Στο ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής: Ποιοι αντέδρασαν όταν η 40χρονη Μόνικα Μπελούτσι ενσάρκωσε τον τελευταίο πειρασμό
Το ημερολόγιο έγραφε 2004 όταν φανατικοί θρησκευόμενοι σε όλον τον κόσμο έκαναν πορείες έξω από κινηματογραφικές αίθουσες αντιδρώντας στην ταινία «Τα πάθη του Χριστού» όπου δέσποζε η μορφή της Μόνικα Μπελούτσι η οποία υποδυόταν την Μαρία Μαγδαληνή, προκαλώντας απλά και μόνο με την παρουσία της.
Για να είμαστε δίκαιοι, οι αντιδράσεις δεν συγκρίνονταν σε έκταση και ένταση με εκείνες που είχαν καταγραφεί 16 χρόνια νωρίτερα, όταν ο Μάρτιν Σκορτσέζε παρουσίαζε τον δικό του «Τελευταίο Πειρασμό».
Τότε στο σενάριο το οποίο υπέγραφε ο Πολ Σρέιντερ και φυσικά βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, ο Ιησούς Χριστός εμφανίζεται να μπαίνει στον πειρασμό και έστω με την φαντασία του να ενδίδει στα «θέλω» της σάρκας του. Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, μεγάλο κομμάτι της χριστιανικής κοινότητας δεν είδε με καλό μάτι αυτή την ένδειξη αδυναμίας του πνεύματος του θεανθρώπου, με αποτέλεσμα να προκληθεί χαμός, ακόμη και στην Ελλάδα όπου έντρομοι πολλοί επιχειρηματίες αποφάσισαν να μην προβάλουν το φιλμ.
Βέβαια, αυτό εδώ που τα λέμε ήταν το λιγότερο, αφού δεκαετίες νωρίτερα ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης βρέθηκε αντιμέτωπος ακόμη και με αφορισμό για όσα έγραφε τόσο στο συγκεκριμένο έργο του όσο και σε άλλα της αντίστοιχης περιόδου…
Σε εκείνη την ταινία, επίκεντρο αλλά και «πέτρα του σκανδάλου» δεν είναι άλλη από την Μαρία Μαγδαληνή, η οποία ειδικά στην καθολική κουλτούρα, κουβαλά πάντα στην πλάτη της την έννοια της αμαρτίας, με πολλούς να βλέπουν πίσω από αυτήν την απεικόνιση τον υποβιβασμό της ίδιας της γυναικείας φύσης. Όπως και να έχει, η Μπάρμπαρα Χέρσεϊ που την υποδύεται, εξαργύρωσε την μήνη μέσω μιας υποψηφιότητας για Όσκαρ το οποίο τελικά κατέληξε στα χέρια της Σιγκούρνι Γουίβερ για την ερμηνεία της στο «Εργαζόμενο κορίτσι»…
Αντίθετα, η Μόνικα Μπελούτσι δεν βρέθηκε σε αντίστοιχη θέση όταν το 2004 επιλέχθηκε από τον Μελ Γκίμπσον να ενσαρκώσει την γυναίκα-πειρασμό. Και για να είμαστε και απολύτως δίκαιοι, στα «Πάθη του Χριστού» δεν συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με όσα είδαμε στον «Τελευταίο Πειρασμό».
Η Μαρία Μαγδαληνή εδώ απλά υπάρχει… Δίχως το παραμικρό ίχνος που να υποδηλώνει μια πρώην πόρνη ή χωρίς την παραμικρή πρόκληση προς το σώμα του Ιησού ή μια κάποια υπόσχεση, ένα φευγαλέο βλέμμα έστω που θα μπορούσε να υπαινίσσεται σαρκική επαφή με τον Χριστό.
Όμως είναι τέτοιος ο μαγνητισμός και ο ερωτισμός που εκπέμπει αυτή η γυναίκα από μόνη της που –ενδεχομένως και εξαιτίας της πρόδηλης αθωότητας- η ερμηνεία της δημιουργεί ξεκάθαρους συνειρμούς, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς τα φιλμ «Μη αναστρέψιμος» και «Μαλένα» τα οποία έκαναν τον ανδρικό πληθυσμό να… αναστενάξει.
Στα «Πάθη του Χριστού» το κύριο μέρος των αντιδράσεων σχετίστηκε κυρίως με την ιδέα του Μελ Γκίμπσον για τις 12 τελευταίες ώρες της ζωής του Ιησού και ήταν τέτοια η απεικόνιση που ο σκηνοθέτης «κατάφερε» να τα βάλουν μαζί του τόσο μέλη της χριστιανικής κοινότητας όσο και της εβραϊκής.
Οι αντιδράσεις υπήρξαν σφοδρές και το κύριο κύμα αυτών αφορούσε την υπέρμετρη κατά πολλούς χρήση βίας, ειδικά απέναντι στον Τζιμ Καβίζελ που υποδύθηκε τον υιό του θεού, στην πιο αιματοβαμμένη εκδοχή που έχουμε αντικρίσει ποτέ.
Πάντως οι εκδηλώσεις και οι κινητοποιήσεις κατά της προβολής της ταινίας από ακραίους κύκλους –και μάλιστα δύο διαφορετικών θρησκειών- μάλλον έκανε την… δουλειά της. Το φιλμ σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία, με έσοδα 612 εκατομμύρια δολάρια που ήταν τα μεγαλύτερα που είχαν υπάρξει ποτέ για φιλμ με χαρακτηρισμό (Restricted – ακατάλληλη για ανήλικους) στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ το 2005 ήταν υποψήφια για τρία Βραβεία Όσκαρ (φωτογραφίας, καλύτερης πρωτότυπης μουσικής και μακιγιάζ).
Όσο για την γυναίκα-σκάνδαλο παρά το γεγονός ότι δεν είχε δώσει το παραμικρό δικαίωμα για αυτό, την Μόνικα Μπελούτσι, σε παλιότερη συνέντευξή της σχετικά με τα πιστεύω της, είχε αποκαλύψει: «Είμαι αγνωστικίστρια παρ’ όλο που σέβομαι και με ενδιαφέρουν όλες οι θρησκείες. Αν υπάρχει κάτι που πιστεύω, είναι μια μυστήρια ενέργεια, αυτή που υπάρχει στους ωκεανούς και συνδέει τη φύση με τα όντα»…
