Στο Αγρίνιο, το Μεσολόγγι, τη Βόνιτσα ή όπου αλλού βρίσκεστε όσοι διαβάζετε αυτές τις γραμμές και θέλετε να πάρετε ένα ζευγάρι κάλτσες ή ένα φούτερ, από σήμερα απαγορεύεται να έχετε δεύτερες σκέψεις. Οφείλετε, οφείλουμε, στήριξη τα τοπικά μαγαζιά.
Ούτε τοπικισμός είναι ούτε τίποτε. Είναι απλή και χειροπιαστή αλληλεγγύη. Όχι από εκείνη την γενική κι αόριστη αλληλεγγύη για να αλλάξουμε τον κόσμο κλπ. Αλλά από την άλλη, εκείνη που βοηθάμε τον ντόπιο με το μικρό μαγαζί να τα φέρει βόλτα, να επιβιώσει.
Τα κουκιά είναι μετρημένα, όπως έχει πάει το εμπόριο πολλοί σήμερα θα ανοίξουν και δεν θα κάνουν σεφτέ, θα το μετανιώσουν. Θα πουν “καλύτερα να ήμουν σε καμιά περιοχή που δεν άνοιξε, να πάρω τουλάχιστον κάτι για τα έξοδα”. Για να αλλάξει αυτό πρέπει συνειδητά και επίμονα να αλλάξουμε την συνήθεια με τις ηλεκτρονικές παραγγελίες, έστω για μερικούς μήνες.
Είναι οι διπλανοί μας, οι συντοπίτες μας, αυτοί που πλακωνόμαστε για την μπάλα ή την πολιτική με τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα. Πρέπει να γίνει μια καμπάνια και από τους ίδιους και από όποιον μπορεί.
Δυστυχώς, δεν είμαστε οργανωμένοι γιατί τα τοπικά ΜΜΕ είναι απαξιωμένα από το τσουβάλιασμα (που έχει γίνει συνειδητά από συγκεκριμένους… χώρους) και γιατί οι “συλλογικότητες” και οι οργανώσεις έχουν συγκεκριμένη στόχευση.
Εν κατακλείδι: ψωνίζουμε ΜΟΝΟ από την τοπική αγορά για ένα διάστημα οπωσδήποτε. Δεν θα μείνει τίποτε όρθιο αλλιώς.
η συντακτική αγοραία μονάδα