Στο Αγρίνιο βρέθηκε το απόγευμα της Τετάρτης το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρώην Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, και μίλησε για τη δράση του κόμματος κατά την δεκαετία του 1940, μια περίοδο όπου το κόμμα πρωταγωνίστησε, είτε μέσα από την εθνικη αντίσταση είτε μέσα από τον αιματηρό εμφύλιο που ακολούθησε.
Στην κατάμεστη αίθουσα της Δημοτικής Αγοράς του Αγρινίου, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε πως “…είναι υποχρέωση του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδας αλλά και κάθε Κομμουνιστικού Κόμματος να πραγματοποιεί με επιστημονικούς όρους έρευνα και απολογισμό ώστε να βγάζει συμπεράσματα για τις χρονικές φάσεις της ιστορίας” .
Το κόμμα είναι υποχρεωμένο να δίνει δημοσιότητα στα ντοκουμέντα και ιστορικά χωρίς εξιδανίκευση και χωρίς απόκρυψη τυχών λαθών που έκανε, αδυναμιών και παραλήψεων”.
Ενώ σημείωσε πως “είναι σημαντικό να γνωρίζει κανείς την αφετηρία του και την πορεία του, καθώς χωρίς το παρελθόν δεν μπορεί να αναρωτηθεί κανείς τις ημέρες που έρχονται”.
Την εκδήλωση άνοιξε, στην κατάμεστη αίθουσα, η Αλεξάνδρα Λαμπροκωστοπούλου, Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ. Αφού καλωσόρισε του συμμετέχοντες, τόνισε, ότι: «Με την αποψινή μας εκδήλωση επιδιώκουμε τα μέλη, οι οπαδοί, οι φίλοι του Κόμματος, να ακούσουν από πρώτο χέρι τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ, για την περίοδο αυτή. Αλλά κυρίως να μάθουν τα πλούσια ιστορικά διδάγματα και συμπεράσματα που προκύπτουν τόσο για το σήμερα όσο και για το αύριο».
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με απαγγελία του ποιήματος «Ιστορία», του Κώστα Βάρναλη.
Μετά την απαγγελία το λόγο πήρε η Αλέκα Παπαρήγα, για την ομιλία της εκδήλωσης.
Αναφέρθηκε στη σημασία της μελέτης της ιστορίας του Κόμματος, ώστε να βγάζει συμπεράσματα για τη δράση του που είναι χρήσιμα για το ίδιο, την εργατική τάξη, το λαό, τόσο για το σήμερα, όσο και το αύριο.
Επεσήμανε ότι τα Δοκίμια ιστορία του Κόμματος, 1918-1949 αλλά και 1950-1968 δεν απευθύνονται σε ειδικούς αλλά στους εργάτες, στους φτωχούς αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους, που μπορούν να εξοπλιστούν με πείρα και δύναμη για τις δύσκολες μάχες του σήμερα, που ο συσχετισμός παραμένει αρνητικός.
Αναφέρθηκε σε βασικές στιγμές της δράσης του ΚΚΕ, κύρια την περίοδο 1940-1949, τον αγώνα ενάντια στην κατοχή από τη ναζιστική Γερμανία και τους φασίστες Ιταλούς και Βούλγαρος, την Απελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά, την τρίχρονη ταξική σύγκρουση μεταξύ του ΔΣΕ και κυβερνητικού στρατού, που είχε τη στήριξη του Αγγλικού και στη συνέχεια του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Επίσης ανέφερε ότι το ΚΚΕ εξετάζει την ιστορία του, και την περίοδο 1940-1949, από τη σκοπιά τη στρατηγικής του, αν και κατά πόσο κατάφερε να συνδέσει την πάλη του αυτή με τον κύριο σκοπό του την ανατροπή του καπιταλισμού και τη δημιουργία μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.