«3η Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία »
«Μπορώ να προσφέρω ότι και εσύ, γιατί μου στερείς τα εφόδια και την ευκαιρία;»
Γράφει ο Νίκος Δεληγιάννης, δάσκαλος – Διευθυντής του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου του Αγρινίου.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992. Τη συγκεκριμένη ημέρα, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το Πρόγραμμα δράσης για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες . Στην Ελλάδα η 3η Δεκεμβρίου, καθιερώθηκε με το νόμο 2430 του 1996, ως Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, με στόχο να υπενθυμίζει στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και την κοινωνία, να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται δραστική περικοπή των δαπανών στον τομέα της υγείας, της εκπαίδευσης, της ένταξης και ενσωμάτωσης στο κοινωνικό σύνολο, την αυτόνομη διαβίωση, την επαγγελματική αποκατάσταση των ατόμων με αναπηρία, με αποτέλεσμα τη συνεχή και δραματική υποβάθμιση των παρεχόμενων προς αυτά υπηρεσιών .
Σε αυτά τα προβλήματα, προστίθενται και προβλήματα σε σχέση με τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό Οργανισμό της χώρας, τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.. Οι Κεντρικές επιτροπές Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) υπολειτουργούν και οι αναμονές ξεπερνούν το ένα έτος. Παρατηρείται επίσης αδυναμία καταβολής των οικονομικών υποχρεώσεών του προς τα άτομα με αναπηρία, περικοπή φαρμακευτικής αγωγής, θεραπευτικών προγραμμάτων (Φυσικοθεραπείας Εργοθεραπείας, Λογοθεραπείας, Ψυχολογικής Υποστήριξης).
Η πραγματικότητα είναι ντροπιαστική για όλους, αφού το δικαίωμα στην εκπαίδευση και κατάρτιση, την αυτόνομη διαβίωση και την επαγγελματική αποκατάσταση, σχεδόν δεν υφίσταται.
♦ Τα Ειδικά Δημοτικά Σχολεία υπολειτουργούν.
♦ Έχει μειωθεί ο αριθμός των λειτουργούντων τμημάτων Ένταξης για την υποστήριξη παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς.
♦ Τα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ), υπολειτουργούν και αυτά , όπως και τα Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια.
♦ Τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης και Υποστήριξης (ΚΕΔΔΥ), αδυνατούν να εξυπηρετήσουν μαθητές, λόγω ελλιπούς στελέχωσης.
♦ Τα Κέντρα Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης Κατάρτισης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ), απαξιώθηκαν, απέτυχαν να εκπληρώσουν το σκοπό για τον οποίο ιδρύθηκαν, έχασαν τον προσανατολισμό τους, άλλαξαν όνομα και λειτουργούν με νέα θεραπευτική κατεύθυνση και αρμοδιότητες -Κέντρα Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης- (ΚΕ. Φ.Ι. ΑΠ).
♦ Η προσβασιμότητα των ανθρώπων μα αναπηρία παραμένει τραγική, οι μετακινήσεις και οι μεταφορές, απαράδεκτες.
♦ Το δικαίωμα στην εργασία δεν υφίσταται.
♦ Η αυτόνομη διαβίωση σε σπίτια υποστηριζόμενης διαβίωσης, ακόμα σχεδιάζεται.
Επειδή η ποιότητα της κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι αδύναμοι και οι ευπαθείς ομάδες και με την ευκαιρία της Παγκόσμιας ημέρας των ατόμων με αναπηρία, ας βοηθήσουμε όλοι, στην εξάλειψη των φραγμών και των διακρίσεων.
