Όχι, απλά όποιος ήθελε να πάει στη συνέλευση της Β’ ΕΛΜΕ έπαιρνε μια βεβαίωση που τον κάλυπτε ενώ αν δεν ήθελε να μετάσχει στη διαδικασία πήγαινε και για μάθημα.Απλά πράγματα,να τα βάζουμε στη θέση τους, να τα λέμε να τα γράφουμε, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Τώρα κατά πόσον αυτό όλο είναι ξεκάθαρη διαδικασία πότε δουλεύουμε και πότε ασκούμε το συνδικαλιστικό μας καθήκον είναι ένα άλλοι ζήτημα. Όπως, άλλωστε, ακούσαμε και σε τοπικά ΜΜΕ η συνέλευση είναι μεν… εκλογοαπολογιστική (τι λέξη κι αυτή ε;) αλλά ο…εκλογοαπολογισμός δεν γίνεται από δω προς το κέντρο. Όχι, η ΟΛΜΕ στέλνει μια ντιρεκτίβα όπου κάνει τον απολογισμό της και οι εδώ παριστάμενοι την ακούν.Μετά μπορούν και να την σχολιάσουν μεταξύ τους αν θέλουν αλλά για να κάνουν τις δικές τους εκτιμήσεις και παρατηρήσεις ή για να εκφράσουν διαφωνία και…αντίσταση(βρε αδερφέ) στην επίσημη γραμμή πρέπει να κάνουν ένα έγγραφο και αυτό να σταλεί στη ΟΛΜΕ κι εκείνη να το κουβεντιάσει και μετά να απαντήσει και πάει λέγοντας!
Λίγο ανάστροφος δηλαδή αυτός ο…εκλογοαπολογισμός, δεν βρίσκετε;
η συντακτική μονάδα