Αφιέρωμα στην Παναγία την Κερασοβίτισσα ή Σιάσαινα
«… Ευσπλαγχνίσθη ο Κύριος το γένος των ανθρώπων και ήλθε και έγινε άνθρωπος τέλειος εκ Πνεύματος Αγίου, από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, και μας έβγαλεν από τας χείρας του διαβόλου».
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Γράφει ο καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος
Ο Αύγουστος, είναι ο ευλογημένος μήνας για τον Ελληνισμό, είναι το «Πάσχα του Καλοκαιριού». Ο ευλογημένος μήνας της Παναγιάς μας, που καθημερινά μας δείχνει, αγάπη, στοργή, καλοσύνη, παρηγοριά, παντοδυναμία, σοφία, μας ανακουφίζει από κάθε πόνο και θλίψη. Κοντά Της βρίσκουμε πάντα φως και ελπίδα. Παναγία, μια λέξη ευλογία, ηρεμία, χαρά, ειρήνη, όνειρο. Από τις αρχές του Αυγούστου και όλο το δεκαπενταύγουστο αρχίζει η προετοιμασία των πιστών για την μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης, την Κοίμηση της Θεοτόκου. Όλοι οι Χριστιανοί τις ημέρες αυτές κατακλύζουν τα αμέτρητα προσκυνήματά της, σε όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες Της.
Κάθε Ιερός Ναός της Παναγιάς μας φέρει και μια ξεχωριστή ονομασία Της, Κοσμοσωτήρα, Εικοσιφοίνισσα, Βρεφοκρατούσα, Ελεούσα, Θαλασσινή, Γιάτρισσα, Μυρτιδιώτισσα, Τρυφερούσα, Γρηγορούσα, Δακρυρροούσα, Δαμάστα, Λεσινιώτισσα, Αρεθιώτισσας και δεκάδες άλλα ξεπερνώντας τα επτά χιλιάδες προσωνύμια.
Πλήθος πιστών προσέρχεται στις εκκλησίες για να ακολουθήσει την περιφορά της εικόνας της Μεγαλόχαρης. Αυτή είναι και η πιο γνωστή ονομασία της Παναγιάς μας αλλά και Φανερωμένη, χάρη στις εικόνες οι οποίες φανερώθηκαν στους πιστούς στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αλλά και στις μέρες μας, σε θάλασσες, βράχους, βουνά, δένδρα και σπηλιές.
Ανάμεσα στην ελπίδα και την απόγνωση, όλοι μας θα αναζητήσουμε και φέτος διέξοδο και παρηγοριά μπροστά στο προσκυνητάρι της Παναγιάς μας, κάνοντας την προσευχή μας και να την παρακαλέσουμε για ότι το καλύτερο, για την Πατρίδα μας, την όμορφη Ελλάδα μας, την οικογένειά μας, τα παιδιά μας, τον κόσμο όλον.
Η Παναγία μας, το ιερότερο από τα πρόσωπα της Ορθοδοξίας, δεν έχει μόνο θρησκευτική- λατρευτική σημασία για τους Έλληνες αλλά και Εθνική, αφού πολλές φορές το πρόσωπό Της έχει συνδεθεί με τους αγώνες του Ελληνικού Έθνους. Το όνομα Μαρία σημαίνει Παντοδυναμία, σημαίνει Σοφία, σημαίνει Αγαθότητα. Επίσης, οι Πατέρες της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου ονομάζουν την Παρθένο Μαρία και Θεοτόκο.
Η λατρεία και η αγάπη των πιστών, Κληρικών και λαϊκών, ανώνυμων και επώνυμων, φαίνεται και από τα πολυάριθμα προσωνύμια που έχει δώσει στην Παναγιά μας, σε Ιερούς Ναούς και Ιερές Μονές, στις Άγιες και θαυματουργές Εικόνες Της, όπου και αν βρέθηκαν αυτές. Η εικόνα της Παναγίας της Τήνου, βρέθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1823, με την υπόδειξη της Παναγίας στη μοναχή Πελαγία, στην Ιστορική Μονή της «Κυράς των Αγγέλων», στο Κεχροβούνι. Η Παναγία Σουμελά, είναι το σύμβολο του Πόντου, της ποντιακής πίστης. Η ονομασία της θαυματουργής εικόνας ήταν Αθηνιώτισσα. Την εικόνα της Παναγίας Σουμελά, σύμφωνα με την παράδοση, αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς.
Η Παναγία Χοζοβιώτισσα της Αμοργού, που είναι χτισμένη από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό το 1088 μ.Χ. πάνω σε γκρεμό 300 περίπου μέτρων. Η θαυματουργική εικόνα έφθασε εκεί από το μοναστήρι του Χοτζεβά της Παλαιστίνης αφού ταξίδεψε πάνω σε μια βάρκα και περιπλανήθηκε αρκετό καιρό μέσα στη θάλασσα. Η Ιερά Μονή Προυσού στην Ευρυτανία, είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου και πανηγυρίζει με κάθε Θρησκευτική και Εκκλησιαστική λαμπρότητα, στις 23 Αυγούστου. Η εικόνα της Παναγίας έχει πολύ μεγάλη ιστορία, λόγω της καταγωγής της από την Προύσα της Μικράς Ασίας, αλλά και πολύ μεγάλη χάρη. Εξάλλου εικάζεται ότι είναι έργο του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Λουκά.
Η Παναγία η Κερασοβίτισσα ή Σιάσαινα, όπως λέει η παράδοση, περί το 1700 μ. Χ. βρέθηκε στο Βάλτο Αιτωλοακαρνανίας. Ένα παλικάρι, με τα αρχικά του ονόματός του Χ.Π. γεροδεμένο και με δυνατό χαρακτήρα έζησε πολύ δύσκολα την εποχή εκείνη στο χωριό του και τον κυνηγούσαν οι αλλόθρησκοι Βάρβαροι. Διέφυγε όμως τη σύλληψή των και με την εικόνα της Παναγίας αγκαλιά έφυγε από τον τόπο του και αφού πέρασε φαράγγια, λαγκαδιές και κορυφογραμμές έφθασε στην Ιερά Μονή της Μυρτιάς.
Εκεί οι Μοναχοί τον φιλοξένησαν και το πρωί της άλλης ημέρας ακολούθησε το δρόμο για την άλλη κορυφογραμμή του Αράκυνθου και έφθασε στο χωριό Κεράσοβο, σημερινό Άνω Κεράσοβο του Δήμου Αγρινίου. Εδώ ο νέος παρέδωσε την εικόνα της Παναγίας, που την είχε ως φυλαχτό σε όλη τη διαδρομή του, στον Ιερό Ναό της Παναγίας του χωριού. Σήμερα η εικόνα βρίσκεται σε ειδικό προσκυνητάρι, δεξιά στο Ναό, που δώρισε ο Γεράσιμος Σιάσος ή Άτλης, πρωτότοκος γιός του Λάμπρου από το Κάτω Κεράσοβο. Η Παναγία από τους κατοίκους των χωριών έλαβε το προσωνύμιο Παναγία η Κερασοβίτισσα ή Σιάσαινα.
Κάθε χρόνο, στις 15 Αυγούστου, εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα γιορτάζεται η Παναγία η Κερασοβίτισσα που χρόνια τώρα δεσπόζει στο Προσκυνητάρι που έφτιαξε για την Παναγία μας ο αείμνηστος πατέρας μου.
