δεν μπορούν να εξηγηθούν μόνον πολιτικά οι διάσπαρτες εμμονικές επιθέσεις, όπως:
Το κώλυμα εκλογιμότητας για τους Γενικούς Γραμματείς των Δήμων και τους επιστημονικούς συνεργάτες των Δημάρχων (παρ.2α αρ.10, σελ.11). Κώλυμα που υπήρχε σήμερα, αλλά ήρετο εάν παραιτούνταν πριν την ανακήρυξη των υποψηφίων. Μιλάμε για εκατοντάδες ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά με εξειδικευμένες σπουδές, που προσφέρουν στους Δήμους χωρίς να γνωρίζουν ωράρια, σαββατοκύριακα και αργίες, κατέχοντας όσο ελάχιστοι τα θέματα της Αυτοδιοίκησης.
Ποιός αποφάσισε να στερήσει από όλους αυτούς το δικαίωμα του εκλέγεσθαι; Να εμποδίσει δηλαδή να τεθούν την κρίση του λαού, προφανώς γνωρίζοντας ότι οι δημότες στις μικρές κοινωνίες επιβραβεύουν την προσφορά και την αξιοσύνη και θα τους επιλέξουν, ενάντια στη φθηνή μικροπολιτική και στα ψέματα.

Στην ίδια κατεύθυνση, η διευκόλυνση της θέσης των Αιρετών σε αργία (αρ.126 σελ.167). Σε συνδυασμό μάλιστα με το γεγονός ότι ο Επόπτης ΟΤΑ στο τελικό στάδιο θα επιλέγεται από τον Υπουργό, με τη διαδικασία που επιλέγονται οι δεκάδες επιπλέον Γραμματείς με τους οποίους γεμίζουν τα Υπουργεία (παρ.4 αρ.216 ν.3852/2010, όπως αντικαθίσταται με το αρ.107, σελ. 145). Ο συντάκτης σχεδιάζει να ξεφορτωθεί, να βγάλει από τη μέση, σε κάθε περίπτωση να εκφοβίσει όσους ο λαός προτίμησε και εξέλεξε αντί των ημετέρων.

Η ΝΕΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, ΜΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ
Ο ιστός αποσταθεροποίησης και θεσμικής αποσύνθεσης της λειτουργίας των πόλεων υφαίνεται όμως, ιδίως, στη νέα καθημερινότητα Διοίκησης των Δήμων που προκαλούν οι συγκεκριμένες διατάξεις περί εκλογικού συστήματος.
Επιχειρείται η αποσύνδεση των εννοιών “Δήμαρχος” και “Παράταξη πλειοψηφίας”. Επί παραδείγματι (όπως, ενδεικτικώς, φροντίζει να μας αναφέρει το αρ.71) Δήμαρχος μπορεί να εκλεγεί στη 2η Κυριακή αυτός που η Παράταξή του στην 1η Κυριακή ήρθε δεύτερη. Έτσι, θα έχει μεν τον τίτλο, αλλά στο Δημοτικό Συμβούλιο η Παράταξή του θα είναι μειοψηφία. Ακόμη όμως και 1η να είναι, δεν θα διαθέτει σταθερή πλειοψηφία, αφού ο οιοσδήποτε θα μπορεί να μετακινείται παρακινούμενος, από το νόμο, οπουδήποτε και οποτεδήποτε, ακυρώνοντας ψήφους επιλογής, προγράμματα και συνέπεια.

Με σωρεία διατάξεων που εισάγει το ν/σ, η επίτευξη πλειοψηφίας (δηλαδή η δυνατότητα λήψης Αποφάσεων για δράσεις και έργα στην πόλη) δεν θα είναι δεδομένη, αλλά θα πρέπει να εκλιπαρείται διαρκώς.
“Αλισβερίσι”, συνδιαλλαγή, “δούναι και λαβείν”, υποσχέσεις και υποχωρήσεις, σε κάθε Συνεδρίαση κάθε Δημοτικού Οργάνου για κάθε θέμα, τόσο στην κατεύθυνση επίτευξης συμφωνιών με άλλους, όσο και στην κατεύθυνση συγκράτησης των δυνάμεων κάθε Παράταξης, τη διάλυση των οποίων το ν/σ διευκολύνει.
Μια κινούμενη άμμος, με απόλυτους ρυθμιστές εκείνους που ο λαός δεν εμπιστεύτηκε, δίνοντάς τους ελάχιστα ποσοστά.
Αυτό δεν συνεπάγεται παρά διαρκή αβεβαιότητα για τον πολίτη, αλλά και τους συμβεβλημένους με το Δήμο, για το παραμικρό έργο/δράση. Το απόλυτο τέλμα.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ, ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΙΚΩΝ
Για να μην μιλάμε θεωρητικά, παραθέτω – απολύτως ενδεικτικά – ορισμένες μόνο διατάξεις αποδόμησης (επιπλέον των διατάξεων περί εκλογών) :
Αρ.182 (σελ. 227-230) : καθορισμός και ψήφιση ανταποδοτικών τελών
Αρ.186 (σελ.234 – 240) : ψήφιση δημοτικού προϋπολογισμού
Αρ.188 (σελ. 247 -248) : ψήφιση τεχνικού προγράμματος με ψηφοφορία και εναλλακτικές προτάσεις ανά έργο
Αρ.68 παρ.1 (σελ. 73) : Οι Αντιδήμαρχοι δεν θα είναι πλέον σύμβουλοι της πλειοψηφίας (απαλείφονται οι λέξεις “της πλειοψηφίας” και η φράση μένει “Αντιδήμαρχοι είναι οι σύμβουλοι που ορίζει ο Δήμαρχος”)
Αρ.73 (σελ.82) & Αρ.76 παρ.8 (σελ.91) : Ανεξαρτητοποιήσεις δημοτικών συμβούλων, με δικαίωμα πλέον να εντάσσονται σε άλλη Παράταξη, αλλά και να γίνουν ξανά Αντιδήμαρχοι στη διάρκεια της θητείας
Ενίσχυση της ανευθυνότητας και της αποφυγής έκφρασης θέσης επί σημαντικών ζητημάτων, με την αλλαγή του αποτελέσματος της άρνησης ψήφου και της λευκής ψήφου (Δημοτικό Συμβούλιο αρ.74 παρ.10 σελ.87 / Οικονομική & Ποιότητας στην παρ.10 του αρ.77 σελ.94 / Συμβούλιο Κοινότητας παρ.4 αρ.89, σελ.116). Η άρνηση ψήφου και η λευκή ψήφος πλέον δεν θα προστίθενται στις αρνητικές, δεν θα υπολογίζονται στην καταμέτρηση θετικών και αρνητικών, θα λογίζονται ως “παρών” μόνο για το σχηματισμό της απαρτίας.

Η ΣΤΡΕΒΛΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑΣ
Συνδυαστικό αποτέλεσμα των ανωτέρω στοχευμένων αλλαγών, σε συνδυασμό με τα άρθρα περί εκλογικού συστήματος, είναι η θεσμική αποδυνάμωση του Δημάρχου να υλοποιήσει το Πρόγραμμα για το οποίο τον εμπιστεύτηκαν οι δημότες.
Στρέβλωση δηλαδή της λαϊκής ετυμηγορίας, που θα έχει εκλέξει πρώτο έναν άνθρωπο για την υλοποίηση Δεδομένων εξαγγελιών, αλλά οι ηττηθέντες θα έχουν τη δύναμη “να του δέσουν τα χέρια”, ώστε οι εξαγγελίες -που ο λαός επέλεξε- να μην υλοποιηθούν ποτέ.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΩΝ
Είναι χαρακτηριστικό πως ανατρέπεται η διαδικασία ψήφισης κομβικών δεδομένων για τη λειτουργία του Δήμου.
Από τη μια πλευρά θα υπάρχει η πρόταση του Δημάρχου, του Συμβούλου, του Αντιδημάρχου, του Προέδρου, οι μόνες ρεαλιστικές, καθώς θα βασίζονται στην εξειδικευμένη γνώση που παρέχει η καθημερινή άσκηση διοίκησης και οι εισηγήσεις των αρμόδιων υπηρεσιακών.
Από την άλλη θα ορθώνονται πάσης φύσεως προτάσεις που θα αγνοούν –και πάντως δεν θα ενδιαφέρονται– για τα ρεαλιστικά δεδομένα, τις υπηρεσιακές εισηγήσεις, τα θεσμικά προαπαιτούμενα ενός Δήμου που, ως Φορέας Γενικής Κυβέρνησης, είναι νομικά εξαναγκασμένος, θέλει – δεν θέλει, να λειτουργεί με συγκεκριμένες ασφυκτικές προδιαγραφές.
Οι εν λόγω Προτάσεις, επικοινωνιακά ευπαρουσίαστες, που θα χαϊδεύουν αυτιά με το λαϊκισμό, την αερολογία και την επιπολαιότητα, θα επιτυγχάνουν προφανώς ευκολότερα συναινέσεις μεταξύ των ηττηθέντων.
Αποτέλεσμα θα είναι ο απόλυτος εκτροχιασμός, καθώς τέτοιας φύσεως Αποφάσεις θα ακυρώνονται στον έλεγχο νομιμότητας, θα επιστρέφουν και οι διαδικασίες θα σέρνονται με συζητήσεις – συνδιαλλαγές και ακραίες προτάσεις επ’ αόριστον.

Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ
Όλα αυτά όμως δεν αφορούν θεωρία, αλλά πράξη.
Ο προϋπολογισμός και το τεχνικό πρόγραμμα δεν είναι αέρας, είναι έργα και δράσεις που αφορούν τη ζωή μας.
Ο δρόμος που δεν φτιάχνεται, το σχολείο που δεν επισκευάζεται, ο αγωγός ύδρευσης που δεν αντικαθίσταται, το επικίνδυνο δέντρο που δεν κόβεται, το νέο μηχάνημα που δεν αγοράζεται, οι αποζημιώσεις που δεν πληρώνονται κ.ο.κ.
Όλα αυτά θα περιμένουν πότε εκείνος που ο λαός εμπιστεύτηκε με μόνο 2%, θα τα κατανοήσει και θα τα ψηφίσει. Αν δεν είναι αυτό στρέβλωση της βούλησης του εκλογικού σώματος, τότε τι είναι.

“ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ”
Ταυτόχρονα, η Κυβέρνηση επιχειρεί να σπείρει τη διχόνοια στις τοπικές κοινωνίες, στη λογική “διαίρει και βασίλευε”.
Γι’ αυτό μας γυρνά πίσω στην εποχή της Κοινότητας.
Η ολική επαναφορά της έννοιας “Κοινότητα”, με την εκλογή με χωριστή κάλπη, χωριστά ψηφοδέλτια ανεξάρτητα από τους Συνδυασμούς του Δημοτικού Συμβουλίου, αποτελεί σπίθα αναζωπύρωσης τοπικισμών, προσωπικών αυτό-προβολών, ενός διχαστικού κλίματος άσκοπης αντιπαράθεσης.
Επιχειρούν, πετώντας απευθείας ψίχουλα (την εξαϋλωμένη τέως ΣΑΤΑ) στις Κοινότητές μας (που ούτως ή άλλως θα ελάμβαναν) να αποδυναμώσουν θεσμικά, έτι περαιτέρω, τη Δημοτική Παράταξη του Δημάρχου.
Ενδεχομένως θεωρώντας ότι με την έξαρση του τοπικισμού, θα αποπροσανατολίσουν τις συζητήσεις στα χωριά μας από τα μείζονα ζητήματα της Χώρας που πάνε από το κακό στο χειρότερο.
Τώρα ανοίγουν και το χωροταξικό, ενώ άλλα έλεγαν μόλις πριν από λίγο, γιατί αισθάνονται πολιτικά τόσο μόνοι μετά από την καθολική απόρριψη αυτού του τερατουργήματος, που ψάχνουν συμμαχίες οπουδήποτε και με οποιονδήποτε.

ΑΡΘΡΑ – ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ
Όσο και εάν βάλλουν εναντίον της λαϊκής βούλησης, επιχειρώντας πολλαπλώς να στρεβλώσουν την εμπιστοσύνη της σε μία Παράταξη και ένα πολιτικό πρόγραμμα, το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να αποκαλύπτονται.
Η πολιτική εξαπάτηση σε όλο το μεγαλείο της ξεδιπλώνεται μέσα στον ψευδοκλεισθένη.

Αυτοί που θα καταργούσαν το Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ, που ψηφίστηκε στο πλαίσιο υλοποίησης μνημονιακών δεσμεύσεων της Χώρας που τότε κατήγγελλαν ως δήθεν αγανακτισμένοι, περιλαμβάνουν στη “μεταρρύθμισή” τους επανάληψη των άρθρων του Παρατηρητηρίου και όλου του ασφυκτικού του πλέγματος. Η επανάληψη των άρθρων του Παρατηρητηρίου και των μνημονιακών παρελκομένων του (Άρθρα 194 έως και 199, σελίδες 254 έως και 266), με το ίδιο περιεχόμενο copy-paste (πλην ελαχίστων λέξεων), είναι αποκαλυπτικά της απάτης που συντελέστηκε στις πλάτες όλων μας.

Λένε ότι νοιάζονται για τις μειοψηφίες, αλλά φρόντισαν στο άρθρο περί Οικονομικής Επιτροπής και Επιτροπής Ποιότητας Ζωής (αρ.76, σελ. 89) να αφαιρέσουν τα διασφαλισμένα από τον “Καλλικράτη” δικαιώματα συμμετοχής της μειοψηφίας. Ο “Καλλικράτης” σήμερα ορίζει ότι συγκεκριμένος αριθμός μελών των Επιτροπών ορίζονται υποχρεωτικά εκ της μειοψηφίας. Αυτό το διέγραψαν.

Κόπτονται δήθεν για τους αδύναμους, αδιαφορούν όμως για την αύξηση που θα επιφέρει στα δημοτικά τέλη η ενσωμάτωση στο τέλος φωτισμού και καθαριότητας του κόστους των αρμοδιοτήτων περί πρασίνου (αρ.182 παρ.1, σελ. 228). Δαπάνες που μέχρι σήμερα καλύπτονταν από τον κρατικό π/υ, τώρα η Κυβέρνηση αποφάσισε να τις φορτώσει στο πορτοφόλι των δημοτών με αντίστοιχη αύξηση των δημοτικών τελών.

Δίνουν, λέει, δύναμη στο λαό πρωτοπορώντας με τη θεσμοθέτηση της Συνέλευσης και των δημοψηφισμάτων. Δεν λένε ότι αυτά δεν εφευρίσκονται πρώτη φορά, αλλά υπάρχουν ήδη στον Κώδικα Δήμων και τον “Καλλικράτη”. Το δήθεν πρωτοποριακό άρθρο περί “Συνέλευσης Κατοίκων Κοινότητας” (αρ.86, σε. 112) δεν είναι παρά το άρθρο 85 του ν.3852/2010, το οποίο έχουν ολόκληρο αντιγράψει copy-paste μέσα στο ν/σ, ακριβώς όπως το είχε ο “Καλλικράτης” (με μία τεχνική προσθήκη).

Στηρίζουν, λένε, τον κάθε δημότη, καταργώντας όμως τον Συμπαραστάτη του Δημότη σε κάθε Δήμο (παρ.2 αρ171, σελ.208). Ο νέος Διαμεσολαβητής θα έχει αρμοδιότητα για όλους τους Δήμους του Νομού και θα εξυπηρετεί – αυτός, με τους τρεις δημοτικούς υπαλλήλους που του δίνουν, εκ των οποίων ο ένας ΔΕ (αρ.164) – όλους τους δημότες του Νομού.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Δεν είναι αφελής ο ελληνικός λαός, όπως θέλουν να πιστεύουν. Και εάν μια φορά εξαπατήθηκαν, θα τιμωρήσουν όπως τους αξίζει όσους παίζουν κορώνα-γράμματα τις ζωές τους.
Οι δολοπλοκίες δεν θα πιάσουν τόπο, γιατί η λαϊκή ετυμηγορία είναι βέβαιον ότι θα εξοπλίσει από την 1η Κυριακή με την αναγκαία δημοκρατική νομιμοποίηση τις υγιείς δημοκρατικές δυνάμεις, το αποδεδειγμένο έργο και τον προγραμματικό λόγο που αξίζει εμπιστοσύνης.
Όσοι σήμερα συνωμοτούν ενάντια στη λειτουργία των πόλεων και την τοπική δημοκρατία, ακόμη και εάν υποθέσουμε ότι θα διεξαχθούν ποτέ εκλογές βάσει αυτού του σχεδίου, το βράδυ των εκλογών θα μείνουν με το ΦΕΚ του νόμου τους στο χέρι.

Ο ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Μέχρι τότε, οι Αιρετοί της Αυτοδιοίκησης οφείλουμε να πορευτούμε ενωμένοι, παρά τις επιμέρους μεταξύ μας διαφωνίες στα υπόλοιπα, που υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, γι’ αυτό άλλωστε ανήκουμε σε διαφορετικές Παρατάξεις.
Να πορευτούμε με μία κοινή φωνή υπέρ των θεσμών και υπέρ των δημοτών μας.

Εάν αυτό το έκτρωμα ψηφιστεί, να προσβάλλουμε στη Δικαιοσύνη κάθε εκτελεστή πράξη που θα εκδοθεί σε εφαρμογή του και προσβάλει το Σύνταγμά μας, τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, τη συμμετοχή στην πολιτική ζωή της Χώρας, ακόμη και εάν αυτή φαινομενικά και πρόσκαιρα δείχνει αρεστή.

Τέλος, έχουμε χρέος να αναδείξουμε τη θεσμική καταβαράθρωση που επιχειρείται στην ελληνική Αυτοδιοίκηση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Ενημερώνοντας και χρησιμοποιώντας κάθε θεσμικό εργαλείο υπέρ της Τοπικής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, σε όλους τους Ευρωπαϊκούς και Διεθνείς σχηματισμούς όπου συμμετέχουν ελληνικοί Ο.Τ.Α. Συσπειρώνοντας γύρω από τις πόλεις μας τη στήριξη, θεσμική και πολιτική, και των δημοκρατικών δυνάμεων εκτός Ελλάδας.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στη Χώρα μας έχει διαχρονικά δώσει δύσκολους αγώνες, καταγράφοντας θεσμικές κατακτήσεις. Η Δημοκρατία, αργά ή γρήγορα, πάντα βρίσκει να δρόμο και αποβάλλει τους απατεώνες, τους τσαρλατάνους και τα πολιτικά εκτρώματα.
Ως εδώ.