Ήταν από τα καλοκαίρια που κανείς Έλληνας δεν θα ξεχάσει. Από τα λίγα, που θα τα θυμόμαστε με νοσταλγία και άσβεστα χαμόγελα για εκείνο το, κατά πολλούς «θαύμα», της κατάκτησης του Εuro.
Δεκαπέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τότε που οι Έλληνες προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν αν η ποδοσφαιρική αυτή επιτυχία της Εθνικής Ελλάδος, συμβαίνει στ’ αλήθεια. Ο αγώνας με τη Γαλλία στέλνει την Ελλάδα στον προημιτελικό. Οι Έλληνες πετάνε στα σύννεφα με την επιτυχία και μεταξύ τους λένε περήφανα ότι «μέχρι και εδώ καλά ήταν» και «μπράβο για εδώ που φτάσαμε».
Ύστερα το παιχνίδι με την Τσεχία. Παραμιλητό… «Η Ελλάδα στον τελικό», η φράση που βούιζε από τις τηλεοράσεις κατευθείαν στα αυτιά των φιλάθλων και που μέχρι και σήμερα δεν μπορεί να ξεχαστεί. Κάθε αγώνας, ένα βήμα προς την κορυφή. Οι Έλληνες ξεχύνονταν σε δρόμους και πλατείες με Ελληνικές σημαίες, αγκαλιές και φιλιά συγκίνησης, ακόμη και μεταξύ αγνώστων! Κυριακή 4 Ιουλίου 2004. Ελλάδα- Πορτογαλία, τελικός. Οι Έλληνες έχουν πιστέψει ότι μπορεί να γίνει, μπορεί να είναι, για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής Ελλάδος, πρωταθλητές Ευρώπης.
Στην πλατεία Αγρινίου ο κόσμος συρρέει πολύ πριν ξεκινήσει ο αγώνας. Ενθουσιασμός, αγωνία, άγχος. Η στρογγυλή θεά βρίσκεται με κεφαλιά του Άγγελου Χαριστέα στα δίχτυα των Πορτογάλων. Και τα λόγια είναι περιττά. Η πλατεία δημοκρατίας «παίρνει φωτιά», οι φωνές των Αγρινιωτών γίνονται ένα στα συνθήματα. Ακόμη και… τρακτέρ πάνω στην πλατεία «ντυμένο» με τη γαλανόλευκη. Εικόνες που κανείς δεν θα ξεχάσει.
«Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης», η φράση που περιμένουμε να ξανακούσουμε. Οι Έλληνες, άλλωστε, μετά το euro του 2004, πιστεύουμε στα ποδοσφαιρικά θαύματα. Έστω κι αν περάσουν άλλα δεκαπέντε χρόνια…
Δείτε φωτογραφίες από εκείνη την αξέχαστη βραδιά:
