«Καλή σχολική χρονιά και… υπομονή!»
Η στήλη ήταν αυτήκοος μάρτυρας και είχε και παρέα που το επιβεβαίωσε. Γιατί η αλήθεια είναι ότι έξω από το σχολείο του Αγρινίου αλληλοκοιταχήκαμε με απορία αν ακούσαμε σωστά…
Κι όμως, είχαμε ακούσει σωστά. Ο Διευθυντής του σχολείου από όπου περνούσαμε μιλούσε στους συγκεντρωμένους γονείς και μαθητές κι έδινε ευχές και οδηγίες. Τα μικρόφωνα ήταν δυνατά για να ακούγεται κι ο αγιασμός που προηγήθηκε, οπότε η τελική ευχή ακούστηκε ξεκάθαρα.
«Καλή σχολική χρονιά και… υπομονή», ευχήθηκε! Και η απορία είναι εύλογη: πρώτη μέρα στο σχολείο μετά από τρεις μήνες γιατί να χρειάζεται υπομονή;
Κι αν χρειάζονται… υπομονή όλοι οι συντελεστές, δηλαδή μαθητές, γονείς, δάσκαλοι, από την πρώτη μέρα, τι θα γίνει μετά τα Χριστούγεννα στον βαρύ χειμώνα;
Η συντακτική σχολική μονάδα
