Αγρίνιο: Εγκλωβισμένος στο σπίτι του 13χρονος με 90% αναπηρία

Η γραφειοκρατία και η αναλγησία καταδίκασαν ανήλικο αγόρι  να μην μπορεί να μετακινηθεί με το ειδικό αναπηρικό αυτοκίνητο.

Σε ομηρία έχει καταδικάσει το κράτος και η γραφειοκρατία των υπουργείων Μεταφορών και Υγείας ένα 13χρονο παιδί, το οποίο πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και σπαστική τετραπληγία.

Ο άνεργος τρίτεκνος πατέρας του αγόρασε με αιματηρή οικονομία ειδικά διαμορφωμένο αναπηρικό αυτοκίνητο, το οποίο δεν μπορεί να το κυκλοφορήσει και να βγάλει έξω από το σπίτι για μια βόλτα το παιδί του, λόγω ενός χαρακτηρισμού στο απαραίτητο πιστοποιητικό αναπηρίας κάτι που τον έχει κάνει «μπαλάκι» μεταξύ των δυο υπουργείων προσπαθώντας να φέρει εις πέρας τις νόμιμες διαδικασίες ώστε να κυκλοφορεί το αυτοκίνητο κανονικά και σύμφωνα με τον νόμο.
Η περίπτωση της αναπηρίας του παιδιού, έως το 2012 είχε χαρακτηριστεί «εφ’ όρου ζωής» με ποσοστό 80%. Το 2012, που συστάθηκαν οι επιτροπές ΚΕΠΑ, υποχρεώθηκε να περάσει από την επιτροπή, η οποία του αύξησε το ποσοστό της αναπηρίας του στο 90% έως το 2016. Λόγω όμως του ότι δεν έχει πλέον τον χαρακτηρισμό «εφ’ όρου ζωής», παρά ότι το ποσοστό αναπηρίας είναι 90%, που εύκολα είναι αντιληπτό και κατανοητό ότι η περίπτωσή του είναι μη αναστρέψιμη, αυτό αρκούσε ώστε να δημιουργήσει πολλά προβλήματα.
Ο πατέρας του παιδιού, ο κ. Κώστας, αποφάσισε να αγοράσει ένα αναπηρικό αυτοκίνητο, ειδικά διαμορφωμένο, ώστε να μπορεί το παιδί να μπαίνει στο αυτοκίνητο με το καρότσι, αφού είναι ακατόρθωτο να σηκωθεί απ’ αυτό και να μετακινηθεί για οποιονδήποτε λόγο.
Για να αγοραστεί το αυτοκίνητο από τον άνεργο κ. Κώστα συγκεντρώθηκαν με κάθε δυσκολία και οικονομία χρήματα από το παραπληγικό επίδομα του παιδιού. Το αυτοκίνητο αγοράστηκε από την Γερμανία και μένει καθηλωμένο στην πυλωτή του σπιτιού στο Αγρίνιο, καθώς τα χαρτιά του παιδιού δεν γράφουν «εφ’ όρου ζωής» και εξ’ αιτίας αυτού δεν μπορεί να το εκτελωνίσει, ενώ δεν φέρει και πινακίδες.
Για να κυκλοφορεί νόμιμα το ειδικό αυτό αυτοκίνητο, θα πρέπει να επιστρέψει στην Γερμανία και να έρθει με Γερμανικές πινακίδες, διαδικασία η οποία στο σύνολό της κοστίζει 3.000 ευρώ, τα οποία δεν έχει ο άνεργος πατέρας του 13χρονου παιδιού, ενώ ο χρόνος είναι ελάχιστος που του απομένει για να αποφύγει την διαδικασία αυτή.
Παράλληλα, για να συντομεύσουν οι διαδικασίες, ώστε να αποφευχθεί η καταβολή του δυσβάστακτου ποσού των 3.000 ευρώ αλλά και η ταλαιπωρία του παιδιού να περάσει ξανά από επιτροπή, ώστε να πάρει τον χαρακτηρισμό «εφ’ όρου ζωής» (αν και η οικογένεια είναι πρόθυμη να ξαναπεράσει το 13χρονο παιδί της από επιτροπή και έχει ξεκινήσει εκ νέου τις διαδικασίες), ενημερώθηκαν για την ύπαρξη του προγράμματος ΟΙΚΟΘΕΝ, πρόγραμμα που κάνοντάς το χρήση, επανεξετάζεται ο φάκελος του ασθενούς και όχι ο ίδιος ο ασθενής και αυτό εξ’ ορισμού είναι λιγότερο χρονοβόρα διαδικασία.
Την ύπαρξη του προγράμματος αυτού δεν την γνωρίζουν οι αρμόδιοι στο Αγρίνιο, ώστε να διευκολύνουν την κατάσταση, ενώ ζητούν όλα τα απαραίτητα έγγραφα, ώστε να διαπιστώσουν την ύπαρξη της διαδικασίας, καθώς επίσης και τα έγγραφα, ώστε να προωθήσουν ότι είναι απαραίτητο στα κεντρικά των ΚΕΠΑ στην Αθήνα, αν η διαδικασία ΟΙΚΟΘΕΝ είναι έτσι όπως έχει ενημερωθεί η οικογένεια.
Συνεπώς, για να μπορεί ο κ. Κώστας να βγάλει το παιδί του βόλτα με ασφάλεια, θα πρέπει να περάσει ολομόναχος από σαράντα κύματα, χωρίς καμία υποστήριξη και διευκόλυνση. Είναι δυνατόν να μην μπορεί να βρει υποστήριξη πουθενά; Είναι δυνατόν να μείνει μέσα στο σπίτι ένα 13χρονο παιδί; Είναι δυνατόν το αυτοκίνητο να είναι στην πυλωτή και να μη μπορεί να κυκλοφορήσει; Τα υπουργεία Μεταφορών και Υγείας σκοπεύουν να ευαισθητοποιηθούν και να δώσουν λύση στο πρόβλημα, ώστε ένας 13χρονος να μπορεί να πηγαίνει βόλτα με ασφάλεια με την οικογένειά του, να αντικρίσει άλλα μέρη, να γνωρίσει νέα πράγματα και να μην είναι μονίμως εγκλωβισμένος μέσα στο σπίτι του.

Κων/νος Χονδρός – εφημερίδα Συνείδηση