Αντιδράσεις και συζητήσεις έχουν προκληθεί πριν και μετά την απομάκρυνση ναϊσκου στο νεκροταφείο του Αγρινίου, μεσούσης της Μ. Εβδομάδας.
Όλα ξεκίνησαν όταν στον οικογενειακό τάφο της οικογένειας Κασαγιάννη (πολύ γνωστού παλιού ιχθυέμπορου του Αγρινίου), οι στενοί συγγενείς της πρόσφατα εκλιπούσης συζύγου του (κόρες, εγγονοί) , που δεν διαμένουν στο Αγρίνιο, αποφάσισαν μετά την ταφή της να αναγείρουν έναν ναϊσκο, εκπληρώνοντας σχετική υπόσχεση τους στην μητέρα και γιαγιά τους.
Η ανέγερση του μνημείου αυτού, προκάλεσε τις σφοδρές αντιδράσεις κατόχων γειτονικών τάφων, που με έγγραφα τους ζήτησαν την άμεση απομάκρυνση του, αφού μια τέτοια κατασκευή, αντίκειται στον κανονισμό λειτουργίας του κοιμητηρίου.
Ο κανονισμός απαγορεύει την δημιουργία σκεπάστρων, τεντών κλπ, πόσο δε μόνιμων κατασκευών αυτού του είδους. Η κόρη της εκλιπούσης, Σωτηρία Κασαγιάννη, συμβολαιογράφος στο επάγγελμα, έλαβε σχετικό έγγραφο-ειδοποιητήριο από τον δήμο, δηλώνοντας όμως πως ουδέποτε είχε ενημερωθεί νωρίτερα και πριν τις εργασίες για τον κανονισμό του κοιμητηρίου και τις απαγορεύσεις που προβλέπει.
Η συνέχεια ήταν επεισοδιακή, αφού την Μ. Πέμπτη, και αφού εξέπνευσε η σχετική διορία που έθεσε ο δήμος, ο ναϊσκος απομακρύνθηκε. Η κ. Κασαγιάννη, σε επικοινωνία της με το agriniopress, κατήγγειλε την ολη διαδικασία, εστιάζοντας κατά κύριο λόγο, όπως επισημαίνει, στο γεγονός ότι η ίδια δεν ενημερώθηκε για την επιχείρηση του δήμου, κάνοντας λόγο μάλιστα για “αλα καρτ” ευαισθησία, τη στιγμή που το νεκροταφείο είναι γεμάτο από σκέπαστρα, τέντες κλπ,. χωρίς εκεί να εφαρμόζεται ο νόμος.
Σημείωσε μάλιστα πως σκοπεύει να κινηθεί νομικά, αφού για πλήθος αυθαίρετων κατασκευών στο νεκροταφείο δεν εφαρμόζεται ο νόμος, κάτι που έγινε όμως, στην περίπτωση του τάφου των γονιών της.
Ανεπίσημα από τον δήμο αυτό που μεταφέρεται είναι επι της ουσίας πως σε τέτοιες ευαίσθητες καταστάσεις, η δημοτική αρχή πάντα δείχνει κατανόηση και ανοχή, όμως η περίπτωση της συγκεκριμένης κατασκευής ήταν “εξώφθαλμη αυθαιρεσία” ενώ πολίτες που ζητούσαν την άμεση απομάκρυνση του ναϊσκου ετοιμάζονταν να υποβάλλουν μηνύσεις.
Η επιστολή της κ. Κασαγιάννη στο agriniopress:
«Μεγάλωσε τους γιους μας, στήριξε έμενα και την αδελφή μου μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πάτερα μας, ήταν η φίλη μας, ήταν μάνα και μία υπέροχη γιαγιά, αφήνοντας με τον χαμό της μεγάλο κενό και θλίψη.
Σε συζητήσεις μαζί της όσο ζούσε τα εγγόνια της της λέγανε, γιαγιά όταν πεθάνεις θα σου φτιάξουμε ένα μικρό σπιτάκι σαν εκκλησάκι για να μην βρέχεσαι από την βροχή του Αγρινίου. μερικές φορές το λόγια δεν μπορούν να εκφράσουν συναισθήματα!
Εκανα εγώ, η Σωτήρια Κασσαγιαννη, η μεγάλη της κόρη όλα τα διαδικαστικά. για την αγορά του τάφου, την κηδεία με έγγραφα του δήμου Αγρινίου, υπογράφοντας τα και καταθέτοντας τα αρμοδίως. Κατά την επαφή μου με τα αρμόδια όργανα του δήμου για όλες τις τυπικές διαδικασίες τόσο για την ταφή, αγορά του τάφου, έγγραφα για την εκταφή του προαποβιωσαντος πάτερα μου όσο και για την ανάθεση της κατασκευής μνημείου, έγγραφο το οποίο υπέγραψα ενώπιον της κ. Παπαπάνου προϊστάμενης του τμήματος πράσινου και περιβάλλοντος, αρμοδίας του κοιμητηρίου Αγρινίου.
Κανείς δεν με ενημέρωσε για τον κανονισμό του δήμου Αγρινίου και συγκεκριμένα για το περιβόητο άρθρο 8 αυτού.
Εγώ ενημερώθηκα αρχές Μαρτίου , μετά τα σαράντα της μητέρας μου, όταν ο γνωστοποιηθείς από μένα μαρμαράς ενώπιον της αρμοδίας δημοτικής αρχής του δήμου Αγρινίου, είχε κατασκευάσει και τοποθετήσει τον τσιμεντένιο σκελετό για την αποπεράτωση από το εκκλησάκι που της είχαμε υποσχεθεί και πιο πολύ οι δυο εγγονοί, οι οποίοι ζουν στο Μόναχο της Γερμανίας, με σπουδές στο Μόναχο ο ένας Κωνσταντίνος ο μεγάλος είναι γιατρός καρδιολόγος και ο άλλος ο μικρός Κωνσταντίνος στο πέμπτο έτος ιατρικής.
σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με τον κ. Παπαναστασίου μου υποσχέθηκε ότι θα μιλήσει με τον αντιδήμαρχο κ. Γρίβα. Εξεπλάγην γιατί από τις μεταβάσεις μου στο νεκροταφείο είδα αρκετά εκκλησάκια, αρκετές τέντες πάνω από τάφους, καλαίσθητα θα μπορούσα να πω.
Δυστυχώς δεν έμελλε να τελειώσει το πολυπόθητο εκκλησάκι, γιατί όπως πληροφορήθηκα η δημοτική αρχή του δήμου Αγρινίου, όπως αυτή εκπροσωπείται, με εντολή του κ. δήμαρχου και του αντιδήμαρχου έδωσε εντολή στα όργανα της κατεβάζοντας Μ. Πέμπτη έναν γερανό δυο φορτηγά τα οποία έκλεισαν τον δρόμο και σε κάθοδο και σε άνοδο με 13 άτομα παρατεταγμένα μέσα στο νεκροταφείο να αφαιρέσουν, χωρίς ποτέ να με ενημερώσουν την σκεπασμένη κατασκευή με τους δυο νεκρούς γονείς μου μέσα στο χώμα, πατώντας πάνω από τους τάφους τους, παραμερίζοντας τα πρόχειρα μικρά μαρμαράκια που τους σκεπάζουν, να κλέψουν σαν τους κοινούς κλέφτες, να φορτώσουν πάνω σε φορτηγό του δήμου το υπό κατασκευή εκκλησάκι των γονιών μου, και να φύγουν γρήγορα γρήγορα και βιαστικά σε άγνωστη κατεύθυνση, πριν αρχίσει το νεκροταφείο να γεμίζει, από χαροκαμένους γονείς για τα παιδιά τους, από εγγόνια, από παιδιά για τους γονείς κ.λ.π. και έτσι με αυτόν τον τρόπο ο ίδιος ο κ. δήμαρχος τήρησε μονός το άρθρο 8 του κανονισμού του και MONO για τους γονείς μου. Εξουσία α λα καρτ…
Ζήτω συγγνώμη που σας κούρασα. Υπάρχει και σύνταγμα, υπάρχει και νόμος και μάλιστα σε ΦΕΚ του έτους 1968, άλλα ο κ. δήμαρχος δεν έχουν χρόνο για μελέτη, άλλα ούτε και οι νομικοί τους σύμβουλοι.
Όλα αυτά με έξοδα του δημοσίου που πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης, ούτε για τον μεγαλύτερο εγκληματία τόση οργάνωση. Τώρα τουλάχιστον μπήκε τάξη στο νεκροταφείο…
Με εκτίμηση Σωτήρια Κασσαγιαννη
Συμβολαιογράφος Αθηνών
Ιπποκράτους 10-12 Αθήνα».